Robert Biedroń
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Poseł VII kadencji Sejmu | |
Okres |
od 8 listopada 2011 |
Przynależność polityczna |
Robert Biedroń (ur. 13 kwietnia 1976 w Rymanowie) – polski działacz na rzecz osób LGBT, publicysta i polityk, poseł na Sejm VII kadencji.
Życiorys
Wykształcenie i działalność zawodowa
Ukończył studia z zakresu politologii na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Odbył także kurs w Szkole Praw Człowieka organizowanej przez Helsińską Fundację Praw Człowieka. W 2006 został doktorantem Wydziału Nauk Politycznych AH w Pułtusku[1].
Jest właścicielem Wydawnictwa "AdPublik"[2]. Zajmował się także działalnością publicystyczną, pisał m.in. w "Gazecie Wyborczej", "Trybunie", "Polityce" i "Rzeczpospolitej"[1]. Jest założycielem i prezesem Instytutu Podkarpackiego[3], prowadził program Robert Biedroń Subiektywnie w Pino TV.
Działalność społeczna i polityczna
Od czasu ukończenia studiów działa w organizacjach społecznych na rzecz praw człowieka i osób LGBT. Był związany z Lambdą[4][5], następnie – po wyjeździe z Polski – z organizacją OutRage! z Wielkiej Brytanii. Był pomysłodawcą powołania, współtwórcą w 2001 Kampanii Przeciw Homofobii, do 2009 pełnił funkcję prezesa tej organizacji, następnie został członkiem zarządu tej organizacji[6]. Wchodził w skład rady programowo-konsultacyjnej przy Pełnomocniku Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn[3].
Wyróżniany przez organizacje LGBT m.in. Tęczowym Laurem (2003) i tytułem "Człowieka Tęczy" (2004)[7]. Jest honorowym członkiem Stowarzyszenia "Pracownia Różnorodności"[8]. Został także przewodniczącym rady Fundacji Trans-Fuzja oraz członkiem rady Fundacji Równości.
W latach 90. działał w organizacji młodzieżowej SdRP[9] i następnie w samej Socjaldemokracji RP. Później został członkiem Federacji Młodych Socjaldemokratów oraz Sojuszu Lewicy Demokratycznej, zasiadał w krajowym komitecie wykonawczym tej partii. W 2001 jako jeden z pierwszych polityków wziął udział w warszawskiej Paradzie Równości[10]. Z listy SLD kandydował bez powodzenia w wyborach do Sejmu w 2005, otrzymując 1686 głosów (co stanowiło 0,22% wszystkich głosów oddanych w okręgu warszawskim)[11]. W tym samym roku wystąpił z SLD[12].
Został oskarżony w postępowaniu karnym o znieważenie uczuć religijnych, gdy – w reakcji na wypowiedź jednej z działaczek katolickich określającej homoseksualizm jako chorobę – stwierdził, że słowa te oddają w pełni faszystowsko-nacjonalistyczno-katolicki charakter nagonki na środowisko homoseksualistów. W 2006 Sąd Rejonowy w Elblągu uniewinnił go od popełnienia zarzucanego mu czynu[13]. W 2011 prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście skierował przeciwko niemu akt oskarżenia o naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza policji podczas demonstracji 11 listopada 2010[14]. Robert Biedroń nie przyznał się do sprawstwa, twierdził, iż sam wówczas został pobity przez policjantów – śledztwo w sprawie rzekomego przekroczenia przez nich uprawnień zostało jednak umorzone[15].
W 2011 zrezygnował z kandydowania w wyborach do Sejmu z listy SLD i został bezpartyjnym kandydatem z pierwszego miejsca na liście Ruchu Palikota w okręgu nr 26 z siedzibą w Gdyni. Uzyskał mandat poselski posła do Sejmu VII kadencji, otrzymując 16 919 głosów (3,73% głosów oddanych w tym okręgu)[16]. Jest pierwszą osobą wybraną do polskiego parlamentu, która otwarcie deklaruje orientację homoseksualną[5].
Życie prywatne
Jego życiowym partnerem jest Krzysztof Śmiszek, również będący działaczem KPH[4].
Wybrane publikacje
- Homoseksualizm w przestrzeni publicznej, [w:] O braku wolności światopoglądowej w Polsce, Dom Wydawniczy tCHu, Warszawa 2004, s. 33–39
- Nieerotyczny dotyk. O hipokryzji i homofobii kościoła katolickiego w Polsce, [w:] Homofobia po polsku!, Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2004
- Polityka, Edukacja, Internet, Służba zdrowia, Kościół katolicki, Sport, [w:] Sytuacja społeczna osób biseksualnych i homoseksualnych w Polsce. Raport za lata 2005 i 2006, Kampania Przeciw Homofobii, Lambda Warszawa, Warszawa 2007, s. 37–88
- Tęczowy elementarz, Wydawnictwo AdPublik, Warszawa 2007, ISBN 978-83-926199-0-1
- Pracownia Monitoringu i Rzecznictwa Prawnoczłowieczego (red.), Kampania Przeciw Homofobii, Warszawa 2008
- Wprowadzenie do problematyki nietolerancji i dyskryminacji ze względu na orientację seksualną w zatrudnieniu, [w:] Rola związków zawodowych w przeciwdziałaniu dyskryminacji z powodu orientacji seksualnej w zatrudnieniu, Kampania Przeciw Homofobii, Warszawa 2008, s. 9–23, ISBN 978-83-924950-5-5
- Wprowadzenie do raportu, [w:] Raport o homofobicznej mowie nienawiści w Polsce, Kampania Przeciw Homofobii, Warszawa 2009, s. 7–17, ISBN 978-83-924950-6-2
- ↑ a b O mnie. robertbiedron.pl. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Kandydaci LGBT Ruchu Palikota – Kandydaci niejednej sprawy. queercafe.pl, 12 września 2011. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ a b Zespół IP. instytutpodkarpacki.pl. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ a b Mariusz Kurc: 10 lat Kampanii Przeciw Homofobii. innastrona.pl. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ a b Ewa Siedlecka: Pierwszy gej RP: Jestem dumny z nas wszystkich. wyborcza.pl, 10 października 2011. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Ludzie. kph.org.pl. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Finał Wyborów Człowieka Tęczy. neww.org.pl, 21 września 2004. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Marta Abramowicz i Robert Biedroń w SPR. pracowniaroznorodnosci.wordpress.com, 20 września 2009. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Robert Biedroń: Pół życia straciłem na SLD. se.pl, 27 sierpnia 2011. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Historia. paradarownosci.eu. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Oszukani otwierają usta. wyborcza.pl, 29 sierpnia 2011. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Proces o znieważenie katolików – Robert Biedroń uniewinniony. wp.pl, 3 października 2006. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Robert Biedroń oskarżony o napaść na policjanta. wp.pl, 30 maja 2011. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Piotr Machajski: Robert Biedroń oskarżony o napaść na policjanta. gazeta.pl, 30 maja 2011. [dostęp 2012-04-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2012-04-20].
Linki zewnętrzne
- Robert Biedroń – strona prywatna. [dostęp 2012-04-20].
- Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2012-04-20].