Robert Boothby

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Boothby w 1975
Tablica pamiątkowa na budynku gdzie mieszkał w Londynie

Robert John Graham Boothby (12 lutego 1900 - 16 lipca 1986), brytyjski polityk, jedyny syn sir Roberta Boothby'ego (kawalera Orderu Imperium Brytyjskiego) i Mabel Lancaster, córki Henry'ego Lancastera. Wykształcenie odebrał w Eton College i Magdalen College w Oksfordzie. Później został maklerem giełdowym.

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

W życiu politycznym związał się z Partią Konserwatywną. Pierwszą próbę dostania się do Izby Gmin podjął w 1923 r. startując w wyborach w okręgu Orkney and Shetland. Ta próba zakończyła się niepowodzeniem, ale Boothby spróbował raz jeszcze, w 1924 r. w okręgu East Aberdeenshire, tym razem odnosząc sukces. W Parlamencie zasiadał do 1958 r. W tym czasie był parlamentarnym prywatnym sekretarzem Winstona Churchilla, kiedy ten pełnił funkcję Kanclerza Skarbu. Był również parlamentarnym sekretarzem ministra żywności w latach 1940-1941[1]. Podczas II wojny światowej wstąpił do ochotniczej rezerwy RAF-u, uzyskując stopień porucznika lotnictwa.

Boothby należał do zwolenników integracji Wielkiej Brytanii z EWG. W latach 1949-1957 był delegatem Zjednoczonego Królestwa w Radzie Europy. Był również popularnym komentatorem bieżących wydarzeń politycznych w radiu i telewizji.

Był wiceprzewodniczącym Komitetu Spraw Ekonomicznych w latach 1952-1956, honorowym przewodniczącym Szkockiej Izby Rolnictwa w 1934 r., rektorem Uniwersytetu w St Andrews w latach 1958-1961, przewodniczącym Royal Philharmonic Orchestra w latach 1961-1963 oraz przewodniczącym Stowarzyszenia Angielsko-Izraelskiego w latach 1962-1975. W 1959 r. został honorowym Doktorem Prawa Uniwersytetu w St Andrews. W 1950 r. został odznaczony Legią Honorową IV klasy, zaś w 1953 r. został kawalerem Orderu Imperium Brytyjskiego.

22 sierpnia 1958 r. został mianowany baronem Boothby of Buchan i zasiadł w Izbie Lordów. Tytuł przestał istnieć wraz z jego śmiercią.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Boothby był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się 21 marca 1935 r. z Dianą Cavendish (15 września 1909 - ?), córką Richarda Fredericka Cavendisha i lady Moyry Beauclerk, córki 10. księcia St Albans. Małżeństwo to nie doczekało się potomstwa i zakończyło się rozwodem w 1937 r.

Po raz drugi na ślubnym kobiercu Boothby stanął 30 sierpnia 1967 r. Jego żoną została Wanda Sanna, córka Josepha Sanny. Również i to małżeństwo pozostało bezdzietne.

Boothby był też znany ze swojego romansu z lady Dorothy Cavendish, żoną polityka i premiera Zjednoczonego Królestwa Harolda Macmillana. Najmłodsze dziecko lady Cavendish, Sarah Macmillan (1930-1970), była córką właśnie Boothby'ego. Kuzyn lorda, sir Ludovic Kennedy, uważał, że oprócz Sary Macmillan, Boothby był ojcem jeszcze dwóch nieślubnych dzieci. Boothby był również biseksualistą i zawarł wiele homoseksualnych związków podczas swojej nauki w Eton.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • The New Economy, 1943 r.
  • I Fight to Live, 1947 r.
  • My Yesterday, Your Tomorrow, 1962 r.
  • Boothby:recollections of a rebel, 1978 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lynne Olson: Buntownicy. Warszawa: 2008, s. 301. ISBN 83-60532-12-5.