Rezeda wonna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Reseda odorata)
Rezeda wonna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

rezedowate

Rodzaj

rezeda

Gatunek

rezeda wonna

Nazwa systematyczna
Reseda odorata L.
Amoen. acad. 3:51. 1756 (Syst. nat. ed. 10, 2:1046. 1759)

Rezeda wonna, rezeda pachnąca (Reseda odorata L.) – gatunek rośliny z rodziny rezedowatych (Resedaceae). Na stanowiskach naturalnych rośnie tylko w Libii i Grecji, jest natomiast uprawiana w wielu krajach świata[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Łodygi leżące lub podnoszące się, o długości 20–60 cm.
Liście
Liście dolne niepodzielne lub trzydzielne, wyższe pierzastodzielne.
Kwiaty
Kwiaty małe, niepozorne, wydzielające przyjemną woń. Zebrane są w grona. Płatki korony mają barwę od białej poprzez żółtą do seledynowej, pręciki natomiast mogą być pomarańczowe, czerwone lub czerwonobrązowe.
Owoc
Torebka, zwisająca w czasie dojrzewania. Zawiera szarozielone nasiona o nerkowatym kształcie.

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna. Silnie pachnące kwiaty kwitną od czerwca do jesieni, zapylane są przez owady. Jest rośliną miododajną.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • Roślina ozdobna. Jest uprawiana na rabatach ze względu na swoje ładne kwiaty i zapach. Z uwagi na przyjemny zapach dobrze jest wysiewać ją pod oknami, dookoła altany itp.
  • Uprawa: Powinna mieć słoneczne stanowisko, żyzną i próchniczną, lekko wapnowaną glebę. Uprawiana jest z nasion, które wysiewa się w kwietniu lub na początku maja wprost do gruntu.
  • Ma zastosowanie w przemyśle perfumeryjnym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-21] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.