Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Polska
Polska
Przydomek Biało-Czerwoni,
Gladiatorzy
Związek Związek Piłki Ręcznej w Polsce
Sponsor Techniczny Kempa
Trener Tałant Dujszebajew
Asystent trenera Robert Lis
Najwięcej występów Sławomir Szmal (284)[a]
Najwięcej bramek Jerzy Klempel (1170)
Skrót IHF POL
Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Najwyższe zwycięstwo
 Polska 55:11 Wielka Brytania 
Najwyższa porażka
 Hiszpania 26:12 Polska 
(Artaleku, Irun, 10 stycznia 2016)
 Polska 23:37 Chorwacja 
(Arena, Kraków, 27 stycznia 2016)
Igrzyska olimpijskie
Bronze medal.svg 1976
Mistrzostwa świata
Silver medal world centered-2.svg 2007
Bronze medal world centered-2.svg 1982, 2009, 2015
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Wikinews Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa
Reprezentacja na spotkaniu z prezydentem Lechem Kaczyńskim (Pałac Prezydencki, 5 lutego 2007 roku)
Reprezentacja Polski w meczu z Argentyną podczas turnieju kwalifikacyjnego do Igrzysk Olimpijskich w Pekinie – Wrocław 2008
Obrona polskiej bramki. Mecz Polska – Rosja, październik 2009
Rozgrzewka Polskiej Reprezentacji. Mecz Polska – Niemcy, 17 lipca 2010

Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn (zwyczajowo zwana również: reprezentacją narodową, kadrą narodową, drużyną narodową) – zespół piłki ręcznej reprezentujący Rzeczpospolitą Polską w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym występować mogą wszyscy zawodnicy posiadający obywatelstwo polskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Związek Piłki Ręcznej w Polsce.

Reprezentacja piłkarzy ręcznych została wybrana najlepszą drużyną roku w Plebiscycie Przeglądu Sportowego w 2007 i 2015.

Historia[edytuj]

Premierowy międzypaństwowy mecz drużyn siedmioosobowych reprezentacja Polski rozegrała w lipcu 1957. Zaledwie kilka miesięcy później wzięła zaś udział w swej pierwszej oficjalnej imprezie międzynarodowej – III finałach Mistrzostw Świata, odbywających się w NRD. 27 lutego 1958 w Erfurcie „biało-czerwoni” zremisowali 14:14 w debiucie z Finlandią, ostatecznie jednak zajęli 5 miejsce wśród 16 zespołów. W drugiej połowie wygranego 9:7 spotkania z Jugosławią rywale strzelili Polakom jednego gola. W meczu o piątą lokatę zespół trenera Tadeusza Breguły pokonał Norwegów 20:18, a gwiazdami naszej kadry byli wtedy Jan Suski (uznawany za najlepszego rozgrywającego w Europie) i Kazimierz „Kaju” Frąszczak[1].

Od 28 października 2004 do 19 kwietnia 2012[2] obowiązki selekcjonera kadry narodowej seniorów pełnił Bogdan Wenta. Jego asystentem był Daniel Waszkiewicz.

W dniach 9 września 2012–28 stycznia 2016 selekcjonerem kadry był Michael Biegler[3][4] (kontrakt podpisał w dniu 28 września 2012[5]). Funkcję jego asystenta pełnił Jacek Będzikowski[6]. Od 27.02.2016 trenerem został Tałant Dujszebajew[7].

Udział w turniejach międzynarodowych[edytuj]

Igrzyska olimpijskie[edytuj]

Udział w igrzyskach olimpijskich
Rok Kwalifikacje Wynik Źródło
Republika Federalna Niemiec (1949–1990) 1972 Awans X miejsce [1]
Kanada 1976 Awans III miejsce [2]
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich 1980 Awans VII miejsce [3]
Stany Zjednoczone 1984 Awans/Wycofana przed turniejem [4]
Korea Południowa 1988 Nie zakwalifikowała się [5]
Hiszpania 1992 [6]
Stany Zjednoczone 1996 [7]
Australia 2000 [8]
Grecja 2004 [9]
Chińska Republika Ludowa 2008 Awans V miejsce [10]
Wielka Brytania 2012 Nie zakwalifikowała się [11]
Brazylia 2016 Awans IV miejsce [12]
Japonia 2020

Mistrzostwa świata[edytuj]

