Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn

	Polska
Przydomek	Biało-Czerwoni,; Gladiatorzy
Związek	ZPRP
Sponsor techniczny	4F
Trener	Patryk Rombel
Asystent trenera	Sławomir Szmal
Skrót IHF	POL
	Zawodnicy
Najwięcej występów	Sławomir Szmal (298)
Najwięcej bramek	Jerzy Klempel (1170)
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe
	Mecze
	Najwyższe zwycięstwo; Polska 50:11 Wielka Brytania ; (1976)
	Najwyższa porażka; Norwegia 41:22 Polska ; (Elverumshallen, Elverum, 11.06.2017)
	Medale
Igrzyska olimpijskie
	1976
Mistrzostwa świata
	2007
	1982, 2009, 2015
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Wiadomości w Wikinews
	Strona internetowa

Reprezentacja na spotkaniu z prezydentem Lechem Kaczyńskim (Pałac Prezydencki, 5 lutego 2007 roku)

Reprezentacja Polski w meczu z Argentyną podczas turnieju kwalifikacyjnego do Igrzysk Olimpijskich w Pekinie – Wrocław 2008

Obrona polskiej bramki. Mecz Polska – Rosja, październik 2009

Rozgrzewka Polskiej Reprezentacji. Mecz Polska – Niemcy, 17 lipca 2010

Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn (zwyczajowo zwana również: reprezentacją narodową, kadrą narodową, drużyną narodową) – zespół piłki ręcznej reprezentujący Rzeczpospolitą Polską w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym występować mogą wszyscy zawodnicy posiadający obywatelstwo polskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Związek Piłki Ręcznej w Polsce.

Reprezentacja piłkarzy ręcznych została wybrana najlepszą drużyną roku w Plebiscycie Przeglądu Sportowego w 2007 i 2015.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Premierowy międzypaństwowy mecz drużyn siedmioosobowych reprezentacja Polski rozegrała w lipcu 1957. Zaledwie kilka miesięcy później wzięła zaś udział w swej pierwszej oficjalnej imprezie międzynarodowej – III finałach Mistrzostw Świata, odbywających się w NRD. 27 lutego 1958 w Erfurcie „biało-czerwoni” zremisowali 14:14 w debiucie z Finlandią, ostatecznie jednak zajęli 5 miejsce wśród 16 zespołów. W drugiej połowie wygranego 9:7 spotkania z Jugosławią rywale strzelili Polakom jednego gola. W meczu o piątą lokatę zespół trenera Tadeusza Breguły pokonał Norwegów 20:18, a gwiazdami naszej kadry byli wtedy Jan Suski (uznawany za najlepszego rozgrywającego w Europie) i Kazimierz „Kaju” Frąszczak^[2].

Od 28 października 2004 do 19 kwietnia 2012^[3] obowiązki selekcjonera kadry narodowej seniorów pełnił Bogdan Wenta. Jego asystentem był Daniel Waszkiewicz.

W dniach 9 września 2012–28 stycznia 2016 selekcjonerem kadry był Michael Biegler^[4]^[5] (kontrakt podpisał w dniu 28 września 2012^[6]). Funkcję jego asystenta pełnił Jacek Będzikowski^[7]. 27.02.2016 trenerem został Tałant Dujszebajew^[8].

Udział w turniejach międzynarodowych[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Udział w igrzyskach olimpijskich
Rok	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1972	Awans	10. miejsce	[1]
1976	Awans	3. miejsce	[2]
1980	Awans	7. miejsce	[3]
1984	Awans/Wycofana przed turniejem		[4]
1988	Nie zakwalifikowała się		[5]
1992			[6]
1996			[7]
2000			[8]
2004			[9]
2008	Awans	5. miejsce	[10]
2012	Nie zakwalifikowała się		[11]
2016	Awans	4. miejsce	[12]
2020

