Rejencja poznańska (1815–1920)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
poznańska
rejencja
Państwo

 Królestwo Prus

Prowincja

Poznańska

Siedziba

Poznań

Powierzchnia

17 839 km²[1]

Populacja (1910)
• liczba ludności


1 335 884

• gęstość

74,9 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba powiatów

27

Liczba miast na prawach powiatu

1

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Siedziba rejencji w Poznaniu

Rejencja poznańska (niem. Regierungsbezirk Posen) – dawna rejencja pruska utworzona w 1815 r. w Wielkim Księstwie Poznańskim, od 1848 r. w Prowincji Poznańskiej. Po I wojnie światowej większość jej obszaru przypadła Polsce i weszła w skład nowo utworzonego województwa poznańskiego. Pozostałe przy Niemczech fragmenty utworzyły Marchię Graniczną Poznań-Prusy Zachodnie.

Podział administracyjny[2][edytuj | edytuj kod]

Podział w latach 1815–1887[edytuj | edytuj kod]

Powiaty grodzkie[edytuj | edytuj kod]

Powiaty ziemskie[edytuj | edytuj kod]

Podział w latach 1887–1920[edytuj | edytuj kod]

Powiaty grodzkie[edytuj | edytuj kod]

Powiaty ziemskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Regierungsbezirk Posen
  2. Jerzy Kozłowski, Administracja Wielkopolski pod pruskim zaborem 1793–1918, Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Poznaniu, Wydawnictwo Terra, Poznań, 2000

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]