Udział w mistrzostwach świata
Rok Kwalifikacje Wynik Źródło
III Rzesza 1938 Nie brała udziału [13]
Szwecja 1954 [14]
Niemiecka Republika Demokratyczna 1958 – V miejsce [15]
Republika Federalna Niemiec (1949–1990) 1961 Nie brała udziału [16]
Czechosłowacka Republika Socjalistyczna 1964 [17]
Szwecja 1967 Awans XII miejsce [18]
Francja 1970 Awans XIV miejsce [19]
Niemiecka Republika Demokratyczna 1974 Awans IV miejsce [20]
Dania 1978 Awans VI miejsce [21]
Republika Federalna Niemiec (1949–1990) 1982 Awans III miejsce [22]
Szwajcaria 1986 Awans XIV miejsce [23]
Czechosłowacka Republika Socjalistyczna 1990 Awans XI miejsce [24]
Szwecja 1993 Nie zakwalifikowała się [25]
Islandia 1995 [26]
Japonia 1997 [27]
Egipt 1999 [28]
Francja 2001 [29]
Portugalia 2003 Awans X miejsce [30]
Tunezja 2005 Nie zakwalifikowała się [31]
Niemcy 2007 Awans II miejsce [32]
Chorwacja 2009 Awans III miejsce [33]
Szwecja 2011 Awans VIII miejsce [34]
Hiszpania 2013 Awans IX miejsce [35]
Katar 2015 Awans III miejsce [36]
Francja 2017

Mistrzostwa Europy[edytuj]

Udział w mistrzostwach Europy
Rok Kwalifikacje Wynik Źródło
Portugalia 1994 Nie zakwalifikowała się [37]
Hiszpania 1996 [38]
Włochy 1998 [39]
Chorwacja 2000 [40]
Szwecja 2002 Awans XV miejsce [41]
Słowenia 2004 Awans XVI miejsce [42]
Szwajcaria 2006 Awans X miejsce [43]
Norwegia 2008 Awans VII miejsce [44]
Austria 2010 Awans IV miejsce [45]
Serbia 2012 Awans IX miejsce [46]
Dania 2014 Awans VI miejsce [47]
Polska 2016 Gospodarz VII miejsce [48]
Chorwacja 2018 [49]

Puchar świata[edytuj]

Udział w pucharze świata
Rok Kwalifikacje Wynik Źródło
Szwecja 1971 Nie brała udziału [8]
Szwecja 1974 Awans II miejsce
Szwecja 1979 Awans II miejsce
Szwecja 1984 Awans V miejsce
Szwecja 1988 Nie brała udziału
Szwecja 1992
Szwecja 1996
Szwecja 1999
Szwecja 2002
Szwecja 2004
Szwecja/Niemcy 2006
Szwecja 2010

Rekordziści[edytuj]

Zestawienia obejmują dane uzyskane wyłącznie w oficjalnych spotkaniach międzypaństwowych seniorskiej reprezentacji Polski. Wszystkie nieoficjalne mecze kadry narodowej, bądź spotkania w kadrze innej niż seniorska (pierwsza reprezentacja) - rozegrane przez danego zawodnika - nie zostały ujęte w poniższych wykazach.

Źródło: Władysław Zieleśkiewicz 95 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. ZPRP, Warszawa 2013

Najwięcej występów w kadrze (stan na 20.07.2016)

Lp. Zawodnik Lata gry Mecze
1. Sławomir Szmal 1998– 279
2. Marcin Lijewski 1997–2013 251
3. Karol Bielecki 2002– 244
4. Andrzej Szymczak 1967–1984 234
5. Bartosz Jurecki 2004– 227
6. Jerzy Klempel 1972–1987 221
7. Daniel Waszkiewicz 1977–1989 214
8. Mariusz Jurasik 1997–2012 207
9. Alfred Kałuziński 1973–1982 204
10. Patryk Kuchczyński 2002– 201
11. Bogdan Wenta 1981–1994 191
12. Michał Jurecki 2005– 189
13. Zbigniew Tłuczyński 1978–1990 186
14. Zbigniew Plechoć 1983–1990 178
15. Henryk Rozmiarek 1971–1980 177
16. Jan Gmyrek 1970–1979 176
17. Krzysztof Lijewski 2003– 173
18. Damian Wleklak 1998–2009 164
19. Janusz Brzozowski 1973–1982 162
= Robert Nowakowski 1989–2003 162

