Rezolucja Związku Literatów Polskich w Krakowie w sprawie procesu krakowskiego
Rezolucja Związku Literatów Polskich w Krakowie w sprawie procesu krakowskiego – rezolucja z 8 lutego 1953 r. podpisana przez 53 sygnatariuszy – członków krakowskiego oddziału Związku Literatów Polskich, wyrażająca potępienie wobec ks. Józefa Lelity i innych księży związanych z krakowską kurią metropolitalną, oskarżonych o działalność szpiegowską, powzięta po wyroku skazującym duchownych na karę śmierci w sfingowanym procesie pokazowym zwanym procesem księży kurii krakowskiej.
Osobny artykuł:Rezolucja pisarzy epoki stalinizmu została podpisana po zakończeniu procesu krakowskich księży, w okresie gdy trzech skazanych oczekiwało na wykonanie wyroków śmierci. Rezolucja literatów miała stwarzać pozór społecznego poparcia dla rozprawy z Kościołem, a w rezultacie legitymizować wydane w stalinowskim procesie pokazowym wyroki śmierci. Rezolucja stanowiła element propagandowej nagonki na Kościół katolicki i dawała stalinowskim władzom PRL pretekst do dalszego zaostrzenia represji wobec ludzi wierzących.
Tekst rezolucji
[edytuj | edytuj kod]„W ostatnich dniach toczył się w Krakowie proces grupy szpiegów amerykańskich powiązanych z krakowską Kurią Metropolitarną. My zebrani w dniu 8 lutego 1953 r. członkowie krakowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich wyrażamy bezwzględne potępienie dla zdrajców Ojczyzny, którzy wykorzystując swe duchowe stanowiska i wpływ na część młodzieży skupionej w KSM działali wrogo wobec narodu i państwa ludowego, uprawiali – za amerykańskie pieniądze – szpiegostwo i dywersję.
Potępiamy tych dostojników z wyższej hierarchii kościelnej, którzy sprzyjali knowaniom antypolskim i okazywali zdrajcom pomoc, oraz niszczyli cenne zabytki kulturalne.
Wobec tych faktów zobowiązujemy się w twórczości swojej jeszcze bardziej bojowo i wnikliwiej niż dotychczas podejmować aktualne problemy walki o socjalizm i ostrzej piętnować wrogów narodu – dla dobra Polski silnej i sprawiedliwej”[1][2].
Rezolucję podpisały 53 osoby[3]:
- Kazimierz Barnaś
- Władysław Błachut
- Jan Błoński
- Jerzy Bober
- Władysław Bodnicki
- Antoni Brosz
- Bogdan Brzeziński
- Karol Bunsch
- Bronisław Mróz-Długoszewski
- Władysław Dobrowolski
- Kornel Filipowicz
- Ludwik Flaszen
- Józef Andrzej Frasik
- Zygmunt Greń
- Leszek Herdegen
- Roman Husarski
- Jerzy Janowski
- Jan Jaźwiec
- Andrzej Kijowski
- Ryszard Kłyś
- Władysław Krzemiński
- Jan Kurczab
- Jalu Kurek
- Tadeusz Kwiatkowski
- Jerzy Lovell
- Józef Łabuz
- Władysław Machejek
- Włodzimierz Maciąg
- Henryk Markiewicz
- Bruno Miecugow
- Hanna Mortkowicz-Olczakowa
- Sławomir Mrożek
- Tadeusz Nowak
- Stefan Otwinowski
- Adam Polewka
- Marian Promiński
- Julian Przyboś
- Edward Rączkowski
- Edyta Sicińska
- Stanisław Skoneczny
- Maciej Słomczyński
- Karol Szpalski
- Wisława Szymborska
- Tadeusz Śliwiak
- Anna Świrszczyńska
- Olgierd Terlecki
- Henryk Vogler
- Jan Wiktor
- Adam Włodek
- Jerzy Zagórski
- Marian Załucki
- Witold Zechenter
- Adam Znamierowski
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rezolucja Związku Literatów Polskich w Krakowie w sprawie procesu krakowskiego – Wikiźródła, wolna biblioteka [online], pl.wikisource.org [dostęp 2018-08-10] (pol.).
- ↑ Wojciech Czuchnowski: Dlaczego Szymborska potępiła księży?. Wyborcza.pl, 29 maja 2012. (pol.).
- ↑ Henryk Markiewicz , To była zła sprawa, „Gazeta Wyborcza”, 15 marca 2013 [dostęp 2020-06-30] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wojciech Czuchnowski: Blizna. Proces kurii krakowskiej 1953. Kraków: Znak, 2003, s. 216. ISBN 83-240-0271-5.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Duchowni i SB – proces księży z kurii krakowskiej. info.wiara.pl. [dostęp 2009-02-27]. (pol.).