51°45′31″N 19°25′04″E/51,758611 19,417778Rezerwat przyrody Polesie Konstantynowskie
| ||
 Rezerwat w okresie kwitnienia zawilców | ||
| Rodzaj rezerwatu | leśny[1] | |
| Typ | fitocenotyczny[1] | |
| Podtyp | zbiorowisk leśnych[1] | |
| Charakter | ścisły | |
| Państwo |  Polska
| |
| Mezoregion | Wysoczyzna Łaska | |
| Data utworzenia | 23 maja 1930 / 12 maja 1954 | |
| Akt prawny | M.P. z 1954 r. nr 54, poz. 743 | |
| Powierzchnia | 9,8[1] ha | |
Położenie na mapie Łodzi   Polesie Konstantynowskie | ||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  Polesie Konstantynowskie | ||
Położenie na mapie Polski  Polesie Konstantynowskie | ||
| 51°45′31″N 19°25′04″E/51,758611 19,417778
| ||
Rezerwat Polesie Konstantynowskie – leśny rezerwat przyrody utworzony uchwałą Magistratu Miasta Łodzi z dnia 23 maja 1930 roku[2]. Ponownie uznany za obiekt chroniony w 1954 roku[1]. Jego powierzchnia wynosi 9,8 ha.
Jest jednym z najstarszych rezerwatów leśnych w Polsce i jako pierwszy utworzony w granicach miasta, w czasie, kiedy miejski las przekształcano w park wypoczynkowo-rozrywkowy. Twórcy rezerwatu chcieli w ten sposób ocalić resztki naturalnego ekosystemu leśnego oraz pozostawić go dla celów naukowo-dydaktycznych[3].
Przedmiotem ochrony jest fragment lasu o cechach naturalnych, obejmujący resztki bagiennego lasu olszowego, płaty zajmującego największą powierzchnię grądu oraz smugi łęgu jesionowo-olszowego. W drzewostanie dominują: olsza czarna (w wieku 80–100 lat), grab pospolity, brzoza brodawkowata i dąb szypułkowy[3].
W skład podszycia wchodzi: trzmielina pospolita, bez czarny, bez koralowy, kruszyna, czeremcha zwyczajna, leszczyna pospolita. Występują też licznie: kopytnik pospolity, bluszcz pospolity, zawilec gajowy, gwiazdnica gajowa, jaskier kosmaty.
W rezerwacie żyje wiele gatunków ptaków, drobnych ssaków i owadów, występują też liczne grzyby.
Rezerwat jest obszarem niedostępnym dla zwiedzających. Tylko raz w roku z okazji Światowego Dnia Środowiska, za zgodą wojewódzkiego konserwatora przyrody, wolontariusze mogą wejść na jego obszar, by wyzbierać śmieci[4].
W lesie panuje specyficzny mikroklimat, a poruszanie się utrudniają powalone drzewa, wszechobecna wilgoć, półmrok, podszyt z kolczastych roślin i zapadająca się ściółka[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Rezerwat przyrody Polesie Konstantynowskie w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody. [dostęp 2010-08-24].
- ↑ "Polesie Konstantynowskie". W: Portal Turystyczny Województwa Łódzkiego [on-line]. 2009-08-21. [dostęp 2018-04-16].
- ↑ a b Grzegorz Socha (red.): Rezerwaty przyrody województwa łódzkiego. Łódź: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Łodzi, 2011. ISBN 978-83-934396-0-7.
- ↑ a b A.J.. Dzikość w sercu miasta. „Piotrkowska 104”. 6 (50), s. 33, czerwiec 2007.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rezerwaty regionu łódzkiego – Józef Krzysztof Kurowski; współpr. Hieronim Andrzejewski, Ewa Filipiak, Maciej Mamiński. Łódź: Zarząd Okręgowy Ligi Ochrony Przyrody: „Eko-wynik”, 1996, ISBN 83-87017-00-0
