Reuty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reuty
Рэвуты
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Ciecierki

Populacja (2009)
• liczba ludności


2

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Reuty”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Reuty”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Reuty”
Ziemia55°38′31″N 27°16′26″E/55,641944 27,273889

Reuty (biał. Рэвуты; ros. Ревуты) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Ciecierki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 1921–1939 wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[1][2] (od 1926 w województwie wileńskim[3]), w powiecie brasławskim, w gminie Brasław[2] a następnie w gminie Słobódka[4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało wieś 87 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 9 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 78 białoruska. Było tu 20 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 17 domach zamieszkiwało 97 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Ikaźni. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Ikaźni[4].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR.

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  2. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 4.
  3. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  4. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1438.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 13.