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Udział w mistrzostwach świata
Rok	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1938	Nie brała udziału		[13]
1954	Nie brała udziału		[14]
1958	–	5. miejsce	[15]
1961	Nie brała udziału		[16]
1964	Nie brała udziału		[17]
1967	Awans	12. miejsce	[18]
1970		14. miejsce	[19]
1974	Awans	4. miejsce	[20]
1978	Awans	6. miejsce	[21]
1982	Awans	3. miejsce	[22]
1986	Awans	14. miejsce	[23]
1990	Awans	11. miejsce	[24]
1993	Nie zakwalifikowała się		[25]
1995			[26]
1997			[27]
1999			[28]
2001			[29]
2003	Awans	10. miejsce	[30]
2005	Nie zakwalifikowała się		[31]
2007	Awans	2. miejsce	[32]
2009	Awans	3. miejsce	[33]
2011	Awans	8. miejsce	[34]
2013	Awans	9. miejsce	[35]
2015	Awans	3. miejsce	[36]
2017	Awans	17. miejsce
/ 2019	Nie zakwalifikowała się
2021	Awans	13. miejsce
/ 2023	Gospodarz
//2025
2027

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Udział w mistrzostwach Europy
Rok	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1994	Nie zakwalifikowała się		[37]
1996			[38]
1998			[39]
2000			[40]
2002	Awans	15. miejsce	[41]
2004	Awans	16. miejsce	[42]
2006	Awans	10. miejsce	[43]
2008	Awans	7. miejsce	[44]
2010	Awans	4. miejsce	[45]
2012	Awans	9. miejsce	[46]
2014	Awans	6. miejsce	[47]
2016	Gospodarz	7. miejsce	[48]
2018	Nie zakwalifikowała się		[49]
// 2020	Awans	21 miejsce	[50]
/ 2022	Awans
2024

Puchar świata[edytuj | edytuj kod]

Udział w pucharze świata
Rok	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1971	Nie brała udziału		^[9]
1974	Awans	2. miejsce
1979	Awans	2. miejsce
1984	Awans	5. miejsce
1988	Nie brała udziału
1992
1996
1999
2002
2004
/ 2006
2010

Rekordziści[edytuj | edytuj kod]

Zestawienia obejmują dane uzyskane wyłącznie w oficjalnych spotkaniach międzypaństwowych seniorskiej reprezentacji Polski. Wszystkie nieoficjalne mecze kadry narodowej, bądź spotkania w kadrze innej niż seniorska (pierwsza reprezentacja) - rozegrane przez danego zawodnika - nie zostały ujęte w poniższych wykazach.

Źródło: Władysław Zieleśkiewicz 95 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. ZPRP, Warszawa 2013

Najwięcej występów w kadrze (stan na 15.01.2018)

Lp.	Zawodnik	Lata gry	Mecze
1.	Sławomir Szmal	1998–2018	298
2.	Karol Bielecki	2002–2017	259
3.	Marcin Lijewski	1997–2013	251
4.	Andrzej Szymczak	1967–1984	234
4.	Bartosz Jurecki	2004–2016	234
6.	Jerzy Klempel	1972–1984	221
7.	Daniel Waszkiewicz	1977–1989	214
8.	Mariusz Jurasik	1997–2012	207
9.	Alfred Kałuziński	1973–1982	204
10.	Patryk Kuchczyński	2002–2014	201
11.	Michał Jurecki	2005–2017	199
12.	Bogdan Wenta	1981–1994	191
13.	Zbigniew Tłuczyński	1978–1990	186
14.	Krzysztof Lijewski	2003–2017	185
15.	Zbigniew Plechoć	1983–1990	178
16.	Henryk Rozmiarek	1971–1980	177
17.	Jan Gmyrek	1970–1979	176
18.	Damian Wleklak	1998–2009	164
19.	Mariusz Jurkiewicz	2002–2017	163
20.	Janusz Brzozowski	1973–1982	162
20.	Robert Nowakowski	1989–2003	162

Najwięcej goli w kadrze (stan na 15.01.2018)

Lp.	Zawodnik	Lata gry	Gole
1.	Jerzy Klempel	1972–1984	1170
2.	Karol Bielecki	2002–2017	955
3.	Bogdan Wenta	1981–1994	763
4.	Bartosz Jurecki	2004–2016	729
5.	Marcin Lijewski	1997–2013	711
6.	Robert Nowakowski	1989–2003	709
7.	Daniel Waszkiewicz	1977–1989	705
8.	Mariusz Jurasik	1997–2012	704
9.	Alfred Kałuziński	1973–1982	620
10.	Grzegorz Tkaczyk	2000–2012	549
11.	Michał Jurecki	2005–2017	547
12.	Zbigniew Tłuczyński	1978–1990	527
13.	Tomasz Tłuczyński	2006–2012	503
14.	Lesław Dziuba	1981–1990	447
15.	Krzysztof Lijewski	2003–2017	439
16.	Patryk Kuchczyński	2002–2014	435
17.	Zbigniew Plechoć	1983–1990	427
18.	Piotr Przybecki	1989–2005	372
19.	Grzegorz Kosma	1969–1984	355
20.	Piotr Obrusiewicz	1994–2006	348

