Ploniarka zachodnia
|
||
| Reithrodontomys megalotis[1] | ||
| Baird, 1858 | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | gryzonie | |
| Rodzina | chomikowate | |
| Podrodzina | Neotominae | |
| Rodzaj | Reithrodontomys | |
| Gatunek | ploniarka zachodnia | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
Ploniarka zachodnia[3] (Reithrodontomys megalotis) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych[4].
Średnie wymiary[edytuj | edytuj kod]
- Długość ciała: 5-14 cm
- Długość ogona: 6-9 cm
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje na terenach trawiastych od Oregonu po Panamę.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Ploniarka zachodnia wiedzie nocny tryb życia. Nie hibernuje[2].
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Potencjał rozrodczy samic ploniarki zachodniej jest dość wysoki. Podczas badań naukowcy naliczyli w ciągu 12 miesięcy 14 miotów o łącznej ilości 58 młodych. Latem pomiędzy łodygami roślin lub w jamach budują kuliste gniazda z rozdrobnionego materiału roślinnego[2] o przeciętnej średnicy 17,5 cm, w którym po trwającej około 23 dni ciąży, samica rodzi zwykle 4 młode.
Siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Ploniarka zachodnia ma szeroki zakres tolerancji siedliskowej. Chętnie zamieszkuje tereny otwarte porośnięte krzewami lub niską roślinnością trawiastą, w tym pastwiska, łąki i ugory. Gryzonia można także napotkać w terenach pustynnych lub bagiennych[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Reithrodontomys megalotis, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Reithrodontomys megalotis. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 243. ISBN 978-83-88147-15-9. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Reithrodontomys (Reithrodontomys) megalotis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2013-07-09]
