Renée Zellweger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Renée Zellweger
Ilustracja
Zellweger w 2016 roku
Imię i nazwisko

Renée Kathleen Zellweger

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1969
Katy, Teksas

Zawód

aktorka, producentka

Współmałżonek

Kenny Chesney
(2005; anulowane)

Lata aktywności

1992-2010, od 2015

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Renée Kathleen Zellweger[1] (ur. 25 kwietnia 1969 w Katy) – amerykańska aktorka. Laureatka Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej za rolę Judy Garland w dramacie biograficznym Ruperta Goolda Judy (2019) i za drugoplanową rolę jako Ruby Thewes w dramacie Anthony’ego Minghelli Wzgórze nadziei (2003). Ponadto dwukrotnie nominowana do Oscara dla aktorki pierwszoplanowej za role w Dzienniku Bridget Jones (2001) i Chicago (2002). Otrzymała także m.in. cztery Złote Globy i dwie nagrody BAFTA.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Katy w stanie Teksas jako córka Kjellfried Irene (z domu Andreassen) i Emila Ericha Zellwegera[2]. Wychowywała się ze starszym bratem, Andrew[3]. Jej ojciec pochodził z kantonu St. Gallen w Szwajcarii i z zawodu był inżynierem mechanikiem. Matka była pochodzenia norwesko-fińskiego (Lapończycy); pracowała jako położna i guwernantka.

W 1987 ukończyła Katy High School[4], gdzie była cheerleaderką, gimnastyczką i zainteresowała się aktorstwem należąc do kółka teatralnego[5]. W 1991 uzyskała tytuł bakalaureata na wydziale języka angielskiego w University of Texas at Austin[4]. Na uniwersytecie Zellweger wzięła też udział w kursie dramatycznym, co wywołało jej zainteresowanie aktorstwem[6]. Pracowała w Austin jako kelnerka i asystentka barmana[6].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Początkowo występowała w produkcjach telewizyjnych, takich jak dreszczowiec Smak zabijania (A Taste for Killing) jako Mary Lou u boku Michaela Biehna i Jasona Batemana i dramat muzyczny Showtime Shake, Rattle and Rock! (1994)[7] w głównej roli Susan. W 1993 zadebiutowała na kinowym ekranie w komediodramacie Richarda Linklatera Uczniowska balanga (Dazed and Confused)[8]. Potem można ją było dostrzec w takich filmach jak Mój chłopak zombie (My Boyfriend Back, 1993), Orbitowanie bez cukru (Reality Bites, 1994), Kaliber 45 (Love and a. 45, 1994), gdzie za postać Starlene Cheatham była nominowana do Independent Spirit Awards, 8 sekund (8 Seconds, 1994), Teksańska masakra piłą mechaniczną: Następne pokolenie (The Return of the Texas Chainsaw Massacre, 1994) z Matthew McConaugheyem, Empire Records (1995) i The Low Life (1995). Została zauważona przez krytykę dzięki roli wrażliwej samotnej matki i obiektu zainteresowania wpływowego agenta sportowego (Tom Cruise) w komediodramacie sportowym Camerona Crowe’a Jerry Maguire (1996)[9], pokonując ubiegające się o tę rolę aktorki, m.in. Bridget Fondę, Marisę Tomei, Cameron Diaz i Winonę Ryder. Za tę odebrała nagrodę Broadcast Film Critics Association Awards za najlepszy debiut w 1996, Blockbuster Entertainment Awards za najlepszą drugoplanową rolę komediową i była nominowana do Satelity, MTV Movie Awards i nagrody Gildii Aktorów Filmowych[3].

Za tytułową rolę Betty Sizemore, która pod wpływem silnych emocji wmawia sobie, że jest bohaterką swojej ulubionej opery mydlanej, w czarnej komedii Siostra Betty (Nurse Betty, 2000)[10] z Morganem Freemanem i Chrisem Rockiem otrzymała Złoty Glob dla najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu i Nagrodę Satelity. Wystąpiła jako Irene P. Waters w komedii Bobby’ego Farrelly i Petera Farrelly Ja, Irena i Ja (Me, Myself & Irene, 2000) u boku Jima Carreya[3].

Największą rozpoznawalność i pierwszą nominację do Oscara przyniosła jej postać tytułowej bohaterki komedii romantycznej Dziennik Bridget Jones (2001), na podstawie książki Helen Fielding. Zagrała również w kontynuacji filmu, Bridget Jones: W pogoni za rozumem (2004), a po latach wróciła do aktorstwa w dobrze przyjętej przez fanów i krytyków Bridget Jones 3 (2016)[3].

W 2002 zagrała Roxie Hart w musicalu Chicago, który został nominowany do Oscara w 13. kategoriach. Rok później otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę w dramacie Wzgórze nadziei w reżyserii Anthony’ego Minghelli[3].

Po premierze Piosenki o miłości (2010) Zellweger zawiesiła karierę aktorską na sześć lat. W wywiadach dla brytyjskich magazynów „Red” i „Vogue” wyznała, że był to dla niej trudny czas dojrzewania, w którym nie potrafiła poradzić sobie z emocjami i problemami[11][12].

