Riccardo Petroni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Riccardo Petroni
Kardynał diakon
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

ok. 1250
Siena

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1314
Genua

Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania

1296-1300

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

4 grudnia 1298
Bonifacy VIII

Kościół tytularny

S. Eustachio

Riccardo Petroni (ur. ok. 1250 w Sienie – zm. 10 lutego 1314 w Genui) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze Sieny. Studiował prawo na uniwersytecie w Bolonii. Od 1270 profesor prawa rzymskiego na uniwersytecie w Neapolu. Zyskał sławę jako jurysta. Około roku 1290 wstąpił do stanu duchownego. Za pontyfikatu Bonifacego VIII pełnił funkcję wicekanclerza Kościoła i współredagował zbiór prawa kanonicznego Liber sextus. 4 grudnia 1298 Bonifacy VIII mianował go kardynałem diakonem Sant'Eustachio. Uczestniczył w konklawe 1303, nie brał natomiast udziału w Konklawe 1304–1305 z powodu choroby. Na Soborze w Vienne 1311 bronił dobrego imienia papieża Bonifacego VIII przed zarzutami o herezję, wysuwanymi przez króla Francji Filipa Pięknego. Zmarł w Genui, gdzie przebywał jako legat papieża Klemensa V[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]