Rejon priażyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rejon priażyński
Пряжинский район
Rejon
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Rosja

Republika

 Karelia

Siedziba

Priaża

Powierzchnia

6389 km²

Populacja (2005)
• liczba ludności


17 673

• gęstość

2,8 os./km²

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa
Podział administracyjny Karelii. Rejon priażyński oznaczony numerem 15.
Czerwony punkt na terenie rejonu pokazuje lokalizację ośrodka administracyjnego
typowa karelska wioska
karelska tajga

Rejon priażyński (ros. Пряжинский район ) – rejon w północno-zachodniej Rosji, wchodzący w skład rosyjskiej Republiki Karelii.

Położenie i powierzchnia[edytuj | edytuj kod]

Rejon leży na południu Karelii, ma on powierzchnię 6.389 km². Większość obszaru pokrywa tajga, sosnowo-świerkowa, z domieszką drzew liściastych, głównie brzozy i osiki. Na terenie tym znajdują się liczne drobne jeziora i niewielkie rzeki i strumienie. Sporą część obszaru rejonu stanowią bagna i torfowiska.

Ludność[edytuj | edytuj kod]

Narodowości[edytuj | edytuj kod]

Rejon zamieszkany jest przez 17.673 osoby (2005 r.), głównie Rosjan, a także przez rdzennych mieszkańców kraju – Karelów (36,8%), Finów (7,4%) i Wepsów – 0,4%. (Dane procentowe pochodzą z 1999 r. i odnoszą się do populacji 19.600 osób; od tej pory spadła ona o 10%, i procentowy udział poszczególnych narodów uległ pewnej zmianie). Pewien udział w populacji mają też dwie inne napływowe nacje: Ukraińcy i Białorusini. Osadnicy niewywodzący się z autochtonicznej ludności zamieszkują niemal wyłącznie w większych ośrodkach osadniczych, poza nimi większość mieszkańców stanowią Karelowie.

Urbanizacja[edytuj | edytuj kod]

Rejon priażyński to typowy rejon wiejski. 13.425 osób zamieszkuje na wsiach, a ludność miejska stanowi zaledwie 24% ogółu populacji.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

W ostatnich latach populacja rejonu, tak jak populacja całej Karelii zmniejsza się w wyniku emigracji ludności do większych miast w Rosji w poszukiwaniu pracy oraz niskiego przyrostu naturalnego. Ponieważ wyjeżdżają głównie ludzie młodzi, średnia wieku mieszkańców rejonu jest wysoka, i wynosi ponad 40 lat dla kobiet i ok. 35 dla mężczyzn, przy czym na wsiach jest ona o ok. 5 lat wyższa niż w ośrodkach miejskich.

Zmiany liczby mieszkańców na przestrzeni ostatnich 10 lat:

rok liczba ludności (w tys.)
1996 20,3
1999 19,6
2005 17,7

Gęstość zaludnienia i wyznania[edytuj | edytuj kod]

Średnia gęstość zaludnienia w rejonie wynosi poniżej 2,77 os./km².

Zdecydowana większość ludności rejonu wyznaje prawosławie, istnieje także pewna grupa luteran, złożona głównie z mieszkańców narodowości fińskiej. Po okresie przymusowej ateizacji w okresie radzieckim pozostała pewna, grupa niewierzących, której liczebność trudno oszacować.

Miasto i stolica[edytuj | edytuj kod]

Jedynym osiedlem typu miejskiego na terenie rejonu jest Priaża, zamieszkana przez 4248 mieszkańców (2005 r.), stanowiąca ośrodek administracyjny tej jednostki podziału terytorialnego

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Gospodarka rejonu, podobnie jak gospodarka całej Karelii po rozpadzie ZSRR pogrążona jest w kryzysie.

Podstawowymi źródłami utrzymania dla mieszkańców rejonu jest pozyskiwanie drewna dla potrzeb przemysłu, uprawa ziemi i chów zwierząt, a także myślistwo i rybołówstwo. W większych ośrodkach osadniczych znajduje się drobny przemysł drzewny, a także niewielkie zakłady przemysłu spożywczego kilka-kilkanaście osób (jak piekarnie czy masarnie), produkujące na rynek lokalny.

Uprawa roli z powodów klimatycznych nie odgrywa większego znaczenia, uprawiane są w niewielkich ilościach, dla zaspokojenia części lokalnych potrzeb jedynie odporne na złe warunki, szybko rosnące warzywa oraz zboża: żyto, rzadziej owies, także w niewielkich ilościach.

Pewne znaczenie posiada chów bydła i świń.

Klimat[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Rejonu panuje klimat umiarkowany chłodny, przejściowy pomiędzy morskim a kontynentalnym, który łagodzony jest bliskością zbiorników wodnych, zwłaszcza Morza Bałtyckiego.

Średnia roczna temperatura powietrza wynosi ok. 3,5°. Średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca – lutego wynosi -10 °C – 11 °C, zaś najcieplejszego – czerwca – ok. +17 °C. Okres bez przymrozków wynosi ok. 120 dni.

W rejonie notuje się wysoki poziom opadów, głównie w postaci deszczu, których największe nasilenie ma miejsce w sierpniu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]