Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn

Kolumbia

Colombia

Przydomek	Los Cafeteros (Plantatorzy Kawy)
Związek	Federación Colombiana de Fútbol
Sponsor techniczny	Adidas
Trener	wakat
Asystent trenera	Bernardo Redín
Skrót FIFA	COL
Ranking FIFA	17. (1600.52 pkt.)
Miejsce w rankingu Elo	14. (1896 pkt.)
Zawodnicy
Kapitan	Radamel Falcao
Najwięcej występów	David Ospina (124)
Najwięcej bramek	Radamel Falcao (35)
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz Kolumbia 4:1 Kostaryka (Barranquilla, Kolumbia; 17 lutego 1926)
Najwyższe zwycięstwo Kolumbia 7:1 Gujana (Bogota, Kolumbia; 18 maja 2012) Bahrajn 0:6 Kolumbia (Riffa, Bahrajn; 26 marca 2015)
Najwyższa porażka Brazylia 9:0 Kolumbia (Lima, Peru; 24 marca 1957)
Medale
Mistrzostwa Ameryki Południowej
2001 1975 1987, 1993, 1995, 2016, 2021
Strona internetowa

Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn – zespół biorący udział w imieniu Kolumbii w zawodach piłkarskich. Sześciokrotnie startował w finałach mistrzostw świata (1962, 1990, 1994, 1998, 2014, 2018), ale tylko trzy razy – w 1990, 2014 oraz 2018 – przeszedł do drugiej rundy. We Włoszech Kolumbia, mimo iż wyprzedziła w grupie jedynie Zjednoczone Emiraty Arabskie, to z trzeciego miejsca awansowała do 1/8 finałów, w której to fazie jednak, po błędach bramkarza René Higuity, przegrała 1:2 z Kamerunem. W Brazylii zaś Kolumbijczycy zajęli pierwsze miejsce w grupie z kompletem dziewięciu punktów po zwycięstwach kolejno z Grecją 3:0, Wybrzeżem Kości Słoniowej 2:1, oraz Japonią 4:1. W 1/8 finału spotkali się z Urugwajem z którym wygrali 2:0. W ćwierćfinale los skojarzył ich z gospodarzem mistrzostw Brazylią z którą przegrali 1:2 i odpadli z turnieju. Ostatni raz Kolumbijczycy grali na światowym czempionacie w 2014. Z kolei szesnaście lat wcześniej, na turnieju we Francji w 1998 grupowe zwycięstwo nad Tunezją 1:0 okazało się nie wystarczające do awansu do dalszych rozgrywek (wcześniej przegrali z Rumunią 0:1 i Anglią 0:2).

Kolumbia awansowała również do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji. Na tym turnieju zagrała ona w grupie H razem z Japonią, Polską, oraz Senegalem. Po niespodziewanej porażce 1:2 z Japończykami w pierwszym meczu przyszły dwa zwycięstwa (3:0 z Polakami oraz 1:0 z Senegalczykami). Pozwoliło to Kolumbijczykom zająć pierwsze miejsce w grupie i z sześcioma punktami na koncie awansować do 1/8 finału. W tej fazie mistrzostw rywalem Los Cafeteros była reprezentacja Anglii. Kolumbijczycy przegrali jednak ten mecz po rzutach karnych stosunkiem 3:4 i odpadli z turnieju.

Z zupełnie innych powodów Kolumbijczycy na długo zapamiętają swój udział na Mistrzostwach Świata 1994. Po dwóch porażkach i jednym zwycięstwie reprezentacja musiała żegnać się z turniejem już po rundzie grupowej. W ostatnim, decydującym o ewentualnym awansie meczu (ze Stanami Zjednoczonymi) samobójczą bramkę strzelił obrońca Andrés Escobar, a Kolumbia przegrała 1:2. Po powrocie do kraju fanatyczny kibic zastrzelił wychodzącego z restauracji 27-letniego Escobara. Morderca – Humberto Muñoz Castro – został skazany na dwadzieścia sześć lat pozbawienia wolności. Porwania i zabójstwa piłkarzy do dziś w Kolumbii, zdarzają się bardzo często. W połowie lat 90. także kilku zawodników grających w kadrze narodowej miało do czynienia z wymiarem sprawiedliwości – bramkarz René Higuita został w 1993 aresztowany za udział w porwaniu córki barona narkotykowego, Faustino Asprillę we wrześniu 1995 skazano na rok pozbawienia wolności za nielegalne posiadanie broni, a miesiąc później w bagażu innego reprezentanta Wilsona Péreza znaleziono kokainę.

