Rezerwat przyrody nieożywionej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rezerwat przyrody nieożywionej Góra Zborów

Rezerwat przyrody nieożywionej – rodzaj rezerwatu przyrody, którego obszar obejmuje odkrywki geologiczne, miejsca występowania zjawisk krasowych, charakterystyczne profile glebowe, przykłady erozji lub ślady dawnego kopalnictwa[1]. Nadrzędnym celem tworzenia rezerwatów przyrody nieożywionej jest zachowanie form i śladów świadczących o dziejach i budowie skorupy ziemskiej.

W 2015 roku istniało w Polsce 75 rezerwatów przyrody nieożywionej o łącznej powierzchni 1955 ha[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Definicje pojęć GUS. [dostęp 2010-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-09)].
  2. Maria Florkiewicz i inni, Ochrona środowiska 2016, Halina Sztrantowicz, Dariusz Bochenek, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, Departament Badań Regionalnych i Środowiska, 6 grudnia 2016, s. 275, ISSN 0867-3217 (pol. • ang.).