Robert Makłowicz
|
||
 Robert Makłowicz (2015) |
||
| Data i miejsce urodzenia | 12 sierpnia 1963 Kraków |
|
| Zawód | dziennikarz, pisarz, publicysta, krytyk kulinarny | |
| Odznaczenia | ||
 |
||
| Strona internetowa | ||
Robert Makłowicz (ur. 12 sierpnia 1963 w Krakowie) – polski dziennikarz, pisarz, publicysta, krytyk kulinarny i podróżnik.
Spis treści
Życiorys[edytuj]
Pochodzi z rodziny o korzeniach polskich, ukraińskich, ormiańskich, węgierskich i austriackich[1]. Absolwent V Liceum Ogólnokształcącego im. Augusta Witkowskiego w Krakowie. W latach 1982–1989 studiował prawo, a następnie historię na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W latach 1993–2004 był publicystą Gazety Wyborczej. Współpracował też z tygodnikami Wprost (2002–2005), Newsweek Polska (od 2005) i Przekrój. Swoje felietony i książki pisze zazwyczaj wspólnie z Piotrem Bikontem.
W latach 1998–2008 był gospodarzem popularnego niedzielnego cyklu reportaży Podróże kulinarne Roberta Makłowicza. Od 2008 prowadzi w TVP2 program telewizyjny Makłowicz w podróży.
20 października 2010 ukazała się książka Roberta Makłowicza pt. Cafe Museum, za którą autor otrzymał Nagrodę Literacką Srebrny Kałamarz im. Hermenegildy Kociubińskiej[2].
Życie prywatne[edytuj]
Jest synem marynarza Włodzimierza Makłowicza i Beaty z domu Preiss. Ma młodszą siostrę Dominikę.
Należy do Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego. Od 1991 roku żonaty z producentką filmową, Agnieszką Makłowicz z domu Pogoda. Ma dwóch synów Mikołaja i Ferdynanda[3].
Mieszka w Krakowie oraz w jednej z wiosek na półwyspie Pelješac w chorwackiej Dalmacji[4].
Nagrody i odznaczenia[edytuj]
Odznaczenia
- 2004 Srebrny Krzyż Zasługi[5]
Nagrody
- 2004 Wiktor
- 2004 Złoty Chmiel
- 2004 Oskar Kulinarny
- 2005 Oskar Kulinarny
- 2011 Nagroda Literacka Srebrny Kałamarz im. Hermenegildy Kociubińskiej za Cafe Museum
Publikacje[edytuj]
- C.K. Kuchnia (1995)
- Listy pieczętowane sosem, czyli gdzie karmią najlepiej w Polsce (2001) (współautor z Piotrem Bikontem)
- Zjeść Kraków. Przewodnik subiektywny (2001) (współautor ze Stanisławem Mancewiczem)
- Dialogi języka z podniebieniem (2003) (współautor z Piotrem Bikontem)
- Prosto z pipy (2003) (współautor z Piotrem Bikontem, Z. Fałatem, P. Plintą, D. Wojtałą)
- Czy wierzyć platynowym blondynkom? Rzecz o restauracjach i nie tylko (2004)
- Kalendarz znaleziony w brytfannie (2005) (rysunki wykonał Andrzej Zaręba)[6]
- Podróże kulinarne Roberta Makłowicza. Smak Węgier (2006)
- Stół z niepowyłamywanymi nogami (2007) (współautor z Piotrem Bikontem)
- Fuzja Smaków. Podróże kulinarne Roberta Makłowicza (2007)
- Cafe Museum (2010)
- C.K. Kuchnia wydanie odświeżone (2015)[7]
- Dalmacja. Książka kucharska. (2016)[8]
i in.
Filmografia[edytuj]
aktor
dubbing
- 2004 7 krasnoludków – historia prawdziwa jako Knedel
- 2014 Mami Fatale jako (narrator)
Przypisy
- ↑ Magda Huzarska-Szumiec: Splątanie korzenie: Robert Makłowicz. 29 kwietnia 2008. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-26)].
- ↑ Makłowicz nagrodzony Srebrnym Kałamarzem 2010 – Gazeta Krakowska
- ↑ Apetycik.pl – pyszne strony życia (2006-05-10)
- ↑ Marek Bartosik: Makłowicz: żyję pomiędzy Krakowem a Adriatykiem. Polska Press Sp. z o.o., 2010-12-27. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ M.P. z 2004 r. Nr 56, poz. 949
- ↑ Kalendarz znaleziony w brytfannie, www.maklowicz.pl [dostęp 2016-07-02].
- ↑ C.k kuchnia – wydanie odświeżone, www.maklowicz.pl [dostęp 2016-07-02].
- ↑ Dalmacja. Książka kucharska, www.maklowicz.pl [dostęp 2016-07-02].
- ↑ a b Robert Makłowicz w bazie filmweb.pl
