Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn

Polska

Przydomek	Biało-Czerwoni Gladiatorzy
Związek	ZPRP
Sponsor techniczny	Joma
Trener	Bartosz Jurecki (tymczasowy)
Skrót IHF	POL
Zawodnicy
Najwięcej występów	Sławomir Szmal (298)
Najwięcej bramek	Jerzy Klempel (1170)
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Mecze
Najwyższe zwycięstwo Polska 50:11 Wielka Brytania (1976)
Najwyższa porażka Norwegia 41:22 Polska (Elverumshallen, Elverum, 11.06.2017)
Medale
Igrzyska olimpijskie
1976
Mistrzostwa świata
2007 1982, 2009, 2015
Strona internetowa

Reprezentacja na spotkaniu z prezydentem Lechem Kaczyńskim (Pałac Prezydencki, 5 lutego 2007).

Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn (zwyczajowo zwana również: reprezentacją narodową, kadrą narodową, drużyną narodową) – zespół piłki ręcznej reprezentujący Rzeczpospolitą Polską w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym występować mogą wszyscy zawodnicy posiadający obywatelstwo polskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Związek Piłki Ręcznej w Polsce.

Reprezentacja piłkarzy ręcznych została wybrana najlepszą drużyną roku w Plebiscycie Przeglądu Sportowego w 2007 i 2015.

Historia

Premierowy międzypaństwowy mecz drużyn siedmioosobowych reprezentacja Polski rozegrała w lipcu 1957. Zaledwie kilka miesięcy później wzięła udział w swej pierwszej oficjalnej imprezie międzynarodowej – III finałach Mistrzostw Świata, odbywających się w NRD. 27 lutego 1958 w Erfurcie „biało-czerwoni” zremisowali 14:14 w debiucie z Finlandią, ostatecznie jednak zajęli 5 miejsce wśród 16 zespołów. W drugiej połowie wygranego 9:7 spotkania z Jugosławią rywale strzelili Polakom jednego gola. W meczu o piątą lokatę zespół trenera Tadeusza Breguły pokonał Norwegów 20:18, a gwiazdami polskiej kadry byli wtedy Jan Suski (uznawany za najlepszego rozgrywającego w Europie) i Kazimierz „Kaju” Frąszczak.

Od 28 października 2004 do 19 kwietnia 2012 obowiązki selekcjonera kadry narodowej seniorów pełnił Bogdan Wenta. Jego asystentem był Daniel Waszkiewicz.

W dniach 9 września 2012 – 28 stycznia 2016 selekcjonerem kadry był Michael Biegler (kontrakt podpisał w dniu 28 września 2012). Funkcję jego asystenta pełnił Jacek Będzikowski. 27.02.2016 trenerem został Tałant Dujszebajew.

Udział w turniejach międzynarodowych

Igrzyska olimpijskie

Udział w igrzyskach olimpijskich
Edycja	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1972	Awans	10. miejsce	[1]
1976	Awans	3. miejsce	[2]
1980	Awans	7. miejsce	[3]
1984	Awans/Wycofana przed turniejem		[4]
1988	Nie zakwalifikowała się		[5]
1992			[6]
1996			[7]
2000			[8]
2004			[9]
2008	Awans	5. miejsce	[10]
2012	Nie zakwalifikowała się		[11]
2016	Awans	4. miejsce	[12]
2020	Nie zakwalifikowała się		[13]
2024	?	?
2028	?	?
2032	?	?

