Roman Tarnawski (muzyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Roman Tarnawski
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1958
Wrocław

Instrumenty

gitara basowa, kontrabas, gitara, fortepian

Gatunki

rock, jazz

Zawód

muzyk, producent biżuterii

Powiązania

Krzysztof Mandziara, Marek Biliński, Ireneusz Nowacki, Krzysztof Cugowski, Grzegorz Markowski, Aleksander Mrożek, Wanda Kwietniewska i in.

Instrument
gitara basowa
Zespoły
Air Band
Arbiter Elegantiarum
Cross
Hazard
Wanda i Banda
Jan Kowalski

Roman Tarnawski (ur. 27 czerwca 1958 we Wrocławiu) – polski basista i kontrabasista, grający także na gitarze i fortepianie. Renomowany producent designerskiej biżuterii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w klasie kontrabasu Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej II st. we Wrocławiu. Debiutował w 1978 roku z zespołem Air Band (1978–1980), grając na jednej z imprez towarzyszących festiwalowi Jazz nad Odrą. Z zespołem Arbiter Elegantiarum (1979–1980 – jednym z gitarzystów był tam Krzysztof Mandziara, zaś klawiszowcem Marek Biliński) wystąpił na I Ogólnopolskim Festiwalu Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie (1980). W latach 1980–1983 był basistą rockowego zespołu Cross, który wraz z nim tworzyli: Krzysztof Cugowski (śpiew), Krzysztof Mandziara (gitara) i Ireneusz Nowacki (perkusja)[1]. Zespół koncertował w całym kraju w tym na dużych festiwalach, takich jak Rock na Wyspie[2] i Rockowisko[3]. Nagrał też dwa programy telewizyjne z cyklu: Nowe płyty Polskich Nagrań: Krzysztof Cugowski i Cross (data emisji: 10 sierpnia 1982)[4] i Gwiazdy, Gwiazdki, Gwiazdeczki: Krzysztof Cugowski i Cross (data emisji: 1983[5], koncert grupy Cross zarejestrowany w Piwnicy Świdnickiej – scenariusz i reżyseria Jacek Wenzel)[6][7]. W 1984 roku po rozpadzie grupy, nakładem Pronitu ukazał się jej longplay zatytułowany Podwójna twarz i zrealizowany z gościnnym udziałem koncertującego z Crossem pianisty Wojciecha Jaworskiego[1][8]. W roku 1983 wrocławianin wraz z Grzegorzem Markowskim (śpiew), Aleksandrem Mrożkiem (gitara), Krzysztofem Mandziarą (gitara) i Ireneuszem Nowackim (perkusja) współtworzył zespół Hazard, który pozostawił po sobie jedynie singiel[9]. W tym samym roku grał też gościnnie w zespole Wanda i Banda. W latach 1984–1985 razem z Małgorzatą Szczęch (śpiew), Aleksandrem Mrożkiem (gitara), Wojciechem Szczęchem (saksofon) i Ireneuszem Nowackim (perkusja) współpracował w zespole Jan Kowalski, który pozostawił po sobie zarejestrowany z gościnnym udziałem pianisty Jerzego Kaczmarka (w miejsce W. Szczęcha) album Inside Outside Songs (wyd. Polskie Nagrania „Muza”, 1985) na którym znalazła się jego kompozycja pt. Głową na poduszce, nogami na ziemi, a także singiel[10]. W 1985 roku muzyk wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Początkowo grał w miejscowych cover bandach, by później zająć się produkcją designerskiej biżuterii, często kupowanej przez muzyków rockowych i popowych oraz celebrytów.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Z zespołem Cross[11][edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

  • 1984: Podwójna twarz (LP Pronit)
  • 1993: Podwójna twarz (CD TA Music; inna okładka + nagranie radiowe Crossu pt. Zjawy i dwa bonusy z płyty K. Cugowskiego Wokół cisza trwa – taki sam zestaw znajduje się na kasecie (MC) wydawnictwa New Abra)
  • 2023: Podwójna twarz (CD GAD Records – reedycja płyty zawierająca trzy utwory dodatkowe, a mianowicie zarejestrowane w grudniu 1982 roku trzy nagrania radiowe: Zjawy, Wolę być sam, Trzeci peron[12])

Nagrania radiowe[edytuj | edytuj kod]

Programy telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

  • 1982: Nowe płyty Polskich Nagrań: Krzysztof Cugowski i Cross[4]
  • 1983[5]: Gwiazdy, Gwiazdki, Gwiazdeczki: Krzysztof Cugowski i Cross[6][7]

Z zespołem Hazard[9][edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

  • 1983: Ciągły ból głowy / Jeśli nie wiesz co jest grane (SP Tonpress)

Z zespołem Jan Kowalski[10][edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

  • 1984: Perfidny walc / Opowieść o naszej planecie (SP Tonpress)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Recydywa i goście. cojestgrane.pl. [dostęp 2023-03-07]. (pol.).
  2. ↑ Piotr K.: Cugowski i Cross – Live. musicblog-piotrk.blogspot.com, 2011-01-13. [dostęp 2023-03-07]. (pol.).
  3. ↑ Krzysztof Cugowski i Cross – Rockowisko w Łodzi (28.10.1982). youtube.com, 2017-03-17. [dostęp 2023-03-07]. (pol.).
  4. ↑ a b Marcin Brański: Nowe płyty Polskich Nagrań: Krzysztof Cugowski i Cross. facebook.com, 2023-02-04. [dostęp 2023-03-07]. (pol.).
  5. ↑ a b Marcin Brański: Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki - Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki. Melodie sprzed lat - Krzysztof Cugowski i Cross (fragment). facebook.com, 2023-01-20. [dostęp 2023-03-08]. (pol.).
  6. ↑ a b Jacek Wenzel: Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki - Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki. Melodie sprzed lat - Krzysztof Cugowski i Cross (fragment). tvp.pl, 2018. [dostęp 2023-03-07]. (pol.).
  7. ↑ a b Jacek Wenzel: Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki - Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki. Melodie sprzed lat - Krzysztof Cugowski i Cross. faceboock.com, 2023-01-22. [dostęp 2023-03-07]. (pol.).
  8. ↑ Cross – Podwójna twarz. www.discogs.com. [dostęp 2020-07-24]. (ang.).
  9. ↑ a b Hazard. rateyourmusic.com. [dostęp 2023-03-07]. (ang.).
  10. ↑ a b Jan Kowalski. rateyourmusic.com. [dostęp 2023-03-07]. (ang.).
  11. ↑ Cross – Podwójna twarz. discogs.com. [dostęp 2023-03-07]. (ang.).
  12. ↑ Michał Wilczyński: Krzysztof Cugowski & Cross – Podwójna twarz. kultowenagrania.pl. [dostęp 2023-03-19]. (pol.).
  13. ↑ Zaiks: Wolę być sam. online.zaiks.org.pl. [dostęp 2023-03-19]. (pol.).
  14. ↑ Zaiks: Trzeci peron. online.zaiks.org.pl. [dostęp 2023-03-19]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogusław Klimsa: Rock we Wrocławiu 1959-2000. Wrocław: Wydawnictwo c2, 2016, s. 90, 98, 191. ISBN 978-83-63037-19-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Roman_Tarnawski_(muzyk)&oldid=69889751”