Rezerwat przyrody Wąwóz Siedmicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wąwóz Siedmicki
Ilustracja
Środkowa część wąwozu (rzeka Młynówka)
rezerwat florystyczny
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Mezoregion

Pogórze Kaczawskie

Data utworzenia

5 stycznia 2001

Akt prawny

Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 2 poz. 20 z 2001 r.

Powierzchnia

68,761 ha

Położenie na mapie gminy Paszowice
Mapa konturowa gminy Paszowice, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wąwóz Siedmicki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wąwóz Siedmicki”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wąwóz Siedmicki”
Położenie na mapie powiatu jaworskiego
Mapa konturowa powiatu jaworskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wąwóz Siedmicki”
Ziemia50°59′48″N 16°04′37″E/50,996667 16,076944

Rezerwat przyrody Wąwóz Siedmickiflorystyczny rezerwat przyrody położony na Pogórzu Kaczawskim nad rzeką Młynówka w południowo-zachodniej Polsce.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Paszowice – w południowej części Parku Krajobrazowego „Chełmy”, ok. 0,6 km na zachód od miejscowości Siedmica. W całości położony w obszarze Natura 2000 Góry i Pogórze Kaczawskie PLH020037[1].

Rezerwat skalno-florystyczny stanowi objęty ochroną rezerwatową fragment doliny Młynówki, między wsiami Siedmica i Nowa Wieś Wielka, gdzie potok Młynówka tworzy przełom wcinający się w skalne podłoże, odsłaniając skałki zieleńcowe, będące przykładem staropaleozoicznego wulkanizmu podmorskiego.

Rezerwat został utworzony 5 stycznia 2001 roku na podstawie Rozporządzenia Wojewody Dolnośląskiego (Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 2 poz. 20 z 2001 r.). W roku 2010 powiększono obszar rezerwatu do 69,09 ha[2]. Obecnie podawana wielkość rezerwatu to 68,761 ha[3].

Jest to rezerwat florystyczny[2][3] utworzony dla ochrony ciekawych form geologicznych i wielu rzadkich gatunków roślin chronionych oraz naturalnych zbiorowisk leśnych jak: lasy dębowe acydofilne, olszyny, łąki z trzęślicą i turzycą, fragmenty ziołorośli oraz fitocenozy naskalne, szczelinowe i suchych zboczy. Flora rezerwatu liczy około 270 gatunków roślin, w tym 19 objętych ochroną. Występuje tu m.in.: buławnik mieczolistny, naparstnica zwyczajna, wawrzynek wilczełyko, mieczyk dachówkowaty, pełnik europejski i kosaciec syberyjski. Z form geologicznych chronione są wychodnie skalne, pionowe stoki w głębokim zalesionym wąwozie. Z fauny w skalnej części wąwozu występuje salamandra plamista, która w płynącym potoku odbywa gody.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Wąwozem prowadzi szlak turystyczny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2014-01-17].
  2. a b Zarządzenie Nr 5 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu z dnia 15 lipca 2010 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody "Wąwóz Siedmicki" (Dz.U.Woj.Doln. Nr 134, poz.2065). [dostęp 2014-01-17].
  3. a b Rezerwat przyrody Wąwóz Siedmicki. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]