Robert Abbot
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1560 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 marca 1617 |
| Biskup Salisbury | |
| Okres sprawowania |
1615–1617 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Robert Abbot (ur. w 1560 w Guildford, zm. 2 marca 1617 w Salisbury) – biskup Salisbury, angielski teolog anglikański, zwolennik doktryny purytańskiej. Był zaciętym przeciwnikiem papiestwa i występował przeciwko dziełu Bellarmina o władzy papieskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie tkacza. Był starszym bratem George’a Abbota, anglikańskiego prymasa Anglii. Był kapelanem i kaznodzieją w Worcester. W 1612 został profesorem teologii Balliol College Uniwersytetu w Oksfordzie. Od 1615 piastował funkcję Biskupa Salisbury. Odnowił zniszczoną katedrę i wykazywał się troską o warunki życia mieszkańców diecezji.
Myśl teologiczna[edytuj | edytuj kod]
Mimo że dzielił z bratem głęboką, zbliżającą się do purytanizmu niechęć do „papistów”, jako teolog Abbot odznaczył się wysoką kulturą polemiczną, okazując się godnym przeciwnikiem jezuickiego teologa Andreasa Eudaemona-Joannesa. Jego główne dzieła, wydane w Londynie to:
- Mirror of Popish Sutletis (1594),
- Antichristii demonstratio (1604),
- Defence of the Reformed Catcholics of Mr. Williams Perkins (t. I-III 1606-1609),
- De gratia et perseverantia sanctorum (1618),
- De suprema potestate regia (1619).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Szafrański, Robert Abbot, W: Encyklopedia katolicka, Lublin 1989