Rejon chrystyniwski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
rejon chrystyniwski
Rejon
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 czerkaski

Siedziba

Chrystynówka

Powierzchnia

632 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności


34 803[1]

Położenie na mapie obwodu czerkaskiego
Położenie na mapie

Rejon chrystyniwskijednostka administracyjna wchodząca w skład obwodu czerkaskiego Ukrainy.

Rejon utworzony w 1923, ma powierzchnię 632 km² i liczy około 35 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu jest Chrystynówka.

Na terenie rejonu znajdują się 1 miejska rada, 1 osiedlowa rada i 21 silskich rad, obejmujących w sumie 29 wsi i 4 osady.

Miejscowości rejonu[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Чисельність населення (за оцінкою) на 1 березня 2017 року // Головне управління статистики у Черкаській області
  2. założona w roku 1920, na ziemiach odebranych Rusieckiemu
  3. Bosówka nad Konełką, gm. Leszczynówka. Założona ok. 1596 przez ks. Zbaraskich., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 222.
  4. skonfiskowana po Powstaniu Listopadowym Józefowi Tomaszewskiemu, synowi Dyzmy
  5. Botwinówka, pow. humański, granica pow. lipowieckiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 343.
  6. Czajkówka 1.) wś, pow. humański, w parafii wsi Leszczynówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 730.
  7. We wsi mieszka 6 osób
  8. Holakówka, o 3 w. od Werbowatej, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 95.
  9. Jahubiec nad Udyczą, o 6 w od Oradówki, pamiętny bitwą, którą tu stoczył Czarniecki 21 kwietnia 1653, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 372.
  10. Jary, wioska należąca do klucza niemirowskiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 463.
  11. Kuźmina-Hrebla nad Sinicą, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 10.
  12. Leszczynówka, miejsce częstego przebywania Seweryna Goszczyńskiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 174.
  13. Sebastyanówka, u źródeł rzeki Soroki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 409.
  14. Olszanka (2) na lew. brzegu Jatrani, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 502.
  15. Oradówka, własność Zapolskich i Gośniewskiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 570.
  16. Ositna nad Sinicą, przedłużenie wsi Kuźmina Hrebla. Przez osadniczego z Ositnej uratowana została z rzezi humańskiej córka Franciszka Salezego Potockiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 640.
  17. Pieniążkówka, par. praw. Prytyka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 89.
  18. Rososze, wieś nad Udyczem, gm. Teplik, par. Ternówka, własność Lipkowskich, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 767.
  19. Rososzki 1.) ''Rossoszki'', wś u źródeł rzeki Udycza, pow. humański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 768.
  20. Sinica (2), u źródeł rzeki t.n., dopływu Bohu, dobra należały do Jełowieckich, potem do barona Korfa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 618.
  21. chutor założony w latach 1918-20
  22. Syczówka, gm. Oradówka, przy drodze pocz. z Humania do Hajsyna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 343.
  23. Szelpachówka, gm. Kuźmina, kupiona od Potockich przez Czarnowskiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 890.
  24. Szukajwoda, wś u źródeł Bosówki, dopł. Koneły, gm. Leszczynówka. W ogrodzie kaplica kat. mur. z grobami Hulewiczów i Komorowskich, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 343.
  25. Tałałajówka, wś nad bezim. dopł. Udycza, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 149.
  26. Uhłowata, par. Monasterzyska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 754.. Miejscowość wchłonęła wieś Prytyka leżącą po drugiej stronie rzeki Ruda
  27. w czasie Wielkiego Głodu zmarło 368 mieszkańców wsi.
  28. Werbowata nad Werchniaczką, gm. Oradówka, cerkiew wystawiona w 1761 przez Potockiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 218.
  29. Werchniaczka u źródeł rzeki t.n., dopł. Humanki, cukrownia założona przez Jasieńskiego, potem własność spółki żyrardowskiej. Ogród z kaplicą grobową Jasieńskich, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 221.
  30. Odaja (4) al. Wiktorówka, u źr. strum. t.n., pow. lipowiecki, o 3 w. od Popudni, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 448.
  31. Zajaczkówka, Zajączkówka, wieś nad rzeką t.n. dopł. Udycza, pow. humański, w 1 okr. pol, gm. Kuźmina Grobla. Należy do Władysława Hulanickiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 502.