Mistrzostwa świata

Udział w mistrzostwach świata
Edycja	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1938	Nie brała udziału		[14]
1954			[15]
1958	–	5. miejsce	[16]
1961	Nie zakwalifikowała się		[17]
1964			[18]
1967	Awans	12. miejsce	[19]
1970	Awans	14. miejsce	[20]
1974	Awans	4. miejsce	[21]
1978	Awans	6. miejsce	[22]
1982	Awans	3. miejsce	[23]
1986	Awans	14. miejsce	[24]
1990	Awans	11. miejsce	[25]
1993	Nie zakwalifikowała się		[26]
1995			[27]
1997			[28]
1999			[29]
2001			[30]
2003	Awans	10. miejsce	[31]
2005	Nie zakwalifikowała się		[32]
2007	Awans	2. miejsce	[33]
2009	Awans	3. miejsce	[34]
2011	Awans	8. miejsce	[35]
2013	Awans	9. miejsce	[36]
2015	Awans	3. miejsce	[37]
2017	Awans	17. miejsce	[38]
2019	Nie zakwalifikowała się		[39]
2021	Dzika karta	13. miejsce	[40]
2023	Gospodarz	15. miejsce	[41]
2025	?	?
2027	?	?

Udział w mistrzostwach świata B
Edycja	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1977	Nie brała udziału		[42]
1979			[43]
1981	7. miejsce LIO 1980	1. miejsce	[44]
1983	Nie brała udziału		[45]
1985	Wycofanie z LIO 1984	3. miejsce	[46]
1987	14. miejsce MŚ 1986	3. miejsce	[47]
1989	3. miejsce MŚ B 1987	2. miejsce	[48]
1992	11. miejsce MŚ 1990	11. miejsce	[49]

Udział w mistrzostwach świata C
Edycja	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1976	Nie brała udziału		[50]
1978			[51]
1980			[52]
1982			[53]
1984			[54]
1986			[55]
1988			[56]
1990			[57]

Mistrzostwa Europy

Udział w mistrzostwach Europy
Edycja	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1994	Nie zakwalifikowała się		[58]
1996			[59]
1998			[60]
2000			[61]
2002	Awans	15. miejsce	[62]
2004	Awans	16. miejsce	[63]
2006	Awans	10. miejsce	[64]
2008	Awans	7. miejsce	[65]
2010	Awans	4. miejsce	[66]
2012	Awans	9. miejsce	[67]
2014	Awans	6. miejsce	[68]
2016	Gospodarz	7. miejsce	[69]
2018	Nie zakwalifikowała się		[70]
2020	Awans	21. miejsce	[71]
2022	Awans	12. miejsce
2024	trwają	?
2026	?	?
2028	?	?

Puchar świata

Udział w Pucharze świata
Edycja	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1971	Nie brała udziału
1974	Awans	2. miejsce
1979	Awans	2. miejsce
1984	Awans	5. miejsce
1988	Nie brała udziału
1992
1996
1999
2002
2004
2006
2010

Rekordziści

Zestawienia obejmują dane uzyskane wyłącznie w oficjalnych spotkaniach międzypaństwowych seniorskiej reprezentacji Polski. Wszystkie nieoficjalne mecze kadry narodowej, bądź spotkania w kadrze innej niż seniorska (pierwsza reprezentacja) – rozegrane przez danego zawodnika – nie zostały ujęte w poniższych wykazach.

Źródło: Władysław Zieleśkiewicz 95 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. ZPRP, Warszawa 2013

Najwięcej rozegranych meczów (stan na 30.01.2023) Lp. Zawodnik Lata gry Mecze 1. Sławomir Szmal 1998–2018 298 2. Karol Bielecki 2002–2017 259 3. Marcin Lijewski 1997–2013 251 4. Bartosz Jurecki 2004–2016 237 5. Andrzej Szymczak 1967–1984 234 6. Jerzy Klempel 1972–1984 221 7. Daniel Waszkiewicz 1977–1989 214 8. Mariusz Jurasik 1997–2012 207 9. Alfred Kałuziński 1973–1982 204 10. Patryk Kuchczyński 2002–2014 201 11. Michał Jurecki 2005–2017 199 12. Bogdan Wenta 1981–1994 191 13. Zbigniew Tłuczyński 1978–1990 186 14. Krzysztof Lijewski 2003–2017 185 15. Zbigniew Plechoć 1983–1990 178 16. Henryk Rozmiarek 1971–1980 177 17. Jan Gmyrek 1970–1979 176 18. Damian Wleklak 1998–2009 164 19. Mariusz Jurkiewicz 2002–2017 163 20. Janusz Brzozowski 1973–1982 162 Robert Nowakowski 1989–2003 162 Przemysław Krajewski 2012–2023 162

