Roman Teisseyre

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Teisseyre
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1929
Lwów

Data śmierci

21 listopada 2022

Profesor nauk fizycznych
Specjalność: geofizyka, sejsmologia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1959

Habilitacja

1961

Profesura

1967

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Funkcja Jednostka PAN

Przewodniczący
Komitet Geofizyki PAN
(1976–1980, 1988–1992)

Doktor honoris causa
Akademia Górniczo-Hutnicza – 2004
Praca naukowa
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Instytut

Geofizyki PAN

Dyrektor
Instytut

Geofizyki PAN

Okres spraw.

1970–1972

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Warszawski Krzyż Powstańczy Order Pracy I klasy
Wręczenie wietnamskiego Orderu Sztandaru Pracy I klasy. Ambasada Wietnamu w Warszawie. W środku ambasador Ngo-Duc-De, z prawej profesor Stefan Zbigniew Różycki, z lewej profesor Roman Teisseyre

Roman Teisseyre (ur. 11 kwietnia 1929 we Lwowie, zm. 21 listopada 2022[1]) – polski geofizyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Geofizyki PAN.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Kazimierza Teisseyre, dyrektora ZUS-u w Warszawie od 1935. Roman Teisseyre od 1935 mieszkał w Warszawie. W wieku 15 lat brał udział w powstaniu warszawskim na Żoliborzu. Po 1945 osiedlił się w Krakowie, a następnie we Wrocławiu. W tym ostatnim mieście zdał maturę i studiował na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, przy czym studia ukończył na Uniwersytecie Warszawskim. Doktorat obronił w 1959, a habilitację w 1961. W 1967 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1974 profesorem zwyczajnym. Członek korespondent PAN od 1969, członek rzeczywisty od 1980.

Po magisterium pracował w Katedrze Geofizyki i w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Warszawskiego, jednak większość jego kariery związana była z pracą od 1953 w Instytucie Geofizyki PAN, którego był m.in. dyrektorem w okresie 1970–1972.

Głównym tematem badawczym R. Teisseyre była fizyka wnętrza Ziemi. Opublikował blisko 300 prac naukowych, w tym międzynarodowe podręczniki i monografie.

Otrzymał: Krzyż Oficerski (1961) i Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1969) oraz Warszawski Krzyż Powstańczy. Doktor honoris causa AGH z 2004 roku[2].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Wnętrze Ziemi kształtuje jej powierzchnię, 1981, Wiedza Powszechna – współautor;
  • Fizyka i Ewolucja Wnętrza Ziemi (dwa tomy), 1983, PWN – redaktor i autor;
  • Physics and Evolution of the Earth’s Interior (międzynarodowa seria monograficzna; 6 tomów), 1984–1992, Elsevier–PWN – redaktor całości, redaktor niektórych tomów i współautor;
  • Theory of Earthquake Premonitory and Fracture Processes, 1995, PWN – redaktor i współautor
  • Earthquake Thermodynamics and Phase Transformations in the Earth’s Interior, 2001, Academic Press – współredaktor i współautor;
  • Współautor rozdziału Physics of Earthquakes w: International Handbook of Earthquake and Ingineering Seismology, 2002, Academic Press.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Roman Teisseyre, Warszawa, 22.11.2022 - kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2022-11-29].
  2. Doktoraty honoris causa nadane przez AGH. agh.edu.pl. [dostęp 2011-02-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]