Trenerzy reprezentacji Polski[edytuj | edytuj kod]

Ignacy Pazur
Walenty Kłyszejko
1967–1976: Janusz Czerwiński
1976–1978: Stanisław Majorek
1978–1980: Jacek Zglinicki
Tadeusz Wadych
Jan Pełka
1981–1984: Zygfryd Kuchta
Jerzy Eliasz
1986–1990: Zenon Łakomy
1990–1992: Michał Kaniowski
1992–1994: Bogdan Kowalczyk
1994–1996: Jacek Zglinicki
Stefan Wrześniewski
Jerzy Klempel
1998–2000: Zygfryd Kuchta
2000–28 października 2004: Bogdan Zajączkowski
28 października 2004–19 kwietnia 2012: Bogdan Wenta^[10]
26 kwietnia 2012–30 września 2012: Daniel Waszkiewicz i Damian Wleklak^[11]
1 października 2012–29 stycznia 2016: Michael Biegler^[12]
27 lutego 2016–7 maja 2017: Tałant Dujszebajew^[13]
18 maja 2017–23 lutego 2019: Piotr Przybecki^[14]
Od 26 lutego 2019: Patryk Rombel^[15]

Ważne mecze[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie:
- Debiut w turnieju IO: 30 sierpnia 1972, Szwecja 13:13 (5:7) Polska – Monachium 1972
- Pierwsze zwycięstwo w turnieju IO: 1 września 1972, Dania 8:11 (4:6) Polska – Monachium 1972
- Najwyższe zwycięstwo w turnieju IO: 22 lipca 1980, Polska 34:19 (14:10) Kuba – Moskwa 1980
- Najwyższa porażka w turnieju IO: 3 września 1972, ZSRR 17:11 (9:4) Polska – Monachium 1972

Mistrzostwa świata na hali:
- Debiut w finałach MŚ: 27 lutego 1958, Polska 14:14 (8:6) Finlandia – Erfurt, NRD 1958
- Pierwsze zwycięstwo w finałach MŚ: 2 marca 1958, Polska 25:11 (12:3) Hiszpania – Erfurt, NRD 1958
- Najwyższe zwycięstwo w finałach MŚ: 22 stycznia 2015, Polska 32:13 (17:6) Arabia Saudyjska – Doha, Katar 2015
- Najwyższa porażka w finałach MŚ: 7 marca 1990, Jugosławia 33:20 (18:10) Polska – Bratysława, Czechosłowacja 1990

Mistrzostwa Europy:
- Debiut w finałach ME: 25 stycznia 2002, Polska 24:25 (9:11) Czechy – Göteborg, Szwecja 2002
- Pierwsze zwycięstwo w finałach ME: 26 stycznia 2006, Polska 33:24 (19:13) Ukraina – Sankt Gallen, Szwajcaria 2006
- Najwyższe zwycięstwo w finałach ME: 17 stycznia 2012, Słowacja 24:41 (13:17) Polska – Belgrad, Serbia 2012
- Najwyższa porażka w finałach ME: 27 stycznia 2016, Polska 23:37 (10:15) Chorwacja – Kraków, Polska 2016

Aktualna kadra[edytuj | edytuj kod]

Kadra na Mistrzostwa Świata 2021^[16].

