Roman Pasławski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Pasławski
Ilustracja
tytularny pułkownik kawalerii tytularny pułkownik kawalerii
Data urodzenia

20 sierpnia 1879

Data śmierci

nie wcześniej niż 1939

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

16 Pułk Ułanów Wielkopolskich

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Roman Pasławski (ur. 20 sierpnia 1879, zm. ?) – tytularny pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 sierpnia 1879[1]. W kawalerii C. K. Armii został mianowany kadetem z dniem 1 października 1901[2], następnie awansowany na porucznika z dniem 1 listopada 1901[3], na porucznika z dniem 1 maja 1909[4]. Przez lata służył w szeregach 4 Galicyjskiego pułku ułanów w Żółkwi[5][6][7][8][9][10][11][12][13][14]. Następnie, około 1910-1912 był oficerem 13 Galicyjskiego pułku ułanów w Złoczowie[15], a od około 1912 8 pułku ułanów w Czerniowcach, gdzie początkowo figurował w oddziale broni maszynowej[16][17]. Podczas I wojny światowej został awansowany na rotmistrza z dniem 1 listopada 1914[18]. Do 1918 pozostawał oficerem pułku ułanów nr 8[19][20][21].

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę został przyjęty do Wojska Polskiego. Mianowany podpułkownikiem kawalerii. W tym stopniu od 29 maja 1919 sprawował stanowisko dowódcy 2 pułku ułanów wielkopolskich[22], a po przemianowaniu jednostki na 16 pułk ułanów wielkopolskich był jego dowódcą od 17 stycznia 1920. Na tym stanowisku 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[23]. Zweryfikowany do stopnia podpułkownika rezerwy kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[24]. W 1923 był oficerem rezerwowym 16 pułku ułanów w 1923[25]. Z dniem 30 listopada 1923 został przeniesiony w stan spoczynku[26]. Mieszkał w wielkopolskiej wsi Chwałkowo (1924, 1928)[27][28]. W 1934 jako tytularny pułkownik kawalerii był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Rawa Ruska[29]. Do 1939 był dzierżawcą dóbr ks. Seweryny Sapieżyny w Biłce Górnej[30][31].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

austro-węgierskie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335.
  2. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 671.
  3. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 666.
  4. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1910. Wiedeń: 1909, s. 723.
  5. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 756.
  6. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 752.
  7. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 756.
  8. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 762.
  9. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 770.
  10. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1907. Wiedeń: 1908, s. 778.
  11. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 788.
  12. a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1909. Wiedeń: 1909, s. 806.
  13. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1910. Wiedeń: 1909, s. 814.
  14. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 818.
  15. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1912. Wiedeń: 1911, s. 836.
  16. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1913. Wiedeń: 1912, s. 874.
  17. a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1914. Wiedeń: 1914, s. 740.
  18. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 544.
  19. a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 625.
  20. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 811.
  21. a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1019.
  22. XV-lecie 16/2 Pułku Ułanów Wielkopolskich 1919–1934. Bydgoszcz: 1934, s. 16.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 30 czerwca 1920, s. 518.
  24. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 694.
  25. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 632.
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 108 z 12 października 1924, s. 600.
  27. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1413.
  28. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 889.
  29. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335, 971.
  30. Spis abonentów 1938 ↓, s. 11.
  31. Wykaz z nazwami majątków oraz z imionami i nazwiskami ich właścicieli z województw: Nowogródzkiego, Białostockiego, Poleskiego, Wileńskiego, Wołyńskiego. Waldemar Stankiewicz. [dostęp 2022-09-27]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]