Rogowscy herbu Nabram

Rogowscy herbu Nabram – polski ród szlachecki wywodzący się z ziemi krakowskiej^[1].

Rogowscy osiedlili się w województwie krakowskim, mieli przydomek Pielsz. Byli jednego pochodzenia z Porębskimi herbu Nabram^[1].

Etymologia nazwiska[edytuj | edytuj kod]

Nazwisko Rogowskich ma charakter odmiejscowy, zapewne pochodzi od nazwy miasta, z którego się wywodzili lub nazwy gminy^[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1524 roku poznajemy nieznanego z imienia Rogowskiego, starostę opoczyńskiego, który dostał rozkaz od króla Zygmunta I, aby ten zbierał Małopolan przeciwko Tatarom^[1].

Jakub Rogowski, pisarz grodzki radomski pojawia się w metryce koronnej z 1625 roku^[1].

Kazimierz Rogowski, towarzysz znaku pancernego i poseł, a także Felicjan Rogowski byli elektorami króla w 1764 roku z księstwa oświęcimskiego^[1].

Do rodu Rogowskich należał niejaki Zygmunt, o którym dowiadujemy się w 1700 r., pełni on wówczas urząd stolnika parnawskiego. Żona Zygmunta, Barbara Morska, powiła syna Stanisława.

Inny z Rogowskich, Krzysztof, był burgrabią krakowskim w latach 1735–1740 r., a Julian Rogowski (syn Antoniego Rogowskiego oraz wnuk Dominika i Józefy Brzeskiej) był generałem adiutantem królewskim w 1775 roku, dziedziczył wieś o nazwie Lasemin^[1].