Rogownica kutnerowata

Rogownica kutnerowata
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	goździkopodobne
Rząd	goździkowce
Rodzina	goździkowate
Rodzaj	rogownica
Gatunek	rogownica kutnerowata
	Nazwa systematyczna
	Cerastium tomentosum L.; Sp. pl. 1:440. 1753
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rogownica kutnerowata (Cerastium tomentosum L.) – gatunek byliny należący do rodziny goździkowatych. Rośnie dziko na terenach górskich w południowej części Półwyspu Apenińskiego i Sycylii. Popularna roślina ozdobna, uprawiana także w Polsce, gdzie czasami przejściowo dziczeje (efemerofit).

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Roślina o pokładających się i wznoszących pędach. Cała jest gęsto, srebrzyście kutnerowata. Łodyga osiąga długość 15-30 (45) cm. Oprócz łodyg kwiatowych wytwarza także pędy płonne.
Liście: Ulistnienie nakrzyżległe. Liście lancetowate, ostro zakończone, o długości 10-30 mm i szerokości 2-5 mm. Owłosione.
Kwiaty: Promieniste, białe, 5-krotne. Działki kielicha wolne. Płatki korony ok. dwukrotnie dłuższe od działek kielicha, wcięte niemal do połowy długości. Wewnątrz korony 1 słupek z 5 szyjkami (rzadko czterema) i zwykle 10 pręcików. Kwitnie od połowy maja do lipca, zapylana jest przez błonkówki i muchówki.
Owoce: 10-ząbkowa torebka o odgiętych ząbkach.
Gatunki podobne: W uprawie spotyka się bardzo podobną rogownicę Biebersteina, również srebrzyście kutnerowatą. Ma nieco większe liście (20-50 mm długości i 3-8 mm szerokości) i płaskie (nieodgięte) ząbki torebki.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna. Jest dość powszechnie uprawiana. Ze względu na biało-srebrzysty kolor całej rośliny dobrze komponuje się z innymi roślinami. Tworzy zwarte kobierce. Szczególnie nadaje się do ogródków skalnych, na murki, skarpy, obwódki. Może też być używana jako roślina okrywowa pod iglaki (jej srebrzysty kolor stanowi kontrastowe tło dla zieleni). W uprawie przeważnie występuje bardziej ozdobna odmiana C. tomentosum var. columnae Arc., charakteryzująca się bardziej srebrzystym kolorem i słabszym wzrostem od formy typowej.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Wymagania: Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, wystarcza jej średnio żyzna ziemia ogrodowa. Jest też dość wytrzymała na suszę. Potrzebuje natomiast dużo słońca.
Rozmnażanie: Najłatwiej rozmnaża się ją poprzez podział bryły korzeniowej lub sadzonkowanie z pędów nadziemnych. Może być też rozmnażana przez nasiona.
Pielęgnacja: Rośnie dość ekspansywnie i uprawiana w ogródku skalnym może zagłuszać inne, wolniej rosnące skalniaki, tym bardziej z tego powodu, że zwykle sama się rozsiewa. Wymaga zatem kontroli rozrostu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-12] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-12] (ang.).

[1]

[2]