René Monory
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 czerwca 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 kwietnia 2009 |
| Przewodniczący Senatu Francji | |
| Okres |
od 2 października 1992 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister edukacji Francji | |
| Okres |
od 21 marca 1986 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister gospodarki Francji | |
| Okres |
od 6 kwietnia 1978 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister przemysłu Francji | |
| Okres |
od 30 marca 1977 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
René Monory (ur. 6 czerwca 1923 w Loudun, zm. 11 kwietnia 2009[1] tamże) – francuski polityk, przedsiębiorca i samorządowiec, minister w kilku rządach, w latach 1992–1998 przewodniczący Senatu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Ecole primaire supérieure w Thouars. W latach 1952–1980 prowadził własną działalność gospodarczą w branży motoryzacyjnej. Zaangażował się w działalność polityczną, dołączając do Unii na rzecz Demokracji Francuskiej. W jej ramach działał w Centrum Demokratów Społecznych, pełnił m.in. funkcję wiceprzewodniczącego tej partii[1]. Od 2002 był członkiem Unii na rzecz Ruchu Ludowego[2].
W latach 1959–1999 zajmował stanowisko mera swojej rodzinnej miejscowości. W latach 1961–2004 zasiadał w radzie departamentu Vienne, od końca lat 70. jako przewodniczący tego gremium. W latach 1985–1986 przewodniczył radzie regionalnej w Poitou-Charentes[1].
Od 30 marca 1977 do 31 marca 1978 był ministrem przemysłu, handlu i rzemiosła, a od 6 kwietnia 1978 do 13 maja 1981 ministrem gospodarki w rządach Raymonda Barre’a. Od 21 marca 1986 do 10 maja 1988 sprawował urząd ministra edukacji w gabinecie, którym kierował Jacques Chirac[3][4].
W latach 1968–1977, 1981–1986, 1988–2004 był senatorem, a w okresie od 2 października 1992 do 30 września 1998 również przewodniczącym Senatu[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Legia Honorowa V klasy (2004)[5]
- Order Trzech Gwiazd II klasy (Łotwa, 1997)[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c René Monory, whoswho.fr [zarchiwizowane 2017-09-19] (fr.).
- ↑ a b René Monory [online], senat.fr [dostęp 2017-07-22] (fr.).
- ↑ Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République, assemblee-nationale.fr [zarchiwizowane 2017-02-27] (fr.).
- ↑ Les Gouvernements et les assemblées parlementaires sous la Ve République, assemblee-nationale.fr, lipiec 2004 [zarchiwizowane 2021-02-28] (fr.).
- ↑ Décret du 31 décembre 2004 portant promotion et nomination [online], legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2005 [dostęp 2017-07-22] (fr.).
- ↑ Par apbalvošanu ar Triju Zvaigžņu ordeni [online], vestnesis.lv, 15 kwietnia 1997 [dostęp 2025-10-03] (łot.).
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
.jpg)
- Francuscy ministrowie (V Republika)
- Francuscy ministrowie finansów
- Francuscy ministrowie edukacji
- Francuscy parlamentarzyści (V Republika)
- Odznaczeni Orderem Trzech Gwiazd
- Politycy Unii na rzecz Demokracji Francuskiej
- Politycy Unii na rzecz Ruchu Ludowego
- Przewodniczący Senatu (Francja)
- Kawalerowie Legii Honorowej
- Ludzie urodzeni w Loudun
- Urodzeni w 1923
- Zmarli w 2009