Rezerwat Południowouralski
54°20′48″N 57°53′09″E/54,346667 57,885833 Najwyższy szczyt Uralu Południowego - Jamantau | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
Republika Baszkortostanu, Obwód czelabiński, Ural Południowy |
| Data utworzenia |
1 czerwca 1979 |
| Powierzchnia |
2528 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – Ia (ścisły rezerwat przyrody) |
Położenie na mapie Baszkortostanu  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 54°20′48″N 57°53′09″E/54,346667 57,885833
| |
| Strona internetowa | |
Rezerwat Południowouralski[1] (ros. Южно-Уральский государственный природный заповедник) – ścisły rezerwat przyrody (zapowiednik) w Rosji, największy na terenie Uralu Południowego, znajdujący się w Republice Baszkortostanu (rejon biełoriecki) i obwodzie czelabińskim. Jego obszar wynosi 2528 km²[2][3]. W 2000 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA[4].
Rezerwat został utworzony 1 czerwca 1979 roku. Powstał w celu zachowania wyjątkowych kompleksów naturalnych południowego Uralu – górskich lasów, wysokogórskich zbiorowisk roślinnych i bagien[5].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Ponad 90% obszaru rezerwatu znajduje się w Republice Baszkortostanu. Obejmuje on najwyższe pasma Uralu Południowego (Jamantau – 1640 m n.p.m.). W całości znajduje się na terenie prawobrzeżnego dorzecza rzeki Biełaja[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Lasy pokrywają 89% obszaru rezerwatu. Występują tu 4 gatunki drzew iglastych i 10 gatunków drzew liściastych. Od 1100 do 1200 m n.p.m. rosną karłowate lasy świerkowe, lasy brzozowe i lasy brzozowo-świerkowe. Obszar powyżej 1200 m n.p.m. zajmuje tundra górska.
W rezerwacie zamieszkuje dużo łosi, ich liczba sięga od 400 do 700 osobników. Jest też dużo niedźwiedzi brunatnych (około 150 osobników), a także wilków. rysi i borsuków. Największe rzeki rezerwatu zamieszkują wydry i bobry. Fauna ptaków składa się głównie z ptaków leśnych (cietrzewie) oraz, w znacznie mniejszym stopniu, z ptaków wodno-błotnych[6].
Klimat[edytuj | edytuj kod]
Klimat rezerwatu jest kontynentalny. Średnia temperatura roczna powietrza wynosi 1,5 °C. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec (średnia miesięczna temperatura wynosi 17 °C).
W rezerwacie występuje średnio rocznie 667 mm opadów[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ KSNG Nazwy geograficzne [online], ksng.gugik.gov.pl [dostęp 2018-05-20].
- ↑ Южно-Уральский государственный природный заповедник , официальный сайт [online], www.south-ural-reserve.ru [dostęp 2018-05-20] (ros.).
- ↑ a b Южно-Уральский государственный природный заповедник ● Каталог ООПТ ● Особо Охраняемые Природные Территории (ООПТ) [online], web.archive.org, 25 lutego 2020 [dostęp 2021-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-25].
- ↑ BirdLife Data Zone [online], datazone.birdlife.org [dostęp 2022-12-18].
- ↑ Южно-Уральский государственный природный заповедник ● Каталог ООПТ ● Особо Охраняемые Природные Территории (ООПТ) [online], web.archive.org, 30 stycznia 2020 [dostęp 2021-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-30].
- ↑ Южно-Уральский государственный природный заповедник ● Каталог ООПТ ● Особо Охраняемые Природные Территории (ООПТ) [online], web.archive.org, 16 lutego 2020 [dostęp 2021-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-16].
- ↑ Южно-Уральский государственный природный заповедник - Заповедная Россия [online], www.zapoved.net [dostęp 2018-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-15] (ros.).