Najwięcej zdobytych bramek (stan na 30.01.2023) Lp. Zawodnik Lata gry Bramki 1. Jerzy Klempel 1972–1984 1170 2. Karol Bielecki 2002–2017 962 3. Bogdan Wenta 1981–1994 763 4. Bartosz Jurecki 2004–2016 732 5. Marcin Lijewski 1997–2013 711 6. Robert Nowakowski 1989–2003 709 7. Daniel Waszkiewicz 1977–1989 705 8. Mariusz Jurasik 1997–2012 704 9. Alfred Kałuziński 1973–1982 620 10. Grzegorz Tkaczyk 2000–2012 549 11. Michał Jurecki 2005–2017 547 12. Zbigniew Tłuczyński 1978–1990 527 13. Tomasz Tłuczyński 2006–2012 503 14. Lesław Dziuba 1981–1990 447 15. Krzysztof Lijewski 2003–2017 439 16. Patryk Kuchczyński 2002–2014 435 17. Arkadiusz Moryto 2017– 430 18. Zbigniew Plechoć 1983–1990 427 19. Przemysław Krajewski 2012–2023 380 20. Piotr Przybecki 1989–2005 372

Selekcjonerzy

Według:

• 1952–1953: Tadeusz Tomosz i Antoni Szymański
• 1954–1956: Jerzy Til i Władysław Stawiarski
• 1957–1967: Tadeusz Breguła i Jerzy Til
• 1967–1976: Janusz Czerwiński
• 1976–1978: Stanisław Majorek
• 1978–1980: Jacek Zglinicki
• 1981–1984: Zygfryd Kuchta
• 1984–1986: Stefan Wrześniewski
• 1986–1990: Zenon Łakomy
• 1990–1992: Michał Kaniowski
• 1992–1994: Bogdan Kowalczyk i od 1993 Jerzy Eliasz
• 1994–1997: Jacek Zglinicki
• 1998–2000: Zygfryd Kuchta
• 2000 – 28 października 2004: Bogdan Zajączkowski
• 28 października 2004 – 19 kwietnia 2012: Bogdan Wenta
• 26 kwietnia 2012 – 30 września 2012: Daniel Waszkiewicz i Damian Wleklak
• 1 października 2012 – 29 stycznia 2016: Michael Biegler
• 27 lutego 2016 – 7 maja 2017: Tałant Dujszebajew
• 18 maja 2017 – 23 lutego 2019: Piotr Przybecki
• 26 lutego 2019-luty 2023: Patryk Rombel
• luty 2023-: Bartosz Jurecki (tymczasowy)

Ważne mecze

• Igrzyska olimpijskie:
  • Debiut w turnieju IO: 30 sierpnia 1972, Szwecja 13:13 (5:7) Polska – Monachium 1972
  • Pierwsze zwycięstwo w turnieju IO: 1 września 1972, Dania 8:11 (4:6) Polska – Monachium 1972
  • Najwyższe zwycięstwo w turnieju IO: 22 lipca 1980, Polska 34:19 (14:10) Kuba – Moskwa 1980
  • Najwyższa porażka w turnieju IO: 3 września 1972, ZSRR 17:11 (9:4) Polska – Monachium 1972

• Mistrzostwa świata na hali:
  • Debiut w finałach MŚ: 27 lutego 1958, Polska 14:14 (8:6) Finlandia – Erfurt, NRD 1958
  • Pierwsze zwycięstwo w finałach MŚ: 2 marca 1958, Polska 25:11 (12:3) Hiszpania – Erfurt, NRD 1958
  • Najwyższe zwycięstwo w finałach MŚ: 22 stycznia 2015, Polska 32:13 (17:6) Arabia Saudyjska – Doha, Katar 2015
  • Najwyższa porażka w finałach MŚ: 7 marca 1990, Jugosławia 33:20 (18:10) Polska – Bratysława, Czechosłowacja 1990

