Przejdź do zawartości

Rolf Maximilian Sievert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rolf Sievert
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Rolf Maximilian Sievert

Data i miejsce urodzenia

6 maja 1896
Sztokholm

Data i miejsce śmierci

3 października 1966
Sztokholm

Zawód, zajęcie

fizyk, nauczyciel akademicki

Narodowość

szwedzka

Uczelnia

Uniwersytet w Uppsali
Instytut Karolinska
Królewski Instytut Techniczny

Stanowisko

profesor (1941–1965)

Pracodawca

Instytut Karolinska

Rodzice

Max Sievert(inne języki)

Rolf Maximilian Sievert (wymowa: ˈrɔlf maksɪˈmǐːlɪan ˈsǐːvɛʈ; ur. 6 maja 1896, zm. 3 października 1966) – szwedzki fizyk medyczny, który wniósł znaczący wkład w badania nad biologicznymi skutkami promieniowania.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Sievert urodził się w Sztokholmie (Szwecja). Pracował jako kierownik laboratorium fizyki w szwedzkim Radiumhemmet w latach 1924-37, kiedy to został szefem wydziału fizyki promieniowania w Instytucie Karolinska. Odegrał pionierską rolę w pomiarach dawek promieniowania, zwłaszcza w ich wykorzystaniu w diagnostyce i leczeniu raka. W późniejszych latach jego badania koncentrowały się na skutkach biologicznych wielokrotnego narażenia na niskie dawki promieniowania. W 1964 założył Międzynarodowe Stowarzyszenie Ochrony przed Promieniowaniem (IRPA), przez pewien czas będąc jego przewodniczącym. W latach 1958-59 przewodniczył Komitetowi Naukowemu ONZ ds. Skutków Promieniowania Atomowego (UNSCEAR). Skonstruował wiele instrumentów do pomiaru dawek promieniowania (najbardziej znaną jest komora Sieverta).

W 1979 r. na Generalnej Konferencji Miar i Wag jednostka dawki skutecznej została nazwana na jego cześć siwertem.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]