Rhamphosipyloidea palumensis

Rhamphosipyloidea palumensis
Brock et Hasenpusch, 2007
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	straszyki
Rodzina	Diapheromeridae
Podrodzina	Necrosciinae
Plemię	Necrosciini
Rodzaj	Rhamphosipyloidea
Gatunek	Rhamphosipyloidea palumensis
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
brak danych

Rhamphosipyloidea palumensis – gatunek straszyka z rodziny Diapheromeridae i podrodziny Necrosciinae. Endemit wschodniej Australii. W Czerwonej księdze IUCN umieszczony jako gatunek zagrożony o niedostatecznie rozpoznanym statusie.

Taksonomia

Gatunek ten po raz pierwszy opisany został w 2007 roku przez Paula Brocka i Jacka Hasenpuscha na łamach „Zootaxa”, na podstawie trzech okazów samic odłowionych w 1967 i 2006 roku. Jako lokalizację typową wskazano Palumę w północnym Queensland, od której to wzięto epitet gatunkowy.

Morfologia

Straszyk o smukłym ciele długości od 71 do 80 mm. Ubarwienie ma brązowe z ciemniejszym nakrapianiem i jaśniejszymi przepaskami na udach i goleniach. Trochę dłuższa niż szeroka głowa zaopatrzona jest w niewielkich rozmiarów oczy złożone oraz zbudowane z 44 słabo wyodrębnionych członów czułki sięgające ku przodowi poza rozprostowane przednie odnóża. Na głowie występuje wzór z podłużnych czarnych i ciemnobrązowych linii, z których jedna biegnie wzdłuż wierzchu głowy, dwie pary po bokach od oczu, a jedna para przechodzi przez oczy. Oskórek wydłużonego tułowia ma rozproszone, niskie guzki. Śródplecze jest niemal czterokrotnie dłuższe od zaplecza oraz niespełna pięciokrotnie dłuższe od przedplecza, które z kolei jest trochę krótsze od głowy. Skrzydła pierwszej pary są skrócone, prawie ścięte. Skrzydła drugiej pary są białawobrązowe z brązowym nakrapianiem części przedanalnej i sięgają do szczytu trzeciego segmentu odwłoka. Odnóża są długie i cienkie, a ostatnia ich para sięga poza koniec ciała. Pociągły odwłok ma gładki oskórek. Płytka subgenitalna samicy jest przekształcona w zwężające się ku niemal zaokrąglonemu szczytowi operculum. Analny segment przywodzi kształtem na myśl dziób.

Biologia i ekologia

Owad ten zasiedla lasy deszczowe. Jest fitofagiem żerującym na zaczernicowatych z rodzaju Melastoma.

Składane przez samicę jaja mają wydłużony i wąski kształt. Ich długość wynosi 2,7 mm, szerokość 1,1 mm, a wysokość 1,1 mm. Chorion ich odznacza się silną rzeźbą. Leżąca w dolnej części jaja płytka mikropylowa ma ciemniejszy kolor i szeroką formę.

Rozprzestrzenienie i zagrożenie

Straszyk ten jest endemitem kontynentalnej Australii. Jego zasięg geograficzny szacowany jest na 4200 km², a właściwy obszar występowania na 100 km². Obejmuje on okolice Palumy w północnej części Queensland.

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody sklasyfikowała R. palumensis w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek o niedostatecznie rozpoznanym statusie (DD). Rozmiary i trend jego populacji są nieznane. Zagrożenie stanowią dla niego pożary buszy, których częstość w Australii stale rośnie w wyniku globalnego ocieplenia. Mogą one zarówno prowadzić do uszczuplenia w populacji, jak i negatywnych zmian w ekosystemie.