50°04′01″N 19°40′31″E/50,066944 19,675278Rezerwat przyrody Zimny Dół
| ||
| rezerwat przyrody nieożywionej | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo |  małopolskie
| |
| Mezoregion | Garb Tenczyński | |
| Data utworzenia | 1991 | |
| Akt prawny | M.P. z 1991 r. nr 25, poz. 172 | |
| Powierzchnia | 2,22 ha | |
| Ochrona | częściowa | |
Położenie na mapie gminy Liszki   Zimny Dół | ||
Położenie na mapie Polski  Zimny Dół | ||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  Zimny Dół | ||
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  Zimny Dół | ||
| 50°04′01″N 19°40′31″E/50,066944 19,675278
| ||
Rezerwat przyrody Zimny Dół – rezerwat przyrody w miejscowości Czułów (w jej części zwanej Skałką) na terenie gminy Liszki w województwie małopolskim[1].
Jest to częściowy rezerwat przyrody nieożywionej, utworzony w 1991 r. na powierzchni zaledwie 2,22 ha[2]. Wchodzi w skład Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego[3]
Rezerwat obejmuje fragment terenu doliny Zimny Dół z wywierzyskiem – Źródło w Zimnym Dole – znajdującym się w jaskini o tej samej nazwie. Jest to duże wywierzysko, wypływa z niego kryształowo czysta woda, która następnie potokiem wpada do Sanki. Dużą atrakcją doliny Zimny Dół jest ścieżka dydaktyczna, która kluczy po obu stronach potoku, zataczając pętlę okrążającą całą dolinę. Podziwiać można duże głazy o bardzo stromych ścianach, miejscami tworzące labirynty skalne. W wielu miejscach na skałach występują charakterystyczne okapy i nisze skalne. Wszystkie te formy powstały głównie w wyniku procesów krasowych[3]. Krasowego pochodzenia są również jaskinie i schroniska, których w Zimnym Dole jest siedem: Długi Okap, Jaskinia za Źródłem Pierwsza, Jaskinia za Źródłem Druga, Okap za Zerwą Drugi, Okap za Zerwą Pierwszy, Schronisko Małe w Zimnym Dole, Źródło w Zimnym Dole, Schronisko między Okapami[4].
Rezerwat jest dużą atrakcją nie tylko geologiczną, ale również przyrodniczą. Jego flora ma charakter naturalny. Aż na wierzchołki drzew wspinają się bardzo stare okazy kwitnącego bluszczu pospolitego (kwitnący bluszcz jest w Polsce rzadkością i podlega ochronie). Wiosną, przed rozwojem liści przez drzewa zakwitają w lesie całe łany przylaszczki pospolitej, zawilca gajowego, kokoryczy pełnej, a wśród nich zawilec żółty, miodunka ćma, szczyr trwały, zdrojówka rutewkowata, złoć żółta i inne. Na terenie rezerwatu występuje 230 gatunków roślin naczyniowych, a wśród nich 21 gatunków podlegających ochronie ścisłej lub częściowej[5].
Wejście do rezerwatu znajduje się obok drogi z Mnikowa do Baczyna, na niewielkim skrzyżowaniu obok charakterystycznej kapliczki, po lewej stronie której wznoszą się potężne wapienne ściany. Po terenie rezerwatu poprowadzono ścieżkę dydaktyczną[3].
.jpg)
.jpg)
Szlaki turystyki pieszej[edytuj | edytuj kod]
– dnem doliny prowadzi czerwony szlak turystyczny do Czernichowa.
– ścieżka edukacyjna pomiędzy skałami rezerwatu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [dostęp 2019-04-07].
- ↑ Rezerwat przyrody Zimny Dół. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-03-20].
- ↑ a b c Jura Krakowsko-Częstochowska. Informator turystyczny, Ogrodzieniec, Związek Gmin Jurajskich, 2018, ISBN 978-83-947430-8-6
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny [dostęp 2019-06-26].
- ↑ Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej przy drodze
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rezerwat Zimny Dół – Opis dojazdu oraz samej wycieczki po wąwozie
| ||||||||
