Rewolucyjna Partia i Front Wyzwolenia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rewolucyjna Partia i Front Wyzwolenia
Devrimci Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi
Ilustracja
Państwo

 Turcja

Skrót

DHKP-C

Data założenia

30 marca 1994

Ideologia polityczna

komunizm, leninizm, guevaryzm, antyimperializm, socjalistyczny patriotyzm

Barwy

     czerwony

Strona internetowa

Rewolucyjna Partia i Front Wyzwolenia (tur. Devrimci Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi, DHKP-C) – nielegalna turecka partia polityczna, określana jako organizacja terrorystyczna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Utworzona w 1994 roku w wyniku rozpadu Sił Lewicy Rewolucyjnej. Założycielem formacji był Dursun Karataş[1][2]. Wielu prominentnych członków grupy żyje na emigracji w Europie Zachodniej[2].

Wybrane ataki terrorystyczne przeprowadzone przez grupę[edytuj | edytuj kod]

  • 14 lipca 1995 roku bojownicy wtargnęli do wieży Galata w Stambule, gdzie wzięli 30 zakładników. Po negocjacjach wszyscy zakładnicy zostali zwolnieni[2].
  • 6 października 1995 roku bojownicy przeprowadzili bezkrwawy atak konsulat turecki w Hamburgu[2].
  • 14 sierpnia 1998 roku terroryści zdetonowali ładunek wybuchowy pod wydziałem literatury na Uniwersytecie w Stambule. W eksplozji ranne zostały cztery osoby, w tym jeden policjant[2].
  • 19 września 1998 roku bojownicy ostrzelali komisariat policji w Stambule. W ataku wykorzystano broń przeciwpancerną[2].
  • 13 kwietnia 1999 roku terroryści umieścili ładunek wybuchowy pod biurem prawicowej partii w Kağıthane. Funkcjonariusze policji zdołali rozbroić bombę[2].
Jeden z wariantów flagi używanej przez partię
  • 4 czerwca 1999 roku dwóch członków partii zostało zabitych przez policje w trakcie nieudanej próby ataku na konsulat USA w Stambule[2].
  • 3 stycznia 2001 roku w Stambule miejsce miał pierwszy zamach samobójczy przeprowadzony przez członka DHKP-C. W ataku zginęły dwie osoby[2].
  • 1 kwietnia 2001 roku bojownicy zabili dwóch policjantów w Stambule[2].
  • 10 września 2001 roku terrorysta-samobójca zdetonował na sobie ładunek wybuchowy nieopodal niemieckiego konsulatu w Stambule. W zamachu zginęły cztery osoby[2].
  • 24 czerwca 2004 roku terrorysta zdetonował bombę w stambulskim autobusie. W ataku zginęły cztery osoby, a co najmniej piętnaście zostało rannych[2].
  • 1 lipca 2005 roku ochroniarze zapobiegli zamachowi na biuro premiera Recepa Tayyipa Erdoğana. Terrorysta został zastrzelony przez policje podczas próby ucieczki[2].
  • 11 września 2012 roku członek partii İbrahim Çuhadar przeprowadził atak bombowy na posterunek policji w Stambule[3].
  • 1 lutego 2013 roku Ecevit Şanlı, zamachowiec-samobójca będący członkiem DHKP-C, dokonał ataku na ambasadę Stanów Zjednoczonych w Ankarze. Oprócz napastnika zginął amerykański ochroniarz[4][5].
  • 21 września 2013 roku dwóch terrorystów wystrzeliło trzy pociski rakietowe w budynek Komendy Głównej Policji w Ankarze. Jeden z napastników – Muharrem Karataş został zabity w trakcie akcji policji, drugi – Serdar Polat został raniony i aresztowany. Karataş był poszukiwany przez policję w związku z wcześniejszym atakiem na biuro Partii Sprawiedliwości i Rozwoju[6].
  • 6 stycznia 2015 roku terrorysta-samobójca zdetonował na sobie ładunek wybuchowy. W ataku zginęły dwie osoby, w tym policjant, jeden z funkcjonariuszy został ranny. Zamach miał miejsce w Stambule[7].

Finansowanie i wsparcie zagraniczne[edytuj | edytuj kod]

Przychody partii pochodzą z wymuszeń haraczy, napadów rabunkowych i z datków sympatyków z Europy Zachodniej[8].

Może posiadać biura i obozy szkoleniowe w Libanie i Syrii[2].

Ideologia[edytuj | edytuj kod]

Głosi poglądy marksistowsko-leninowskie. Jest antyzachodnia, wroga NATO, Izraelowi i Stanom Zjednoczonym. Wzywa do „wojny ludowej“ przeciwko państwu tureckiemu, które uznaje za zależne od zachodnich mocarstw. Głównym celem DHKP-C jest przekształcenie Turcji w państwo socjalistyczne[2][8].

Jako organizacja terrorystyczna[edytuj | edytuj kod]

Jest uznawana za organizację terrorystyczną przez Turcję, Unię Europejską, USA i Wielką Brytanię[2][9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Terroryzm s. 87-88
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Revolutionary People's Liberation Party/Front (DHKP/C). encyclopedia.com. [dostęp 2017-09-11]. (ang.).
  3. DHKP/C claims responsibility for the attack on U.S. Embassy. hurriyetdailynews.com. [dostęp 2017-09-11]. (ang.).
  4. Turkey suicide bomber hits U.S. embassy, guard killed. dailystar.com.lb. [dostęp 2017-09-11]. (ang.).
  5. Ivan Watson i Greg Botelho: Guard killed, journalist hurt in suicide bombing at U.S. Embassy in Turkey. cnn.com. [dostęp 2017-09-11]. (ang.).
  6. Cihan Akıncı: Emniyet'e roketli saldırı. yenisafak.com.tr. [dostęp 2017-09-11]. (tur.).
  7. Revolutionary People’s Liberation Party/Front (DHKP/C). encyclopedia.com. [dostęp 2017-09-11]. (ang.).
  8. a b Terroryzm od Asasynów do Osamy bin Ladena s. 144
  9. Proscribed terrorist groups or organisations. gov.uk. [dostęp 2018-03-19]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wilhelm Dietl, Rolf Tophoven, Kai Hirschmann: Terroryzm. Warszawa: 2012. ISBN 978-83-01-16019-7.
  • Robert M. Barnas: Terroryzm od Asasynów do Osamy bin Ladena. Wrocław: Kirke, 2001. ISBN 978-83-914970-4-3.