Rolf Liebermann

Rolf Liebermann
Rolf Liebermann (1980)
Data i miejsce urodzenia	14 września 1910 Zurych
Data i miejsce śmierci	2 stycznia 1999 Paryż
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna, rozrywkowa
Zawód	kompozytor
Wydawnictwo	Decca, RCA Red Seal
Powiązania	Hamburgische Staatsoper, Opéra Garnier
Odznaczenia

Rolf Liebermann (ur. 14 września 1910 w Zurychu, zm. 2 stycznia 1999 w Paryżu) – kompozytor szwajcarski oraz dyrektor instytucji muzycznych.

Zarys biografii

Rolf Liebermann pochodził ze znanej berlińskiej rodziny Liebermanów, z której wywodzili się też Max Liebermann i Walther Rathenau. Jego ojciec, Franz Joseph Moritz Liebermann-Roßwiese (1872–1931), po długim pobycie w szwajcarskim sanatorium ożenił się ze Szwajcarką Lucie Lang i pozostał na stałe w tym kraju.

W latach 1929-1933 Rolf studiował prawo na uniwersytecie w Zurychu. Równocześnie uczył się muzyki w prywatnym konserwatorium Joségo Berra oraz komponował utwory dla kabaretów. W 1936 ukończył kurs dyrygentury w Budapeszcie u Hermanna Scherchena, a rok później został jego asystentem w orkiestrze Musica Viva w Wiedniu.

Po odbyciu w latach 1938-1940 służby wojskowej studiował kompozycję. Od 1945 do 1950 pracował jako reżyser dźwięku w Radiu Zurich, a w latach 1950-1957 był szefem orkiestry Szwajcarskiego Radia (SRG). W 1954 na zlecenie Donaueschinger Musiktage napisał Concerto for Jazzband and Symphony Orchestra, uznany za początek Trzeciego nurtu w muzyce.

W latach 1959-1973 i 1985-1988 pełnił funkcję dyrektora artystycznego hamburskiej Staatsoper. W owym czasie odbyły się w niej 24 prawykonania oper, stworzonych na jej zamówienie, m.in. Diabłów z Loudun Krzysztofa Pendereckiego.

W latach 1973-1980 Liebermann kierował paryską Opéra Garnier. Został odznaczony m.in. Komandorią Legii Honorowej, Komandorią Orderu Sztuki i Literatury oraz Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec.

Życie prywatne

Żoną Rolfa Liebermanna była Helene Vidal, która m.in. napisała libretto do jego opery La Forêt.

Wybrane kompozycje

1943 Polyphone Studien na orkiestrę kameralną 1944 Une des fins du monde (kantata) na baryton i orkiestrę 1945 Chinese Love Songs Furioso 1947 Schweizerische Volksliedersuite 1949 Music na orkiestrę i recytatora Chinese Song Symphony No 1 1950 Streitlied zwischen Leben und Tod 1951 Sonata for piano 1952 Leonore 40/45 (opera) 1954 Penelope (opera) Concerto for Jazzband and Symphony Orchestra 1955 The School for Wives (opera) 1957 Die Schule der Frauen (opera) 1958 Geigy Festival Concerto na bęben bazylejski i orkiestrę

1959 Capriccio na sopran, skrzypce i orkiestrę 1964 Concert des Echanges 1981 Essai 81 na wiolonczelę i fortepian 1984 Ferdinand na głos i instrumenty 1987 La Forêt (opera) 1988 Herring Quintet Cosmopolitan Greetings 1989 Medea Monologue na sopran, chór żeński i orkiestrę 1990 3x1 = CH+X na mezzosopran, chór i orkiestrę 1992 Freispruch für Medea (opera) 1994 Enigma Violin Concerto 1995 Piano Concerto 1996 Die schlesischen Weber (do tekstów Heinricha Heinego) na chór mieszany, kwartet smyczkowy i fortepian 1997 Variations on a Theme from Appenzell na pięć instrumentów 1998 Mouvance na dziewięciu perkusistów i fortepian

Bibliografia

• Gisa Aurbek: Rolf Liebermann. Ellert und Richter, Hamburg 2001, ​ISBN 3-8319-0006-X​
• Göndi Liebermann: Spannungen: mein Leben mit Rolf Liebermann. M. von Schröder, Düsseldorf 1985, ​ISBN 3-547-76060-7​
• Regina Scheer: Wir sind die Liebermanns. List-Taschenbuch 60783. Ullstein, Berlin 2008, ​ISBN 978-3-548-60783-2​
• "The Independent" – Rolf Liebermann
• Universal Edition – Rolf Liebermann