• Mistrzostwa Europy:
  • Debiut w finałach ME: 25 stycznia 2002, Polska 24:25 (9:11) Czechy – Göteborg, Szwecja 2002
  • Pierwsze zwycięstwo w finałach ME: 26 stycznia 2006, Polska 33:24 (19:13) Ukraina – Sankt Gallen, Szwajcaria 2006
  • Najwyższe zwycięstwo w finałach ME: 17 stycznia 2012, Słowacja 24:41 (13:17) Polska – Belgrad, Serbia 2012
  • Najwyższa porażka w finałach ME: 27 stycznia 2016, Polska 23:37 (10:15) Chorwacja – Kraków, Polska 2016

Aktualna kadra

Kadra na Mistrzostwa Świata 2023.

Trener: Patryk Rombel

Imię i nazwisko	Pozycja	Data urodzenia	Wzrost	Waga	Mecze	Bramki	Klub
Adam Morawski	bramkarz	1994-10-17	190	82	62	3	MT Melsungen
Andrzej Widomski	prawe rozegranie	2003-02-06	186	80	2	0	Gwardia Opole
Ariel Pietrasik	lewe rozegranie	1999-10-21	202	107	13	16	TSV St. Otmar St. Gallen
Arkadiusz Moryto	prawe skrzydło	1997-08-31	182	84	81	386	Łomża Industria Kielce
Arkadiusz Ossowski	środek rozegrania	1996-11-04	193	81	12	9	HSC 2000 Coburg
Bartłomiej Bis	obrotowy	1997-03-25	195	100	8	1	HSC 2000 Coburg
Damian Przytuła	lewe rozegranie	1998-11-27	198	101	24	31	Górnik Zabrze
Dawid Dawydzik	obrotowy	1994-12-07	200	116	41	54	Wisła Płock
Dawid Fedeńczak	prawe skrzydło	1998-03-06	186	81	10	4	Azoty-Puławy
Jakub Będzikowski	środek rozegrania	2003-01-25	186	73	2	0	Wybrzeże Gdańsk
Jakub Skrzyniarz	bramkarz	1996-06-06	189	100	5	0	Bidasoa Irun
Jan Czuwara	lewe skrzydło	1995-10-18	184	88	55	90	Wardar Skopje
Kamil Syprzak	obrotowy	1991-07-23	207	117	158	314	Paris Saint-Germain Handball
Krzysztof Komarzewski	prawe skrzydło	1998-09-18	188	85	13	17	Wisła Płock
Maciej Gębala	obrotowy	1994-01-10	200	113	76	93	SC DHfK Leipzig
Maciej Pilitowski	środek rozegrania	1990-10-27	188	88	29	29	MKS Kalisz
Maciej Zarzycki	środek rozegrania	1998-07-26	186	84	2	0	Grand Nancy Métropole Handball
Mateusz Kornecki	bramkarz	1994-06-05	194	91	60	4	Łomża Industria Kielce
Mateusz Kosmala	prawe skrzydło	1999-07-26	171	77	0	0	Wybrzeże Gdańsk
Melwin Beckman	lewe rozegranie	2000-08-05	198	123	9	14	HK Aranäs
Michał Daszek	prawe skrzydło	1992-06-27	182	85	129	349	Wisła Płock
Michał Olejniczak	środek rozegrania	2001-01-31	195	97	45	70	Łomża Industria Kielce
Mikołaj Czapliński	lewe skrzydło	2000-08-11	188	77	3	1	Balonmano Torrelavega
Miłosz Wałach	bramkarz	2001-11-23	195	90	2	0	Wybrzeże Gdańsk
Patryk Walczak	obrotowy	1992-07-29	198	108	48	42	Sporting Lizbona
Piotr Chrapkowski	lewe rozegranie	1988-03-24	203	105	139	174	SC Magdeburg
Piotr Jarosiewicz	lewe skrzydło	1998-06-28	179	75	26	38	Azoty-Puławy
Piotr Jędraszczyk	środek rozegrania	2001-10-09	177	70	13	13	Piotrkowianin Piotrków Trybunalski
Przemysław Krajewski	lewe skrzydło	1987-01-20	184	85	150	358	Wisła Płock
Rafał Przybylski	prawe rozegranie	1991-02-19	200	119	94	166	Azoty-Puławy
Sebastian Kaczor	obrotowy	2001-12-15	198	111	0	0	Górnik Zabrze
Szymon Działakiewicz	prawe rozegranie	2000-02-17	190	90	8	13	Redbergslids IK
Szymon Sićko	lewe rozegranie	1997-08-20	200	104	41	141	Łomża Industria Kielce
Tomasz Gębala	lewe rozegranie	1995-11-23	212	122	40	132	Łomża Industria Kielce
Wojciech Borucki	bramkarz	2001-10-15	199	97	0	0	Azoty-Puławy

