Przejdź do zawartości

Riversleigh

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Australian Fossil Mammal Sites (Riversleigh/Naracoorte)[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Riversleigh (Queensland, 2005)
Państwo

 Australia

Typ

przyrodniczy

Spełniane kryterium

(viii), (ix)

Numer ref.

698-001

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1994[1]
na 18. sesji

Położenie na mapie Australii
Mapa konturowa Australii, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Australian Fossil Mammal Site (Riversleigh)”
Położenie na mapie Queenslandu
Mapa konturowa Queenslandu, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Australian Fossil Mammal Site (Riversleigh)”
19,0333°S 138,6299°E/-19,033295 138,629856

Riversleigh – stanowisko ze skamieniałościami znajdujące się w północno-zachodniej części stanu Queensland, w Australii. Osady w obrębie stanowiska obejmują utwory oligocenu i miocenu oraz młodsze, aż po holocen[2][3][4]. Obszar znajduje się w zlewni Gregory River[5]. Skamieniałości odnotowano na tym obszarze po raz pierwszy w 1901 roku[6].

W 1994 roku stanowisko Riversleigh, wraz z Naracoorte, wpisane zostało na listę światowego dziedzictwa UNESCO (nr identyfikacyjny: 698), podczas 18. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa w Phuket (Tajlandia), jako Australian Fossil Mammal Sites (Riversleigh/Naracoorte) w oparciu o kryteria (i) i (ii)[1].

Przedstawiona na zdjęciu okolica była jednym z pierwszych miejsc, gdzie skamieliny ssaków zostały odkryte; jest to jedyna ogólnodostępna lokalizacja Riversleigh (2011)

Riversleigh to jedno z najbardziej zasobnych na świecie miejsc ze skamieniałościami ssaków oligocenu i miocenu[2]. W osadach wapiennych z czasów obu tych epok, ale też z pliocenu, plejstocenu i holocenu występowało wiele unikalnych ssaków kopalnych, a także setki innych kopalnych kręgowców[3].

Stanowisko bogate jest w wyjątkowe przykłady ssaków od schyłku paleogenu po neogen; na kontynencie, gdzie ewolucja ssaków była najbardziej wyodrębniona i wyróżniająca się na świecie[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b członkowie Komitetu Światowego Dziedzictwa: WH Committee: Report of the 18th Session, Phuket 1994. unesco.org, 1995-01-31. [dostęp 2020-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-01)]. (ang.).
  2. a b c Australian National Periodic Report: Section II: Report on the State of Conservation of the Australian Fossil Mammal Sites – Riversleigh (Queensland) and Naracoorte (South Australia). unesco.org, 2002. [dostęp 2020-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-30)]. (ang.).
  3. a b Robert S. Hill: History of the Australian Vegetation: Cretaceous to Recent. University of Adelaide Press, 2017, s. 85. ISBN 978-1-925261-47-9.
  4. Piotr Gryz (korekta: Maciej Ziegler): Nowe „stare” gatunki ptaków opisane w roku 2009. birdwatching.pl, 2011-02-10. [dostęp 2020-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-30)].
  5. redakcja The Australian Heritage Council: Australia's Fossil Heritage: A Catalogue of Important Australian Fossil Sites. Csiro Publishing, 2012, s. 41. ISBN 978-0-643-10230-9.
  6. Laurajane Smith: Uses of Heritage. Routledge, 2006, s. 164. ISBN 978-1-134-36803-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]