Rejon leniński (BSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rejon leniński – jednostka terytorialna istniejąca w ramach Białoruskiej SRR w latach 1940–1960 na terenie Polesia (de facto 1940–1941; 1944–1960). Stolicą był Lenin.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rejon powstał 15 stycznia 1940 w ramach obwodu pińskiego. Dzielił się na 12 gmin wiejskich (sielsowietów). 8 stycznia 1954 został włączony wraz z całym Polesiem pińskim do obwodu brzeskiego. 8 czerwca 1950 stolicę rejonu przeniesiono do Mikaszewicz. 20 stycznia 1960 rejon uległ rozwiązaniu, a jego gminy rozdzielono między rejony: żytkowicki (m.in. wieś Lenin), starobiński i łuniniecki (m.in. Mikaszewicze).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Èncyklapèdyâ gìstoryì Belarusì, Tom 4, K-L, Mińsk 1997.