Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Wolbórka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wolbórka
rezerwat leśny, faunistyczny
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Mezoregion

Wysoczyzna Bełchatowska[1]

Data utworzenia

19 września 1959

Akt prawny

M.P. z 1959 r. nr 89, poz. 481

Powierzchnia

37,39 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Tuszyn
Mapa konturowa gminy Tuszyn, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wolbórka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wolbórka”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wolbórka”
Położenie na mapie powiatu łódzkiego wschodniego
Mapa konturowa powiatu łódzkiego wschodniego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wolbórka”
Ziemia51°37′51″N 19°31′00″E/51,630833 19,516667

Rezerwat przyrody Wolbórkaleśny i faunistyczny rezerwat przyrody w gminie Tuszyn, w powiecie łódzkim wschodnim, w województwie łódzkim[2]. Znajduje się na terenie leśnictwa Tuszyn (Nadleśnictwo Kolumna)[3] w okolicy wsi Modlica. Utworzony został zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 19 września 1959 roku w celu zachowania fragmentu naturalnego lasu olszowego, źródeł rzeki Wolbórki oraz rzadkiego gatunku motyla – szlaczkonia torfowca, będącego reliktem polodowcowym[4]. Rezerwat zajmuje powierzchnię 37,39 ha[1][4] (akt powołujący podawał 35,25 ha). Położony jest na terenie podmokłym z występującymi tam licznymi źródliskami.

Ptaki występujące w rezerwacie to: kos, szpak, sikora bogatka, sikora modra, czubatka europejska, bażant, trznadel, zięba, sierpówka, grzywacz, skowronek, żuraw, bocian biały i czarny[3], kowalik, dzięcioł duży i średni[3], kukułka, pleszka, kwiczoł, sójka, sroka, wilga, dzwoniec, kapturka, dudek, bąk, drozd, słonka, krzyżówka, pliszka siwa, wróbel, mazurek, czajka, czernica, łyska, pustułka, trzciniak, trzcinniczek, jastrząb, myszołów, jerzyk, grubodziób, rudzik zwyczajny i wiele innych.

Ssaki występujące w rezerwacie to: sarna, borsuk, lis, dzik, zając szarak, bóbr, wiewiórka, łoś, jeż wschodni, łasica, nornica ruda, mysz polna i wiele innych.

Z płazów na uwagę zasługuje rzekotka drzewna, a z gadów – żmija zygzakowata[3].

Według obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2013 roku, obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[4][5]. W trakcie prac inwentaryzacyjnych prowadzonych do celów planu ochrony nie potwierdzono obecności szlaczkonia torfowca będącego jednym z przedmiotów ochrony, brak jest również w rezerwacie właściwych dla niego siedlisk (takich jak torfowisko wysokie) oraz borówki bagiennej, którą żywią się larwy tego motyla[3].

W obrębie tego samego kompleksu leśnego jest położony rezerwat „Molenda”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]