Rejon chotyniecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rejon chotyniecki
Хотынецкий район
Rejon
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 orłowski

Siedziba

Chotyniec

Powierzchnia

805.6 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


9 376

• gęstość

11,64 os./km²

Tablice rejestracyjne

57

Położenie na mapie obwodu orłowskiego
Mapa konturowa obwodu orłowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rejon chotyniecki”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Rejon chotyniecki”
53°07′48″N 35°24′00″E/53,130000 35,400000
Strona internetowa
położenie rejonu w obrębie obwodu orłowskiego

Rejon chotyniecki, ros. Хотынецкий район – rejon w zachodniej Rosji, w obwodzie orłowskim.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Rejon, tak jak cały obwód orłowski leży we wschodniej Europie, na terenie Wyżyny Środkoworosyjskiej.

Rejon chotyniecki leży w północno-zachodniej części obwodu orłowskiego.

Powierzchnia[edytuj | edytuj kod]

Rejon ma powierzchnię 805,6 km².

Teren ten stanowi niewysoka wyżyna, stanowiąca część Wyżyny Środkoworosyjskiej. Powierzchnię rejonu stanowią głównie grunty orne i lasy, złożone przede wszystkim z drzew liściastych z niewielką domieszką gatunków iglastych, które zawierają także gatunki roślin typowe dla obszarów lasostepu. Na terenie rejonu występują także skupiska roślinności stepowej.

Na obszarze rejonu znajdują się liczne drobne rzeczki i strumienie, spośród których największymi są Vytebet i Łubna.

Na terenie rejonu znajduje się park narodowy Orłowskoje Polesie.

Ludność[edytuj | edytuj kod]

W rejonie zamieszkuje ok. 9,37 tys. osób. Liczba ta w ostatnich latach spada w wyniku niskiego przyrostu naturalnego i emigracji zarobkowej do innych regionów Rosji, najczęściej dużych miast, zwłaszcza Moskwy.

Ponieważ wyjeżdżają głównie ludzie młodzi, średnia wieku mieszkańców rejonu jest dość wysoka.

Ludność miejska stanowi ok. 40,05% mieszkańców rejonu.

Niemal całą populację rejonu stanowią Rosjanie. Większość ludności wyznaje prawosławie, istnieje także spora liczba niewierzących, pozostała po okresie przymusowej ateizacji za czasów Związku Radzieckiego.

Gęstość zaludnienia w rejonie wynosi 11,64 os./km².

Stolica i osady[edytuj | edytuj kod]

Ośrodkiem administracyjnym jest osiedle typu miejskiego Chotyniec, liczące 3.755 mieszkańców (1 stycznia 2018 r.). Jest ono jedynym ośrodkiem miejskim na terenie rejonu.

Poza nim na obszarze tej jednostki podziału administracyjnego znajduje się 92 punktów osadniczych - większych i mniejszych wsi, liczących od kilku do kilkuset mieszkańców.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Gospodarka rejonu, po rozpadzie ZSRR pogrążona jest w kryzysie.

Podstawowymi źródłami utrzymania dla mieszkańców rejonu jest praca w rolnictwie, przemyśle i usługach.

Głównym centrum gospodarczym i ośrodkiem przemysłowym na terenie rejonu jest jego stolica – osada Chotyniec. Znajdują się tam zakłady przemysłu olejowego, włókienniczego (obróbka konopi), wytwórnie pasz i cegielnie.

Także w innych większych ośrodkach osadniczych na terenie rejonu znajduje się drobny przemysł spożywczy, który stanowią niewielkie zakłady, zatrudniające po kilka - kilkanaście osób (jak piekarnie czy masarnie), produkujące głównie na rynek lokalny, a także niewielki przemysł włókienniczy i budowlany.

Duże znaczenie w gospodarce rejonu odgrywa rolnictwo, któremu sprzyjają korzystne warunki klimatyczne i glebowe. Najczęściej uprawiane są zboża, głównie kukurydza i pszenica, w mniejszym stopniu żyto, a także konopie siewne, buraki cukrowe, rośliny pastewne oraz ziemniaki i warzywa, a także, na niewielką skalę - owoce.

Hodowla obejmuje głównie bydło i trzodę chlewną, a także drób, a w mniejszym zakresie – owce i kozy.

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Historia ziem wchodzących w skład rejonu chotynieckiego jest zbieżna z historią całego obwodu orłowskiego. Jako odrębna jednostka administracyjna rejon został utworzony w 1965 roku.

Klimat[edytuj | edytuj kod]

W rejonie panuje klimat umiarkowany ciepły, o charakterze kontynentalnym. Zima jest niezbyt długa i dość ciepła (średnia temperatura stycznia to ok. –7°C), zaś lato długie i ciepłe (średnia temperatura lipca to nieco ponad +19°C).

W rejonie notuje się dość wysoki poziom opadów, głównie w postaci deszczu, którego największe nasilenie przypada na czerwiec.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]