Regularne w latach 90. występy na mistrzostwach świata oraz niezłe wyniki w rozgrywkach o Copa América związane są z postacią charyzmatycznego selekcjonera Francisco „Pacho” Maturany. Był trenerem kadry w czasie Mistrzostw Świata 1990 i 1994, a w 1998 reprezentację prowadził jego dawny asystent Hernán Darío Gómez. Ukoronowaniem jego pracy z drużyną narodową był pierwszy w historii triumf Kolumbii w mistrzostwach Ameryki Południowej, wywalczony na własnym boisku w 2001. Dzięki temu zwycięstwu dwa lata później Kolumbijczycy wzięli udział w rozgrywkach o Puchar Konfederacji. Zajęli w nich czwarte miejsce po porażce w meczu o trzecie miejsce z Turcją 1:2

Dzisiejsza reprezentacja to drużyna złożona z młodych i perspektywicznych zawodników jak Falcao, James Rodriguez, Jackson Martinez, Pablo Armero, a także doświadczonych Mario Yepes, Freddy Guarin czy Camilo Zuniga. Z nimi w składzie Kolumbia awansowała do czołówki (5. miejsce w grudniu 2012) rankingu FIFA pod koniec 2012. Wyprzedziła takie reprezentacje jak Anglia, Brazylia, Holandia czy Portugalia, zaś reprezentacja w eliminacjach do Mundialu 2014 grała bardzo dobrze, zajmując w południowoamerykańskich eliminacjach drugie miejsce i po raz pierwszy od 1998 uzyskując kwalifikację na mistrzostwa świata.

Kolumbia w 2012 zdobyła najwięcej punktów w rankingu FIFA.

Udział w międzynarodowych turniejach

Mistrzostwa świata

Udział w mistrzostwach świata
Rok	Kwalifikacje	Wynik
1930	Nie brała udziału
1934
1938	Wycofała się z eliminacji
1950	Nie brała udziału
1954
1958	Nie zakwalifikowała się
1962	Awans	Faza grupowa
1966	Nie zakwalifikowała się
1970
1974
1978
1982
1986
1990	Awans	1/8 finału
1994	Awans	Faza grupowa
1998	Awans	Faza grupowa
2002	Nie zakwalifikowała się
2006
2010
2014	Awans	Ćwierćfinał
2018	Awans	1/8 finału
2022	Nie zakwalifikowała się

Copa América

1916 – 1942 – Nie brała udziału 1945 – V miejsce 1946 – Wycofała się 1947 – VIII miejsce 1949 – VIII miejsce 1953 – 1956 – Wycofała się 1957 – V miejsce 1959 – 1959 – Wycofała się 1963 – VII miejsce 1967 – Nie zakwalifikowała się 1975 – II miejsce 1979 – Faza grupowa 1983 – Faza grupowa

1987 – III miejsce 1989 – Faza grupowa 1991 – IV miejsce 1993 – III miejsce 1995 – III miejsce 1997 – Ćwierćfinał 1999 – Ćwierćfinał 2001 – Mistrzostwo 2004 – IV miejsce 2007 – Faza grupowa 2011 – Ćwierćfinał 2015 – Ćwierćfinał 2016 – III miejsce

2019 – Ćwierćfinał 2021 – III miejsce

Aktualna kadra

Kadra na mecze eliminacji do Mistrzostw Świata 2022 przeciwko reprezentacji Boliwii i Wenezueli, które odbyły się 24 i 29 marca 2022. Występy i gole aktualne na 31 marca 2022.