Najwięcej goli w kadrze (stan na 20.07.2016)

Lp. Zawodnik Lata gry Gole
1. Jerzy Klempel 1972–1984 1170
2. Karol Bielecki 2002– 946
3. Bogdan Wenta 1981–1994 763
4. Bartosz Jurecki 2004– 723
5. Marcin Lijewski 1997–2013 711
6. Robert Nowakowski 1989–2003 709
7. Daniel Waszkiewicz 1977–1989 705
8. Mariusz Jurasik 1997–2012 704
9. Alfred Kałuziński 1973–1982 620
10. Grzegorz Tkaczyk 2000–2012 549
11. Michał Jurecki 2005– 528
12. Zbigniew Tłuczyński 1978–1990 527
13. Tomasz Tłuczyński 2006–2012 503
14. Lesław Dziuba 1981–1990 447
15. Patryk Kuchczyński 2002– 435
16. Zbigniew Plechoć 1983–1990 427
17. Krzysztof Lijewski 2003– 409
18. Piotr Przybecki 1989–2005 372
19. Grzegorz Kosma 1969–1984 355
20. Piotr Obrusiewicz  ?–2006 348

Selekcjonerzy[edytuj]

Ważne mecze[edytuj]

Aktualna kadra zawodnicza[edytuj]

Szeroki skład na Mistrzostwa Europy 2016 – wszystkie dane według stanu na 11 grudnia 2015[11].

Imię i nazwisko Pozycja Numer Data urodzenia Wzrost Waga Mecze Bramki Klub
Sławomir Szmal bramkarz 1 02.10.1978 190 90 262 2 Vive Tauron Kielce
Marcin Wichary bramkarz 12 17.02.1980 193 93 100 0 Orlen Wisła Płock
Piotr Wyszomirski bramkarz 16 06.01.1988 193 87 89 0 Pick Segedyn
Adam Morawski bramkarz 17.10.1994 192 84 3 0 Orlen Wisła Płock
Bartosz Jurecki obrotowy 13 31.01.1979 193 100 217 700 Chrobry Głogów
Kamil Syprzak obrotowy 23 23.07.1991 208 116 69 123 FC Barcelona
Maciej Gębala obrotowy 10.01.1994 200 102 0 0 SC Magdeburg
Piotr Grabarczyk obrotowy 31.10.1982 200 91 101 45 HSV Hamburg
Patryk Walczak obrotowy 29.07.1992 200 105 0 0 Pogoń Szczecin
Karol Bielecki lewe rozegranie 8 23.01.1982 202 100 226 813 Vive Tauron Kielce
Michał Jurecki lewe rozegranie 15 27.10.1984 202 102 170 462 Vive Tauron Kielce
Piotr Chrapkowski lewe rozegranie 49 24.03.1988 203 90 53 102 Vive Tauron Kielce
Mariusz Jurkiewicz lewe rozegranie 20 03.02.1982 198 98 150 257 Vive Tauron Kielce
Rafał Gliński środek rozegrania 25 29.12.1982 181 80 44 42 Górnik Zabrze
Piotr Masłowski środek rozegrania 20.02.1988 192 88 27 19 Azoty Puławy
Bartosz Konitz środek rozegrania 30.12.1984 195 95 0 0 Orlen Wisła Płock
Krzysztof Lijewski prawe rozegranie 3 07.07.1983 198 94 157 370 Vive Tauron Kielce
Rafał Przybylski prawe rozegranie 6 19.02.1991 197 106 4 4 Azoty Puławy
Andrzej Rojewski prawe rozegranie 20.08.1985 193 95 15 29 SC Magdeburg
Michał Szyba prawe rozegranie 18.03.1988 196 97 44 60 RK Gorenje Velenje
Maciej Majdziński prawe rozegranie 08.04.1996 189 90 0 0 HSV Hamburg
Adam Wiśniewski lewe skrzydło 11 24.10.1980 192 90 127 272 Orlen Wisła Płock
Przemysław Krajewski lewe skrzydło 30 20.01.1987 184 79 49 72 Azoty Puławy
Wojciech Gumiński lewe skrzydło 10.02.1989 190 85 10 22 Zagłębie Lubin
Mateusz Jachlewski lewe skrzydło 27.12.1984 184 91 106 233 Vive Tauron Kielce
Michał Daszek prawe skrzydło 21 27.06.1992 180 70 36 61 Orlen Wisła Płock
Jakub Łucak prawe skrzydło 18.09.1989 181 84 16 28 WKS Śląsk Wrocław
Robert Orzechowski prawe skrzydło 7 20.11.1989 189 84 70 106 Azoty Puławy
Tałant Dujszebajew trener 02.06.1968 183 Vive Tauron Kielce