Trener: Patryk Rombel

Nr	Zawodnik	Pozycja	Data ur.	Wzrost	Mecze w reprezentacji	Bramki w reprezentacji	Klub
1	Mateusz Kornecki	bramkarz	05.06.1994	194	39	3	Łomża Vive Kielce
4	Michał Olejniczak	rozgrywający	31.01.2001	193	17	16	Łomża Vive Kielce
6	Przemysław Krajewski	lewoskrzydłowy	20.01.1987	184	129	294	ORLEN Wisła Płock
7	Patryk Walczak	obrotowy	29.07.1992	198	43	29	Vardar Skopje
9	Szymon Sićko	rozgrywający	20.08.1997	200	20	40	Łomża Vive Kielce
11	Maciej Majdziński	rozgrywający	8.04.1996	189	8	12	Bergischer HC
14	Arkadiusz Ossowski	rozgrywający	4.11.1996	193	4	3	MMTS Kwidzyn
15	Kacper Adamski	rozgrywający	19.03.1992	186	3	8	Energa MKS Kalisz
16	Piotr Wyszomirski	bramkarz	06.01.1988	195	136	4	Tatabánya KC
19	Jan Czuwara	lewoskrzydłowy	18.10.1995	184	24	49	Górnik Zabrze
20	Maciej Pilitowski	rozgrywający	27.10.1990	188	23	26	Energa MKS Kalisz
21	Kamil Syprzak	obrotowy	23.07.1991	207	140	270	Paris Saint-Germain Handball
23	Arkadiusz Moryto	prawoskrzydłowy	31.08.1997	181	57	242	Łomża Vive Kielce
26	Michał Daszek	prawoskrzydłowy	27.06.1992	182	104	260	ORLEN Wisła Płock
28	Maciej Gębala	obrotowy	10.01.1994	200	56	44	SC DHfK Leipzig
30	Rafał Przybylski	rozgrywający	19.02.1991	200	70	144	Azoty-Puławy
36	Dawid Dawydzik	rozgrywający	17.12.1994	200	18	31	Azoty-Puławy
48	Tomasz Gębala	rozgrywający	23.11.1995	212	30	102	Łomża Vive Kielce
49	Piotr Chrapkowski	rozgrywający	24.03.1988	203	114	170	SC Magdeburg
94	Adam Morawski	bramkarz	17.10.1994	190	45	2	ORLEN Wisła Płock

Na Igrzyskach[edytuj | edytuj kod]

Prowadzona przez Zygfryda Kuchtę męska kadra narodowa w 1983 po raz czwarty z rzędu zakwalifikowała się do Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles, jednak na skutek wycofania się Polski z tej imprezy (presja polityczna ZSRR na kraje ówczesnego bloku socjalistycznego) nie dane im było wystąpić w turnieju olimpijskim. Jednym z ówczesnych kadrowiczów był Bogdan Wenta, dla którego od tego momentu udział w Igrzyskach stał się głównym celem kariery. Udało mu się tego dokonać dopiero 16 lat później w barwach Niemiec, oraz jako trenerowi prowadzącemu reprezentację Polski mężczyzn 31 maja 2008 na turnieju kwalifikacyjnym we Wrocławiu.

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw świata mają Marcin Lijewski i Mariusz Jurasik, którzy wystąpili we wszystkich 36 meczach podczas MŚ 2003, MŚ 2007, MŚ 2009 i MŚ 2011.

Najwięcej goli w finałach MŚ strzelił dla Polski Tomasz Tłuczyński (135 bramek), który wyprzedza Mariusza Jurasika (118 bramek), Karola Bieleckiego (113 bramek), Marcina Lijewskiego (106 bramek) i Jerzego Klempela (105 bramek).

Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw Europy mają Marcin Lijewski (26 meczów), Sławomir Szmal (25), Karol Bielecki (23) oraz Mariusz Jurasik, Patryk Kuchczyński i Bartosz Jurecki (po 20). Najlepsi strzelcy to z kolei Karol Bielecki (113 bramek), Mariusz Jurasik (69), Marcin Lijewski (68), Grzegorz Tkaczyk (65) i Bartosz Jurecki (59).

Jerzy Klempel był królem strzelców Mistrzostw Świata 1978 (wraz z Węgrem Peterem Kovacsem strzelili po 47 bramek) oraz turnieju Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (44 bramki).