#	Imię i nazwisko	Data urodzenia	Klub	Występy (gole)
Bramkarze
1	David Ospina	31 sierpnia 1988	SSC Napoli	124 (0)
12	Camilo Vargas	9 marca 1989	Atlas	11 (0)
22	Álvaro Montero	29 marca 1995	Millonarios	3 (0)
Obrońcy
2	Stefan Medina	14 czerwca 1992	Monterrey	28 (0)
3	Jhon Lucumí	26 czerwca 1998	KRC Genk	4 (0)
4	Carlos Cuesta	9 marca 1999	KRC Genk	6 (0)
6	William Tesillo	2 lutego 1990	Club León	30 (1)
18	Frank Fabra	22 lutego 1991	Boca Juniors	24 (1)
21	Daniel Muñoz	25 maja 1996	KRC Genk	12 (0)
23	Davinson Sánchez	12 czerwca 1996	Tottenham Hotspur	48 (0)
	Johan Mojica	21 sierpnia 1992	Elche	19 (1)
Pomocnicy
5	Wilmar Barrios	16 października 1993	Zenit Petersburg	52 (0)
8	Gustavo Cuéllar	14 października 1992	Al-Hilal	24 (1)
10	James Rodríguez	12 lipca 1991	Ar-Rajjan	86 (24)
13	Yairo Moreno	4 kwietnia 1995	Pachuca	15 (0)
15	Mateus Uribe	21 marca 1991	FC Porto	42 (5)
16	Jefferson Lerma	25 października 1994	Bournemouth	30 (1)
20	Juan Fernando Quintero	18 stycznia 1993	River Plate	31 (4)
	Víctor Cantillo	15 października 1993	Corinthians	2 (0)
Napastnicy
7	Rafael Santos Borré	15 września 1995	Eintracht Frankfurt	16 (0)
9	Harold Preciado	1 maja 1994	Santos Laguna	3 (0)
11	Luis Suárez	2 grudnia 1997	Granada	3 (0)
14	Luis Díaz	13 stycznia 1997	Liverpool	35 (8)
17	Luis Sinisterra	17 czerwca 1999	Feyenoord	5 (0)
19	Miguel Borja	26 stycznia 1993	Atlético Junior	27 (8)
	Luis Muriel	16 kwietnia 1991	Atalanta	45 (8)

Rekordziści

Najwięcej występów w kadrze

Lp.	Zawodnik	Lata gry w kadrze	Mecze	Bramki
1.	David Ospina	2007–	124	0
2.	Carlos Valderrama	1985–1998	111	11
	Juan Cuadrado	2010–	111	10
4.	Mario Yepes	1999–2014	102	6
5.	Leonel Álvarez	1985–1997	101	1
6.	Radamel Falcao	2007–	99	35
7.	Carlos Sánchez	2007–2018	88	0
8.	James Rodríguez	2011–	86	24
9.	Freddy Rincón	1990–2001	84	17
10.	Luis Carlos Perea	1987–1994	78	2

Aktualizacja: 31 marca 2022

Najwięcej goli w kadrze

Lp.	Zawodnik	Lata gry w kadrze	Bramki	Mecze
1.	Radamel Falcao	2007–	35	99
2.	Arnoldo Iguarán	1979–1993	25	68
3.	James Rodríguez	2011–	24	86
4.	Faustino Asprilla	1993–2001	20	57
5.	Freddy Rincón	1990–2001	17	84
6.	Carlos Bacca	2010–	16	52
7.	Teófilo Gutiérrez	2009–	15	51
	Víctor Aristizábal	1993–2003	15	66
9.	Adolfo Valencia	1992–1998	14	37
10.	Iván Valenciano	1991–2000	13	29
	Antony de Ávila	1983–1998	13	54

