Roman Jasiński (pianista)

Roman Jasiński
	; Roman Jasiński w latach 60.
Data i miejsce urodzenia	16 października 1900 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	4 września 1987 ; Warszawa
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianista, pedagog
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Roman Jasiński (ur. 16 października 1900 w Warszawie, zm. 4 września 1987 tamże) – polski pianista, publicysta muzyczny i pedagog^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Gry na fortepianie uczył się najpierw pod kierunkiem Juliusza Wertheima, a następnie w Konserwatorium Warszawskim u Zbigniewa Drzewieckiego. Studia kontynuował w Paryżu u Ricarda Viñesa^[2]. W latach 1924−1934 koncertował m.in. w Filharmonii Narodowej a od 1931 był profesorem klasy fortepianu w Konserwatorium Warszawskim. W latach 1935−1968, z przerwą w okresie wojny, Roman Jasiński związany był z Polskim Radiem, gdzie od 1948 do 1968 pełnił funkcję naczelnego redaktora muzycznego, a także prowadził audycje radiowe m.in. cykl "Rozmaitości muzyczne"^[2]. Zajmował się także działalnością publicystyczną, pisząc m.in. do Wiadomości Literackich i Ruchu Muzycznego.

Autor trzech książek: Na przełomie epok. Muzyka w Warszawie (1910−1927) (1979), Koniec epoki. Muzyka w Warszawie (1927−1939) (1986), Rozmaitości muzyczne (1989)^[1].

Jego wspomnienia wydało Wydawnictwo Literackie w dwóch tomach: Zmierzch starego świata. Wspomnienia 1900–1945 (2006) i Nowe życie. Wspomnienia 1945−1976 (2019). W 2011 PIW wydał z kolei wspomnienia Jasińskiego spisane przez Romana Jarockiego pt. Z albumu Romana Jasińskiego.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (8 lipca 1954)^[3]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 sierpnia 1945)^[4]
Złoty Krzyż Zasługi (31 października 1950)^[5]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (7 stycznia 1955)^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Małgorzata Kosińska: Roman Jasiński. culture.pl, listopad 2007. [dostęp 2016-07-08]. (pol.).
↑ ^a ^b MałgorzataM. Kosińska MałgorzataM., Roman Jasiński | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl, 2007 [dostęp 2022-10-16] (pol.).
↑ M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1160 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej”.
↑ M.P. 1945 r. nr 39, poz. 94 „w uznaniu zasług, położonych dla sprawy radiofonii w Polsce, a w szczególności odbudowy Centralnej Rozgłośni Polskiego Radia w Raszynie”.
↑ M.P. z 1950 r. nr 122, poz. 1498 „za zasługi położone w dziedzinie szerzenia kultury muzycznej.
↑ M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 359 - Uchwała Rady Państwa z dnia 7 stycznia 1955 r. nr 0/31 - na wniosek Komitetu do spraw Radiofonii „Polskie Radio”.

[culture-1] Małgorzata Kosińska: Roman Jasiński. culture.pl, listopad 2007. [dostęp 2016-07-08]. (pol.).

[:0-2] MałgorzataM. Kosińska MałgorzataM., Roman Jasiński | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl, 2007 [dostęp 2022-10-16] (pol.).

[3] M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1160 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej”.

[4] M.P. 1945 r. nr 39, poz. 94 „w uznaniu zasług, położonych dla sprawy radiofonii w Polsce, a w szczególności odbudowy Centralnej Rozgłośni Polskiego Radia w Raszynie”.

[5] M.P. z 1950 r. nr 122, poz. 1498 „za zasługi położone w dziedzinie szerzenia kultury muzycznej.

[6] M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 359 - Uchwała Rady Państwa z dnia 7 stycznia 1955 r. nr 0/31 - na wniosek Komitetu do spraw Radiofonii „Polskie Radio”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]