Rezerwat przyrody Mechowisko Kosobudki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mechowisko Kosobudki
rezerwat torfowiskowy
Typ

fitocenotyczny

Podtyp

zbiorowisk nieleśnych

Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Mezoregion

Pojezierze Łagowskie

Data utworzenia

28 lutego 2017

Akt prawny

Dz. Urz. Woj. Lub. z dnia 13.02.2017 r., poz. 365

Powierzchnia

12,47 ha

Położenie na mapie gminy Łagów
Mapa konturowa gminy Łagów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Kosobudki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Kosobudki”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Kosobudki”
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego
Mapa konturowa powiatu świebodzińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Kosobudki”
Ziemia52°14′45″N 15°09′40″E/52,245833 15,161111

Rezerwat przyrody Mechowisko Kosobudkirezerwat torfowiskowy położony na terenie gminy Łagów w powiecie świebodzińskim (województwo lubuskie).

Powołanie[edytuj | edytuj kod]

Plany utworzenia rezerwatu powstały już w roku 1998 (Wołejko i Stańko), obejmowały one wówczas większy obszar około 27,41 ha[1] lub nawet 71,56 ha, zawierający także ekosystemy źródlisk i torfowisk. Projekt zajmował obszary na prawym brzegu rzeki Pliszki pomiędzy Kosobudkami a Kijewem (obydwie miejscowości są przyczółkami wsi Kosobudz)[2].

Ostatecznie rezerwat został utworzony 28 lutego 2017 r. na podstawie zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 lutego 2017 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (Dz. Urz. Woj. Lub. z dnia 13.02.2017 r., poz. 365)[3][4].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat ma powierzchnię 12,47 ha i jest położony około 1 km na zachód od Kosobudek, bezpośrednio przy rzece Pliszce. Powstał on dzięki Klubowi Przyrodników, który wykupił z rąk prywatnych torfowiska[5], sporządził dokumentację i plan ochrony oraz złożył wniosek o utworzenie rezerwatu do RDOŚ.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

W obszarze chronionym i jego sąsiedztwie występują cztery typy ekologicznych torfowisk: fluwiogeniczne, poligeniczne, źródliskowe i pojezierne. Celem ochrony jest zachowanie kompleksu torfowisk niskich z charakterystycznymi dla nich ekosystemami i ich biocenozami. Obszar ten jest atrakcyjny dla fauny żyjącej w siedliskach wodno-błotnych[6]. Na terenie rezerwatu występuje m.in. 20 gatunków roślin chronionych i 12 gatunków wymierających lub zagrożonych, a z fauny: 13 gatunków ryb, 6 gatunków płazów, 4 gatunki gadów oraz 15 gatunków ptaków[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Torzym, 7 maja 2014. [dostęp 2018-11-21].
  2. Województwo lubuskie – Mechowisko Kosobudki (powiększenie). kp.org.pl. [dostęp 2018-11-21].
  3. Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim. bip.gorzow.rdos.gov.pl, 13 lutego 2017. [dostęp 2018-11-21].
  4. Mechowisko Kosobudki. Centralny rejestr form ochrony przyrody. [dostęp 2018-11-21].
  5. Przyrodnicy kupili sobie torfowisko. I mają już siódmy własny rezerwat. gorzow.wyborcza.pl, 1 kwietnia 2013. [dostęp 2018-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 listopada 2018)].
  6. Rejestr rezerwatów przyrody województwa lubuskiego (wg stanu z 28.03.2018 r.). RDOŚ w Gorzowie Wielkopolskim, 28 marca 2018. [dostęp 2018-11-21].
  7. Plan urządzenia lasu Nadleśnictwa Bytnica na okres od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2026 r.. bip.lasy.gov.pl, 2017. [dostęp 2018-11-21].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]