Aktualizacja: 31 marca 2022

Selekcjonerzy

#	Trener	Narodowość	.	Od	Do	.	Bilans					.	Osiągnięcia
							M	Z	R	P	%		Trofea	Lata
1.	Alfonso Novoa	Kolumbia		luty 1938			5	2	0	3	40%
2.	Fernando Paternoster	Argentyna		sierpień 1938			4	1	0	3	25%
3.	Roberto Meléndez	Kolumbia		styczeń 1945	luty 1945		6	1	1	4	22%
4.	José Arana Cruz	Peru		grudzień 1946			6	6	0	0	100%
5.	Lino Taioli	Argentyna		grudzień 1947			7	0	2	5	10%
6.	Friedrich Donnenfeld	Austria		kwiecień 1949	maj 1949		7	0	2	5	10%
7.	Pedro López	Kolumbia		marzec 1957	kwiecień 1957		6	2	0	4	33%
8.	Rodolfo Orlandini	Argentyna		czerwiec 1957	lipiec 1957		5	0	1	4	7%
9.	Adolfo Pedernera	Argentyna		luty 1961	czerwiec 1962		9	2	3	4	33%
10.	Gabriel Ochoa Uribe	Kolumbia		marzec 1963			6	0	1	5	6%
11.	Efraín Sánchez	Kolumbia		wrzesień 1963			2	1	0	1	50%
12.	Antonio Julio de la Hoz	Kolumbia		lipiec 1965	sierpień 1965		4	1	0	3	25%
13.	César López Fretes	Paragwaj		listopad 1966	grudzień 1966		2	0	1	1	17%
14.	Francisco Zuluaga	Kolumbia		październik 1968	sierpień 1969		14	1	3	10	14%
15.	César López Fretes (2)	Paragwaj		maj 1970			1	0	0	1	0%
16.	Todor Veselinović	Serbia		marzec 1972	lipiec 1973		13	2	5	6	14%
17.	Efraín Sánchez (2)	Kolumbia		lipiec 1975	październik 1975		9	6	0	3	67%
18.	Blagoje Vidinić	Macedonia Północna		październik 1976	wrzesień 1979		16	3	5	8	29%
19.	Carlos Bilardo	Argentyna		czerwiec 1980	wrzesień 1981		10	1	4	5	23%
20.	Efraín Sánchez (3)	Kolumbia		luty 1983	październik 1984		14	3	8	3	40%
21.	Gabriel Ochoa Uribe (2)	Kolumbia		luty 1985	listopad 1985		19	8	5	6	51%
22.	Francisco Maturana	Kolumbia		maj 1987	czerwiec 1990		40	20	11	9	59%
23.	Luis Augusto García	Kolumbia		styczeń 1991	lipiec 1991		11	3	4	4	39%
–	Humberto Ortiz	Kolumbia		lipiec 1992	sierpień 1992		2	1	1	0	67%
24.	Francisco Maturana (2)	Kolumbia		grudzień 1992	czerwiec 1994		34	18	13	3	66%
25.	Hernán Darío Gómez	Kolumbia		sierpień 1994	czerwiec 1998		56	21	17	18	48%
26.	Javier Álvarez	Kolumbia		wrzesień 1998	luty 2000		15	5	5	5	44%
27.	Luis Augusto García (2)	Kolumbia		luty 2000	maj 2001		21	11	5	5	60%
28.	Francisco Maturana (3)	Kolumbia		maj 2001	listopad 2001		13	9	2	2	74%		1x Copa América	2001
–	Reinaldo Rueda	Kolumbia		maj 2002	listopad 2002		4	1	1	2	33%
29.	Francisco Maturana (4)	Kolumbia		listopad 2002	listopad 2003		17	3	7	7	31%
30.	Reinaldo Rueda (2)	Kolumbia		styczeń 2004	listopad 2006		40	17	12	11	53%
31.	Jorge Luis Pinto	Kolumbia		grudzień 2006	wrzesień 2008		27	11	7	9	49%
32.	Eduardo Lara	Kolumbia		wrzesień 2008	październik 2009		15	8	1	6	56%
33.	Hernán Darío Gómez (2)	Kolumbia		maj 2010	sierpień 2011		16	6	5	5	48%
34.	Leonel Álvarez	Kolumbia		sierpień 2011	grudzień 2011		5	3	1	1	67%
35.	José Pekerman	Argentyna		styczeń 2012	sierpień 2018		77	42	20	15	54%
–	Arturo Reyes	Kolumbia		sierpień 2018	luty 2019		4	3	1	0	33%
36.	Carlos Queiroz	Portugalia		luty 2019	grudzień 2020		18	9	5	4	50%
37.	Reinaldo Rueda	Kolumbia		styczeń 2021	marzec 2022		22	7	10	5	31%
Inni
–	Javier Álvarez	Kolumbia	.	listopad 1996		.	1	0	0	1	0%	.
–	Juan José Peláez	Kolumbia		wrzesień 1997			1	0	1	0	33%
							563	221	154	188	%

Stan na 31 marca 2022.
Kursywą wyróżniono selekcjonerów tymczasowych.
W nawiasie podano, który raz selekcjoner prowadził reprezentację.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona związku (hiszp.)
• Profil na stronie FIFA (ang.)
• Profil na National Football Teams (ang.)
• RSSSF – archiwum wyników 1938-2004 (ang.)
• RSSSF – archiwum trenerów 1938-2004 (ang.)
• RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli (ang.)
• Planet World Cup – archiwum wyników w mistrzostwach świata (ang.)
• Planet World Cup – archiwum wyników z eliminacji do mistrzostw świata (ang.)
• Planet World Cup – składy Kolumbii na poszczególnych Mundialach (ang.)