W 2019 zagrała główną rolę w filmie Judy, za którą została nagrodzona Oscarem dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej podczas 92. ceremonii wręczenia Nagród Akademii Filmowej. Otrzymała za nią także Złoty Glob, nagrodę Gildii Aktorów Filmowych i nagrodę BAFTA[3]. Ścieżka dźwiękowa filmu zawierająca dwanaście najpopularniejszych, wykonywanych głównie przez aktorkę, piosenek Judy Garland została nominowana do nagrody Grammy[13][14].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jej partnerami byli: Jim Carrey, Jack White, Bradley Cooper i gitarzysta Doyle Bramhall II. Po czterech miesiącach znajomości, 9 maja 2005 wyszła za mąż za muzyka country, Kenny’ego Chesneya. We wrześniu małżonkowie złożyli dwa odrębne wnioski o anulowanie małżeństwa, które nastąpiło 20 grudnia. W 2006 w wywiadzie dla brytyjskiego magazynu „Now” Renée stwierdziła, że to małżeństwo było największym błędem w jej życiu[12][15].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

aktorka
  • 1992: A Taste for Killing jako Mary Lou
  • 1993: Cios w serce (Murder in the Heartland) jako Barbara Von Busch (niewymieniona w czołówce)
  • 1993: Uczniowska balanga (Dazed and Confused) jako Nesi (niewymieniona w czołówce)
  • 1993: My Boyfriend’s Back (niewymieniona w czołówce)
  • 1994: Shake, Rattle and Rock! jako Susan
  • 1994: Rebel Highway jako Susan
  • 1994: Orbitowanie bez cukru (Reality Bites) jako poetka Tami
  • 1994: Teksańska masakra piłą mechaniczną: Następne pokolenie (The Return of the Texas Chainsaw Massacre) jako Jenny
  • 1994: Kaliber 45 (Love and a. 45) jako Starlene Cheatham
  • 1994: 8 sekund (8 Seconds) jako Buckle Bunny
Aktorka była członkiem jury na Berlinale w 2010 r.
producentka wykonawcza
reżyserka
  • 2014: 4 ½ Minutes

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Personalidade: Renée Zellweger (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2020-02-12]. (port.).
  2. ↑ Renee Zellweger Biography (1969-). Film Reference. [dostęp 2020-02-12]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Dawid Dudko (2020-02-06): Renée Zellweger. Dziennik gwiazdy z problemami. Onet.pl. [dostęp 2020-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-07)]. (pol.).
  4. ↑ a b Renée Zellweger Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2020-02-12]. (ang.).
  5. ↑ Renée Zellweger Biography. TV.com. [dostęp 2020-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-12)]. (ang.).
  6. ↑ a b Renée Zellweger Actor. „TV Guide”. [dostęp 2020-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-30)]. (ang.).
  7. ↑ Shake, Rattle and Rock! (1994). Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-02-12]. (ang.).
  8. ↑ Renee Zellweger, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2020-02-12] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  9. ↑ Renée Zellweger. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-02-12]. (ang.).
  10. ↑ Sandra Brennan: Renée Zellweger Biography. AllMovie. [dostęp 2020-02-12]. (ang.).
  11. ↑ Julie Miller (2016-06-): Renée Zellweger Explains Her Six-Year Hollywood Hiatus. „Vanity Fair”. [dostęp 2020-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-07)]. (ang.).
  12. ↑ a b Renée Zellweger sześć lat temu zawiesiła karierę. „Viva!”. [dostęp 2020-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-07)]. (pol.).
  13. ↑ Peter Travers, Peter Travers, 'Judy' Review: Renée Zellweger Goes Over the Rainbow, Rolling Stone, 24 września 2019 [dostęp 2021-01-16] (ang.).
  14. ↑ A Grammys ‘Savage’: Beyoncé leads with 9 nominations, „The Washington Post”, 24 listopada 2020 [dostęp 2021-01-16] (ang.), 'Renée Zellweger ... is nominated for best traditional pop vocal album for “Judy”'.
  15. ↑ Zuzanna O’Brien „Uroda” (Nr 50-51/2006, od 11 do 26 grudnia): Renée Zellweger. Onet.pl. [dostęp 2020-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-14)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Akademii Filmowej dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej
1920–1939
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039
Nagroda Akademii Filmowej dla najlepszej aktorki drugoplanowej
1936–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039
Złoty Glob dla najlepszej aktorki w filmie dramatycznym
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Złoty Glob dla najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu
1950–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Złoty Glob dla najlepszej aktorki drugoplanowej
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020-2029

Nagroda BAFTA dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej
1950–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Nagroda BAFTA dla najlepszej aktorki drugoplanowej
1968–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych za wybitny występ aktorki w roli pierwszoplanowej
1994-1999
2000-2009
2010-2019
Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych za wybitny występ aktorki w roli drugoplanowej
1994-1999
2000-2009
2010-2019
2020-2029
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Renée_Zellweger&oldid=71392828”