LIO 1984

Prowadzona przez Zygfryda Kuchtę męska kadra narodowa w 1982 r. po raz czwarty z rzędu zakwalifikowała się na igrzyska olimpijskie (Igrzyska Olimpijskie w Los Angeles), jednak na skutek wycofania się Polski z tej imprezy (presja polityczna ZSRR na kraje ówczesnego bloku socjalistycznego) nie dane im było wystąpić w turnieju olimpijskim. Jednym z ówczesnych kadrowiczów był Bogdan Wenta, dla którego od tego momentu udział w Igrzyskach stał się głównym celem kariery. Udało mu się tego dokonać dopiero 16 lat później w barwach Niemiec oraz jako trenerowi prowadzącemu reprezentację Polski mężczyzn, 31 maja 2008 na turnieju kwalifikacyjnym we Wrocławiu.

Rekordy

Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw świata mają Marcin Lijewski i Mariusz Jurasik, którzy wystąpili we wszystkich 36 meczach podczas MŚ 2003, MŚ 2007, MŚ 2009 i MŚ 2011.

Najwięcej goli w finałach MŚ strzelił dla Polski Tomasz Tłuczyński (135 bramek), który wyprzedza Mariusza Jurasika (118 bramek), Karola Bieleckiego (113 bramek), Marcina Lijewskiego (106 bramek) i Jerzego Klempela (105 bramek).

Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw Europy mają Marcin Lijewski (26 meczów), Sławomir Szmal (25), Karol Bielecki (23) oraz Mariusz Jurasik, Patryk Kuchczyński i Bartosz Jurecki (po 20). Najlepsi strzelcy to z kolei Karol Bielecki (113 bramek), Mariusz Jurasik (69), Marcin Lijewski (68), Grzegorz Tkaczyk (65) i Bartosz Jurecki (59).

Jerzy Klempel był królem strzelców Mistrzostw Świata 1978 (wraz z Węgrem Peterem Kovacsem strzelili po 47 bramek) oraz turnieju Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (44 bramki).

1 lutego 2007 półfinałowy mecz Mistrzostw Świata 2007 Polska – Dania (36:33) oglądał w hali Color Line Arena w Hamburgu komplet 13 050 osób. To rekord w całej historii MŚ jeśli chodzi o frekwencję na spotkaniu bez udziału gospodarzy danego turnieju.

Zobacz też

• Reprezentacja Polski w piłce ręcznej kobiet
• Mecze reprezentacji Polski w piłce ręcznej mężczyzn prowadzonej przez Bogdana Wentę
• Mecze reprezentacji Polski w piłce ręcznej mężczyzn prowadzonej przez Daniela Waszkiewicza i Damiana Wleklaka
• Mecze reprezentacji Polski w piłce ręcznej mężczyzn prowadzonej przez Michaela Bieglera
• Mecze reprezentacji Polski w piłce ręcznej mężczyzn prowadzonej przez Tałanta Dujszebajewa
• Mecze reprezentacji Polski w piłce ręcznej mężczyzn prowadzonej przez Piotra Przybeckiego
• Mecze reprezentacji Polski w piłce ręcznej mężczyzn prowadzonej przez Patryka Rombla

Link zewnętrzny

• Oficjalna strona internetowa ZPRP (pol.)