Młody Rick Nash już w wieku sześciu lat założył swoje pierwsze hokejowy łyżwy i trenował na podwórku swojego rodzinnego domu w Brampton marząc o zdobyciu Pucharu Stanleya. Młody Nash nie zdejmował swoich łyżew. Przebywał w nich nawet podczas rodzinnych obiadów. Rodzice szybko zorientowali się, że młody Rick ma predyspozycje do bycia profesjonalnym hokeistą. Pierwszy poważny krok ku temu uczynił, gdy został draftowany z numerem 1. przez Columbus Blue Jackets w 2002 roku.
Rick Nash po raz pierwszy w NHL zagrał na inaugurację sezonu 2002/03 w meczu z Chicago Blackhawks. Był to bardzo udany mecz, w swoim pierwszym meczu zdobył bramkę. Podczas całego pierwszego sezonu gry w NHL Rick Nash zdobył 17 bramek i zaliczył 22 asysty. Jednak pierwszy sezon był tylko dłuższym wstępem do drugiego, w którym zdobył aż 41 bramek. Dzięki temu wyczynowi Rick Nash otrzymał nagrodę Maurice 'Rocket' Richard Trophy dla najlepszego strzelca w sezonie zasadniczym wraz z Jeromem Iginlą oraz Ilją Kowalczukiem. W sezonie 2004/2005 z powodu lokautu grał w szwajcarskim klubie HC Davos. W sezonie zasadniczym zdobył 44 punkty, a w play-off do tego wyniku dołożył jeszcze 11. W sezonie 2005/2006 powrócił do Columbus Blue Jackets z 27-milionowym kontraktem. Z powodu kontuzji kolana Rick Nash opuścił 28 meczów w sezonie. W tym sezonie został wytypowany do składu na Igrzyska Olimpijskie w Turynie. W sezonie 2006/2007 Rick Nash zdobył 57 punktów i został wytypowany do Meczu Gwiazd NHL w którym zdobył decydującą bramkę meczu, dzięki której Zachód mógł się cieszyć ze zwycięstwa. W sezonie 2007/2008 po raz kolejny został wytypowany do Meczu Gwiazd. Podczas sezonu zdobył 38 bramek oraz 69 punktów. W 2008 został również kapitanem drużyny Columbus Blue Jackets, jednak jego drużynie nie udało się zakwalifikować do play-off. W klubie z Columbus występował łącznie w dziewięciu sezonach.
W lipcu 2012 roku podpisał kontrakt z New York Rangers. W ramach wymiany zawodników razem z Nashem do Nowego Jorku trafił Steven Delisle, zaś do Columbus przekazani zostali w zamian dotychczasowi gracze z Rangers: Artiom Anisimow, Brandon Dubinsky i Tim Erixon[1][2]. W okresie lokautu w sezonie NHL (2012/2013) od września 2012 do stycznia 2013 związany ponownie kontraktem z klubem HC Davos[3]. W późniejszym czasie nadał występował w NY Rangers. W lutym 2018 został przetransferowany do Boston Bruins i grał w jego barwach do końca sezonu NHL (2017/2018)[4].
W styczniu 2018 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej z uwagi na względy medyczne[5].
Rick Nash w 2002 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata juniorów. Osiągając drugie miejsce w turnieju zdobył 3 punkty. Trzy lata później zadebiutował na seniorskich Mistrzostwach Świata Elity. Zdobywając z drużyną klonowego liścia srebrny medal. Zwyciężył przy tym w klasyfikacji na najlepszego strzelca mistrzostw. W 9 meczach zdobył 9 bramek. Rok później został powołany do kadry na Igrzyska Olimpijskie, jednak po kontuzji zdołał zdobyć jedynie 1 punkt, a drużyna Kanady przegrała w ćwierćfinale z Rosją i zajęła siódme miejsce. W 2007 roku po raz pierwszy w swojej karierze zdobył złoty medal międzynarodowego turnieju. Trofeum to zdobył podczas Mistrzostw Świata, które odbyły się w Rosji. Podczas tego turnieju uzyskując wynik 11 punktów co przyczyniło się do wybrania przez dyrektoriat imprezy miana MVP turnieju. W rozgrywanych w Kanadzie w 2008 roku Mistrzostwach Świata zdobył srebrny medal, zaś podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich zdobył złoty medal.
Kanada
Team Ontario (1998-1999)
Columbus Blue Jackets (2002-2012)
HC Davos (2004-2005)
Srebrny medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 2002
Złoty medal mistrzostw świata: 2007
