Rita Kirst

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rita Kirst
Ilustracja
Rita Schmidt w 1968
Data i miejsce urodzenia

21 października 1950
Großgrimma

Wzrost

174 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Madryt 1968 skok wzwyż
złoto Belgrad 1969 skok wzwyż
złoto Grenoble 1972 skok wzwyż
brąz Wiedeń 1970 skok wzwyż
brąz Göteborg 1974 skok wzwyż

Rita Kirst z domu Schmidt (ur. 21 października 1950 w Großgrimma[1]) – niemiecka lekkoatletka startująca w barwach NRD, specjalistka skoku wzwyż, wielokrotna medalistka halowych mistrzostw Europy.

Rozpoczęła międzynarodową karierę w wieku 16 lat zajmując 2. miejsce w finale Pucharu Europy w 1967 w Kijowie (przegrała jedynie z Antonina Okorokową ze Związku Radzieckiego)[2]. Następnie zdobyła złoty medal na europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie wyprzedzając Virginię Bonci z Rumunii i Okorokową[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zajęła 5. miejsce[1]. Ponownie zwyciężyła na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie, przed Bułgarką Jordanką Błagoewą i Łazariewą (Okorokową)[4]. Podczas mistrzostw Europy w 1969 w Atenach zajęła w finale 4. miejsce[5]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu zdobyła brązowy medal, przegrywając jedynie z Iloną Gusenbauer z Austrii i Cornelią Popescu z Rumunii. Niepowodzeniem był występ na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii, w których zajęła 10. miejsce[6].

Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach ponownie zajęła 4. miejsce[7]. Zwyciężyła na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble, wyprzedzając swą koleżankę z reprezentacji NRD Ritę Gildemeeister i Błagoewą[8]. Jej wynik, 1,90 m, był nowym halowym rekordem świata. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajęła 5. miejsce[1]. zajęła 2. miejsce w finale Pucharu Europy w 1973 w Edynburgu (za Błagoewą)[2].

Zdobyła brązowy na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu, za Rosemarie Witschas z NRD i Miladą Karbanovą z Czechosłowacji[9]. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie po raz trzeci zajęła 4. miejsce[10]. Była ósma na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium[11]. Wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, ale nie zakwalifikowała się do finału[1].

Rita Schmidt-Kirst była mistrzynią NRD w skoku wzwyż w latach 1967–1972 i w 1975, a wicemistrzynią w 1973, 1974 i 1976[12]. W hali była mistrzynią w latach 1968–1970, 1972 i 1974, a wicemistrzynią w 1971, 1975 i 1976[13].

Trzykrotnie poprawiała rekord swego kraju doprowadzając go do wyniku 1,90 m, uzyskanego 21 maja 1972 w Erfurcie[14].

Najlepszy wynik Rity Kirst na otwartym stadionie wynosił 1,90 m, a w hali 1,92 m, osiągnięty 17 lutego 1974 w Sofii[15].

W 1972 wyszła za mąż za Joachima Kirsta, dwukrotnego mistrza Europy w dziesięcioboju. Jego brat Edgar Kirst, skoczek wzwyż, ożenił się w 1975 z Juttą Krautwurst, która zdobyła brązowy medal w skoku wzwyż na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Rita Schmidt-Kirst [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-01] (ang.).
  2. a b European Cup A Final and Super League (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2011-06-05] (ang.).
  3. European Athletics Indoor Championships – Madrid 1968 [online], European Athletics [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-11] (ang.).
  4. European Athletics Indoor Championships – Belgrade 1969 [online], European Athletics [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-12] (ang.).
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 535–536 [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 417–418, 423 [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 544 [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  8. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 427 [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  9. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 437 [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  10. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 551–552 [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  11. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 446 [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  12. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (Hochsprung – Damen) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2021-05-01] (niem.).
  13. Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (Hochsprung – Damen) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2021-05-01] (niem.).
  14. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 279. ISBN 978-83-62033-30-0.
  15. Rita Kirst w bazie World Athletics (ang.).