Przejdź do zawartości

Rezydencja Prezydenta Republiki Białorusi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rezydencja Prezydenta Republiki Białorusi
Рэзідэнцыя Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Mińsk

Typ budynku

biurowiec

Styl architektoniczny

socrealizm

Architekt

Aleksander Woinau, Uładzimir Waraksin

Rozpoczęcie budowy

1939

Ukończenie budowy

1947

Położenie na mapie Mińska
Mapa konturowa Mińska, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Rezydencja Prezydenta Republiki Białorusi”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rezydencja Prezydenta Republiki Białorusi”
Ziemia53°54′01″N 27°33′52″E/53,900278 27,564444

Rezydencja Prezydenta Republiki Białoruś – oficjalna rezydencja Prezydenta Republiki Białorusi w Mińsku pod adresem ul. Karola Marxa 38.

Historia budowy

[edytuj | edytuj kod]
Budynek w okresie okupacji niemieckiej

Budynek powstał dla Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Białorusi w latach 1939–1941, ukończony w 1947 roku (arch. Aleksander Piotrowicz Woinau, Uładzimir Mikałajewicz Waraksin). Jeden z najważniejszych obiektów białoruskiej architektury radzieckiej.

W czasie okupacji Niemcy kontynuowali budowę. Budynek miał mieścić Komisariat Generalny. Planowano otworzyć go 1 maja 1943 r., ale w kwietniu został trafiony bombami zrzuconymi przez radziecki bombowiec w pobliżu budynku. W rezultacie Komisariat Generalny przeniósł się do nowego biura dopiero w czerwcu 1943 r. Gabinet Gauleitera Wilhelma Kube znajdował się na drugim piętrze z widokiem na Skwer Aleksandrowski[1].

6-kondygnacyjną bryłę umieszczono na masywnym granitowym cokole.

Budynek na całym obwodzie ozdobiony jest profilowanymi lizenami i zwieńczony potężnym attyką. Trójwymiarowa kompozycja odpowiada strukturze planistycznej i podstawie konstrukcyjnej budynku. Pomieszczenia pracowników znajdują się wzdłuż jasnego korytarza. Na osi głównej znajduje się sala konferencyjna. Przy budowie po raz pierwszy na Białorusi zastosowano prefabrykowane płyty żelbetowe.

W 1976 roku od strony południowo-zachodniej do budynku dobudowano prawe skrzydło, którego rozwiązania powtarzają architekturę fasady głównej. W 1986 roku dobudowano lewe skrzydło, a w 1988 roku łącznik od strony ulicy Kirowa. W 6 salach znajduje się tam Muzeum Współczesnej Państwowości Białoruskiej. Na osi budynku znajduje się Skwer Aleksandrowski i Plac Październikowy, główny plac miasta.

Herb Białorusi na budynku został wykonany w 1996 roku przez rzeźbiarza Uładzimira Papsueua.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]