53°09′37″N 17°44′37″E/53,160278 17,743611Rezerwat przyrody Hedera
|
||
| rezerwat florystyczny | ||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo |  kujawsko-pomorskie |
|
| Mezoregion | Pojezierze Krajeńskie | |
| Data utworzenia | 2000 | |
| Akt prawny | Dz.Urz. Woj. Kujawsko-Pomorskiego z 2001 r. Nr 3 poz. 25 | |
| Powierzchnia | 15,14 ha | |
|
Położenie na mapie gminy Nakło nad Notecią
 Rezerwat przyrody Hedera
|
||
|
Położenie na mapie powiatu nakielskiego
Rezerwat przyrody Hedera
|
||
|
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Rezerwat przyrody Hedera
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Rezerwat przyrody Hedera
|
||
| 53°09′37″N 17°44′37″E/53,160278 17,743611 |
||
Rezerwat przyrody Hedera – rezerwat florystyczny położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie nakielskim, gminie Nakło nad Notecią[1]. Powierzchnia rezerwatu wynosi 15,14 ha[1] (wcześniej podawano 16,94 ha[2]).
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się na styku mezoregionów: Pojezierza Krajeńskiego (314.69) i Kotliny Toruńskiej (315.25). Zajmuje on strome skarpy wąwozu, wcinającego się w północne zbocze Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej. Znajduje się ok. 200 m na południe od drogi krajowej nr 10, w pobliżu wsi Minikowo.
Rezerwat jest położony w obrębie korytarza ekologicznego włączonego do sieci Natura 2000: Doliny Noteci (OZW).
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat utworzono w celu ochrony stanowiska bluszczu pospolitego – pnącza ciepłolubnego, którego tak obfite występowanie, w tym licznych okazów kwitnących jest rzadkością. Zbocza wąwozu erozyjnego porasta las o charakterze grądu. Okazy bluszczu pną się na drzewach oraz porastają dno lasu[3]. Większość starych okazów ma zdrewniałe pędy o średnicach dochodzących do 5 cm, niektóre pędy boczne odstają od pni na odległość przekraczającą 30 cm. Na uwagę zasługują zmienne kształty blaszki liściowej bluszczu, od typowych do prawie owalnych. Większość osobników kwitnie i owocuje[2].
Szlak rezerwatów[edytuj | edytuj kod]
Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą a Wyrzyskiem, znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:
- Kruszyn (leśny),
- Hedera,
- Las Minikowski (leśny),
- Łąki Ślesińskie (florystyczny, ornitologiczny),
- Skarpy Ślesińskie (stepowy),
- Borek (leśny),
- Zielona Góra (leśny).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Dolina Noteci
- Dolina Środkowej Noteci i Kanału Bydgoskiego
- Ochrona przyrody w Bydgoszczy
- Rezerwaty przyrody w Polsce
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rezerwat przyrody Hedera. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-04].
- ↑ a b CZĘŚĆ V - OCHRONA PRZYRODY. W: WIOŚ Bydgoszcz Raport 2001 [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-24)].
- ↑ Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
