Richard Hall (bokser)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Richard Hall
Pseudonim

The Destroyer

Data i miejsce urodzenia

25 października 1971
Kingston

Obywatelstwo

Jamajka

Wzrost

191 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

półciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

44

Zwycięstwa

30

Przez nokauty

28

Porażki

14

Richard I. Hall (ur. 25 października 1971 w Kingston) – jamajski bokser kategorii półciężkiej.

Początki[edytuj | edytuj kod]

Gdy miał 1,5 roku wraz z bratem zostali porzuceni przez rodziców, w razie czego przenieśli się do Negril, gdzie opiekę nad nimi przejęła babcia. Gdy Hall był nastolatkiem uciekł do Kingston i podjął tam pracę w piekarni. Jak wspomina chwalił się tam przed swoimi współpracownikami, że będzie kiedyś mistrzem świata w boksie. Zmienił zdanie, gdy odbył swój pierwszy trening, w którym podczas sparingu dostał surową lekcję od innego adepta. Po dwóch tygodniach treningów, Hall stwierdził, że jest gotów pokonać najsilniejszego faceta w siłowni, niejakiego Lincolna Cartera. Następnie rzekł, że będzie walczył o mistrzostwo Kraju.

Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]

Hall nie osiągnął żadnych szczególnych sukcesów jako amator. Wyjechał do USA na turniej, w którym zmierzył się z m.in. Glenem Johnsonem czy Antonio Tarverem.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Hall do końca 1997 r., stoczył 22 pojedynki, z których 21 wygrał i 1 przegrał. 20 z 21 rywali, Hall pokonał przed czasem, a jedyną porażkę zadał mu Rocky Gannon w pojedynku o mało prestiżowy pas IBC w kategorii półciężkiej. 30 kwietnia 1988 r. zmierzył się z byłym pretendentem do tytułu IBF w kategorii superśredniej, reprezentantem RPA Garym Ballardem. Hall zwyciężył przez techniczny nokaut w 3. rundzie, co poprawiło jego pozycję w rankingach światowych. 5. grudnia podjął się pojedynku z reprezentantem Nowej Zelandii Anthonym Bigenim. Hall wygrał również przez techniczny nokaut w 3. rundzie, zostając tymczasowym mistrzem świata WBA w kategorii półciężkiej.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]