Reńska Wieś (powiat kędzierzyńsko-kozielski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reńska Wieś
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

kędzierzyńsko-kozielski

Gmina

Reńska Wieś

Liczba ludności (2006)

1800

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

47-208[2]

Tablice rejestracyjne

OK

SIMC

0502902

Położenie na mapie gminy Reńska Wieś
Mapa konturowa gminy Reńska Wieś, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Reńska Wieś”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Reńska Wieś”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Reńska Wieś”
Położenie na mapie powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego
Mapa konturowa powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Reńska Wieś”
Ziemia50°18′49″N 18°07′49″E/50,313611 18,130278[1]

Reńska Wieś[3] (dodatkowa nazwa w j. niem. Reinschdorf, łac. Villa Rynensis) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Reńska Wieś. Historycznie leży na Górnym Śląsku.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa opolskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Reńska Wieś.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W alfabetycznym spisie miejscowości z terenu Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie miejscowość występuje pod polską nazwą Rinskawieś oraz niemiecką Reinschdorf[4].

Na polskiej mapie WIG z 1932 roku jako polska widnieje nazwa Ryńska Wieś[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Osada Villa Rynensis została pierwszy raz wzmiankowana w 1286 r. jako miejsce zamieszkania kolonistów, którzy prawdopodobnie pochodzili z Nadrenii. W kolejnych latach wchodziła w skład dóbr zamkowych kozielskich. W latach 1626-1650 folwark w Reńskiej Wsi był w posiadaniu Jakoba Bruck von Angermundt - wychowawcy dzieci Andrzeja Kochcickiego, kasjera dóbr kozielskich, twórcya barokowej poezji emblematycznej. W roku 1802 powstała w Reńskiej Wsi katolicka szkoła elementarna. Od lutego do lipca 1807 r. Reńska Wieś była areną oblężenia Twierdzy Koźle przez napoleońskie wojska generała Deroya. 6 lutego 1807 w czasie ostrzału artyleryjskiego na przedpolu Reńskiej Wsi, obok figury św. Jana Napomucena, zginął bawarski dowódca artylerii major Sales Kajetan Graf von Spreti. Jego grób po dziś dzień znajduje się na cmentarzu w Reńskiej Wsi. Inni polegli w czasie oblężenia Bawarczycy zostali upamiętnieni Kaplicą Bawarską na skraju wsi. W latach 1812-1824 Reńska Wieś była we władaniu barona von Gruttschreiber.

Od 1824 r. dwór i majątek w Reńskiej Wsi były w posiadaniu herrnuckiej rodziny Wünsche, która uruchomiła tutaj browar (funkcjonował do 1945 roku). W roku 1861 powstała w Reńskiej Wsi neogotycka Kaplica Gospodarzy. W 1864 r. właściciel cukrowni w Rozwadzy Franz Eduard Bercht założył w Reńskiej Wsi cukrownię napędzaną maszynami parowymi. Wieloletnim dyrektorem cukrowni był dr August Dubke, którego syn Ernst Dubke był znanym taternikiem. Po pożarze cukrowni w 1866 założono oddział ochotniczej straży pożarnej w Reńskiej Wsi. W roku 1882 powstała linia kolejowa łącząca Większyce (linia Koźle - Nysa) z cukrownią w Reńskiej Wsi. W roku 1898 linia ta została przedłużona do Polskiej Cerekwi. W 1908 roku powstała w Reńskiej Wsi spółka rolnicza, a w 1911 klub sportowy - SV Reinschdorf. W czasie I wojny światowej poległo 37 mieszkańców wsi.

W czasie Plebiscytu Górnośląskiego w Reńskiej Wsi głos oddało w sumie 1075 osób. Za Niemcami głosowało 940 osób, za Polską 133 osoby. Dwa głosy były nieważne. W latach 1924-1926 staraniem mieszkańców wybudowano kościół pw. Św. Urbana. W czasie II wojny światowej poległo ponad 200 mieszkańców Reńskiej Wsi, a ponad 60 cywilów stało się ofiarami wkroczenia Armii Czerwonej do miejscowości w dniu 19 marca 1945 roku.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

W Reńskiej Wsi znajduje się skrzyżowanie dróg krajowych nr 45 i nr 38 z drogą wojewódzką nr 418.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 115312
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1092 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
  4. Knie 1830 ↓, s. 624.
  5. [1] 499 Cosel, 1:100 000, Warszawski Instytut Geograficzny, Warszawa 1932

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]