1 lutego 2007 półfinałowy mecz Mistrzostw Świata 2007 Polska – Dania (36:33) oglądał w hali Color Line Arena w Hamburgu komplet 13 050 osób. To rekord w całej historii MŚ jeśli chodzi o frekwencję na spotkaniu bez udziału gospodarzy danego turnieju.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Wojciech Osiński, Koniec marzeń o awansie, Przegląd Sportowy nr 11 (18 000) z 15 stycznia 2018, s. 6
↑ Sylwester Sikora (Przegląd Sportowy): Od Tadeusza Breguły do Bogdana Wenty. [dostęp 19 stycznia 2011]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 stycznia 2011)].
↑ Bogdan Wenta Odchodzi z reprezentacji (pol.). sport.wp.pl. [dostęp 2012-04-17].
↑ Michael Biegler selekcjonerem reprezentacji Polski (pol.). sportowefakty.pl. [dostęp 2012-09-10].
↑ Michael Biegler podał się do dymisji (pol.). eurosport.onet.pl, 2016-01-28. [dostęp 2016-01-28].
↑ Michael Biegler podpisał kontrakt z ZPRP. zprp.pl. [dostęp 2012-10-27].
↑ Będzikowski asystentem Bieglera!. handball24.pl. [dostęp 2013-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-12)].
↑ Tałant Dujszebajew trenerem reprezentacji Polski mężczyzn (pol.). zprp.pl. [dostęp 2016-01-28].
↑ Handball – Poland (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-08-14].
↑ Wenta trenerem reprezentacji piłkarzy ręcznych. sport.wp.pl, 28 października 2004. [dostęp 2016-12-15].
↑ Komunikat ZPRP. zprp.pl, 26 kwietnia 2012. [dostęp 2016-12-15].
↑ M. Biegler podpisał kontrakt z ZPRP. zprp.pl, 28 września 2012. [dostęp 2016-12-15].
↑ Tałant Dujszebajew trenerem reprezentacji Polski mężczyzn. zprp.pl, 27 lutego 2016. [dostęp 2016-12-15].
↑ Oficjalnie: Piotr Przybecki nowym trenerem reprezentacji Polski!. [dostęp 2017-05-18].
↑ Grzegorz Sztank: Spotkanie prezesa ZPRP z trenerem Patrykiem Romblem. Związek Piłki Ręcznej w Polsce. [dostęp 2020-01-03].
↑ MarekM. Skorupski MarekM., Dwudziestka wspaniałych przygotowuje się do MŚ 2021 w Egipcie, Związek Piłki Ręcznej w Polsce [dostęp 2021-01-04] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna strona ZPRP

[ps-1] Wojciech Osiński, Koniec marzeń o awansie, Przegląd Sportowy nr 11 (18 000) z 15 stycznia 2018, s. 6

[2] Sylwester Sikora (Przegląd Sportowy): Od Tadeusza Breguły do Bogdana Wenty. [dostęp 19 stycznia 2011]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 stycznia 2011)].

[3] Bogdan Wenta Odchodzi z reprezentacji (pol.). sport.wp.pl. [dostęp 2012-04-17].

[4] Michael Biegler selekcjonerem reprezentacji Polski (pol.). sportowefakty.pl. [dostęp 2012-09-10].

[5] Michael Biegler podał się do dymisji (pol.). eurosport.onet.pl, 2016-01-28. [dostęp 2016-01-28].

[6] Michael Biegler podpisał kontrakt z ZPRP. zprp.pl. [dostęp 2012-10-27].

[7] Będzikowski asystentem Bieglera!. handball24.pl. [dostęp 2013-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-12)].

[8] Tałant Dujszebajew trenerem reprezentacji Polski mężczyzn (pol.). zprp.pl. [dostęp 2016-01-28].

[9] Handball – Poland (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-08-14].

[10] Wenta trenerem reprezentacji piłkarzy ręcznych. sport.wp.pl, 28 października 2004. [dostęp 2016-12-15].

[11] Komunikat ZPRP. zprp.pl, 26 kwietnia 2012. [dostęp 2016-12-15].

[12] M. Biegler podpisał kontrakt z ZPRP. zprp.pl, 28 września 2012. [dostęp 2016-12-15].

[13] Tałant Dujszebajew trenerem reprezentacji Polski mężczyzn. zprp.pl, 27 lutego 2016. [dostęp 2016-12-15].

[14] Oficjalnie: Piotr Przybecki nowym trenerem reprezentacji Polski!. [dostęp 2017-05-18].

[15] Grzegorz Sztank: Spotkanie prezesa ZPRP z trenerem Patrykiem Romblem. Związek Piłki Ręcznej w Polsce. [dostęp 2020-01-03].

[16] MarekM. Skorupski MarekM., Dwudziestka wspaniałych przygotowuje się do MŚ 2021 w Egipcie, Związek Piłki Ręcznej w Polsce [dostęp 2021-01-04] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn

Spis treści

Historia[edytuj | edytuj kod]

Udział w turniejach międzynarodowych[edytuj | edytuj kod]