Na Igrzyskach[edytuj]

Prowadzona przez Zygfryda Kuchtę męska kadra narodowa w 1983 po raz czwarty z rzędu zakwalifikowała się do Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles, jednak na skutek wycofania się Polski z tej imprezy (presja polityczna ZSRR na kraje ówczesnego bloku socjalistycznego) nie dane im było wystąpić w turnieju olimpijskim. Jednym z ówczesnych kadrowiczów był Bogdan Wenta, dla którego od tego momentu udział w Igrzyskach stał się głównym celem kariery. Udało mu się tego dokonać dopiero 16 lat później w barwach Niemiec, oraz jako trenerowi prowadzącemu reprezentację Polski mężczyzn 31 maja 2008 na turnieju kwalifikacyjnym we Wrocławiu.

Rekordy[edytuj]

Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw świata mają Marcin Lijewski i Mariusz Jurasik, którzy wystąpili we wszystkich 36 meczach podczas MŚ 2003, MŚ 2007, MŚ 2009 i MŚ 2011.

Najwięcej goli w finałach MŚ strzelił dla Polski Tomasz Tłuczyński (135 bramek), który wyprzedza Mariusza Jurasika (118 bramek), Karola Bieleckiego (113 bramek), Marcina Lijewskiego (106 bramek) i Jerzego Klempela (105 bramek).

Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw Europy mają Marcin Lijewski (26 meczów), Sławomir Szmal (25), Karol Bielecki (23) oraz Mariusz Jurasik, Patryk Kuchczyński i Bartosz Jurecki (po 20). Najlepsi strzelcy to z kolei Karol Bielecki (113 bramek), Mariusz Jurasik (69), Marcin Lijewski (68), Grzegorz Tkaczyk (65) i Bartosz Jurecki (59).

1 lutego 2007 półfinałowy mecz Mistrzostw Świata 2007 Polska – Dania (36:33) oglądał w hali Color Line Arena w Hamburgu komplet 13 050 osób. To rekord w całej historii MŚ jeśli chodzi o frekwencję na spotkaniu bez udziału gospodarzy danego turnieju.

Zobacz też[edytuj]

Uwagi

  1. ↑ Stan na dzień 25.07.2016.

Przypisy

  1. ↑ Sylwester Sikora (Przegląd Sportowy): Od Tadeusza Breguły do Bogdana Wenty. [dostęp 19 stycznia 2011].
  2. ↑ Bogdan Wenta Odchodzi z reprezentacji (pol.). [dostęp 2012-04-17].
  3. ↑ Michael Biegler selekcjonerem reprezentacji Polski (pol.). [dostęp 2012-09-10].
  4. ↑ Michael Biegler podał się do dymisji (pol.). 2016-01-28. [dostęp 2016-01-28].
  5. ↑ Michael Biegler podpisał kontrakt z ZPRP. zprp.pl. [dostęp 2012-10-27].
  6. ↑ Będzikowski asystentem Bieglera!. handball24.pl. [dostęp 2013-01-15].
  7. ↑ Tałant Dujszebajew trenerem reprezentacji Polski mężczyzn (pol.). zprp.pl. [dostęp 2016-01-28].
  8. ↑ Handball – Poland (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-08-14].
  9. ↑ a b c d e Selekcjonerzy kadry i ich asystenci w XXI wieku. „Przegląd Sportowy”, s. 7. Ringier Axel Springer Polska Sp. z o.o.. ISSN 0137-933X. 
  10. ↑ Komunikat ZPRP. 2012-04-26. [dostęp 2012-04-30].
  11. ↑ OFFICIAL SQUAD/DELEGATION LIST (ang.). cms.eurohandball.com. [dostęp 2015-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-15)].

Linki zewnętrzne[edytuj]

p • d • e
Europejskie reprezentacje narodowe w piłce ręcznej mężczyzn (EHF)
Zobacz też: Międzynarodowa Federacja Piłki Ręcznej (IHF)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reprezentacja_Polski_w_piłce_ręcznej_mężczyzn&oldid=46849838”