Rezerwat przyrody Sołokija

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sołokija
rezerwat florystyczny
Typ

florystyczny[1][2]

Podtyp

krzewów i drzew[1][2]

Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Położenie

Dziewięcierz
(gmina Horyniec-Zdrój)

Mezoregion

Roztocze Wschodnie

Data utworzenia

1989

Akt prawny

M.P. z 1989 r. nr 44, poz. 357

Powierzchnia

7,28 ha

Położenie na mapie gminy Horyniec-Zdrój
Mapa konturowa gminy Horyniec-Zdrój, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sołokija”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Sołokija”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sołokija”
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego
Mapa konturowa powiatu lubaczowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Sołokija”
Ziemia50°13′22″N 23°25′48″E/50,222778 23,430000

Sołokijarezerwat przyrody położony na terenie wsi Dziewięcierz[3], w gminie Horyniec-Zdrój, w powiecie lubaczowskim, w województwie podkarpackim[1][4]. Jest zlokalizowany w granicach Południoworoztoczańskiego Parku Krajobrazowego[5]. Znajduje się na terenie leśnictwa Dziewięcierz (Nadleśnictwo Lubaczów)[6].

  • typ rezerwatu – florystyczny
  • podtyp rezerwatu – krzewów i drzew
  • typ ekosystemu – łąkowy, pastwiskowy, murawowy i zaroślowy
  • podtyp ekosystemu – zarośli kserotermicznych[1][2]

Przedmiotem ochrony (według aktu powołującego) są naturalne skupiska jałowca pospolitego o zróżnicowanych, osobliwych formach[1][2]. Jałowcom towarzyszy bogata szata roślinna, będąca swoistą osobliwością tej części Roztocza[4]. Do wspomnianych roślin należą chaber driakiewnik, dziewięćsił pospolity, przytulia łąkowa, psianka słodkogórz, rozchodnik ostry, szczotlicha siwa, szparag, świerzbnica polna, wilczomlecz sosnka[4]. W rezerwacie można spotkać takie ptaki jak: cierniówka, piegża, srokosz, makolągwa oraz gryzonie: koszatkę leśną, orzesznicę, popielicę, ryjówkę[7]. Występuje tu kilkadziesiąt gatunków mrówek (południowych i pontyjskich)[4]. Można również spotkać nadobnicę alpejską oraz modliszkę[7].

Największy jałowiec na terenie rezerwatu liczy około 8 m wysokości, a jego obwód pnia wynosi 56 cm[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie z dnia 5 października 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody "Sołokija". [w:] Dz. Urz. Województwa Podkarpackiego poz. 3234 [on-line]. 2017-10-05. [dostęp 2019-05-28].
  2. a b c d e Rezerwat przyrody Sołokija. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-16].
  3. Linia: Rezerwat Sołokija. OpenStreetMap. [dostęp 2021-06-04].
  4. a b c d e Rezerwat "SOŁOKIJA". [w:] Południoworoztoczański Park Krajobrazowy [on-line]. Zespół Parków Krajobrazowych w Przemyślu. [dostęp 2018-08-16].
  5. Południoworoztoczański Park Krajobrazowy. Zespół Parków Krajobrazowych w Przemyślu. [dostęp 2018-08-16].
  6. Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Lubaczów – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-05-28].
  7. a b Sołokija. [w:] Zielone Podkarpacie [on-line]. [dostęp 2018-08-16].