Robert Solow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Solow
Ilustracja
Robert Solow
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1924
Brooklyn, Nowy Jork

Zawód, zajęcie

ekonomista

Robert Merton Solow (ur. 23 sierpnia 1924 w Brooklynie, Nowy Jork) – amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1987 r.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1958 był profesorem Massachusetts Institute of Technology w Cambridge, obecnie profesor emerytowany tej uczelni. Wcześniej związany także z Uniwersytetem Columbia. Współpracował jako doradca ekonomiczny z prezydentami Kennedym i Johnsonem. Służył w armii amerykańskiej podczas II wojny światowej. W czasie studiów na Harvardzie był uczniem Leontiefa.

Robert Merton Solow na spotkaniu z prezydentem USA Billem Clintonem

W opublikowanej w 1956 pracy zatytułowanej A Contribution to the Theory of Economic Growth przedstawił model wzrostu gospodarczego znany obecnie jako model wzrostu Solowa i będący modyfikacją modelu wzrostu Harroda-Domara, oparty na neoklasycznej funkcji produkcji, gdzie substytutem pracy staje się kapitał oraz postęp technologiczny.

Nowatorskie ujęcie technologii (w odróżnieniu od kapitału) oraz wkład do teorii wzrostu gospodarczego zostały uhonorowane Nagrodą Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1987 r.

Opublikował m.in. prace: A Contribution to the Theory of Economic Growth (1956), Capital Theory and the Rate of Return (1963), Growth Theory. An Exposition (1970).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]