Romelu Lukaku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Romelu Lukaku
Ilustracja
Romelu Lukaku (2018)
Pełne imię i nazwisko

Romelu Menama Lukaku Bolingoli[1]

Data i miejsce urodzenia

13 maja 1993
Antwerpia

Wzrost

190 cm[2]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Chelsea

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2003 Rupel Boom
2003–2006 Lierse
2006–2009 RSC Anderlecht
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2011 RSC Anderlecht 73 (33)
2011–2014 Chelsea 10 (0)
2012–2013 → West Bromwich Albion (wyp.) 35 (17)
2013–2014 → Everton (wyp.) 31 (15)
2014–2017 Everton 110 (53)
2017–2019 Manchester United 66 (28)
2019–2021 Inter Mediolan 72 (47)
2021– Chelsea 17 (5)
W sumie: 414 (198)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008  Belgia U-15 4 (1)
2011  Belgia U-18 1 (0)
2009  Belgia U-21 5 (1)
2010–  Belgia 101 (68)
W sumie: 111 (70)
  1. ↑ Aktualne na: 19 lutego 2022.
  2. ↑ Aktualne na: 7 października 2021.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsce Rosja 2018 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Romelu Menama Lukaku Bolingoli[3] (ur. 13 maja 1993 w Antwerpii) – belgijski piłkarz pochodzenia kongijskiego, występujący na pozycji napastnika w angielskim klubie Chelsea oraz w reprezentacji Belgii. Brązowy medalista Mistrzostw Świata 2018, uczestnik Mistrzostw Świata 2014, Mistrzostw Europy 2016 i 2020.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Romelu Lukaku jako junior trenował kolejno w zespołach Rupel Boom, Wintam i Lierse SK. W wieku 12 lat przeprowadził się do Brukseli i rozpoczął treningi w miejscowym klubie FC Brussels. Po roku przeszedł do jednej z najbardziej utytułowanych drużyn w kraju – RSC Anderlecht. W młodzieżowych drużynach Lukaku prezentował bardzo dobrą skuteczność – dla zespołu FC Brussels strzelił 68 goli w 68 meczach, a dla Anderlechtu 121 bramek w 88 meczach[4].

Profesjonalny kontrakt z Anderlechtem piłkarz podpisał w dniu swoich 16. urodzin, a umowa miała obowiązywać przez 3 lata[5]. Pierwszy mecz w barwach „Fiołków” Lukaku rozegrał 24 maja 2009 przeciwko Standardowi Liège, kiedy to w 69. minucie zmienił Víctora Bernárdeza[6]. Był to rewanżowy baraż o mistrzostwo kraju (pierwsze spotkanie zakończyło się remisem 1:1). Anderlecht przegrał 0:1 i mistrzowski tytuł wywalczyli piłkarze Standardu.

Lukaku w barwach Chelsea

Oficjalny debiut w rozgrywkach Eerste Klasse Lukaku zanotował 22 sierpnia 2009 podczas zwycięskiego 2:0 meczu z SV Zulte-Waregem. Na boisku pojawił się wówczas w 69. minucie zmieniając Rubenilsona dos Santosa da Rochę i 20 minut później strzelił gola ustalając wynik spotkania[7]. Od tego czasu Lukaku regularnie zaczął dostawać szanse gry i szybko wyrósł na najlepszego strzelca zespołu w ligowych rozgrywkach. 17 grudnia młody Belg zdobył 2 bramki w wygranym 3:1 wyjazdowym meczu grupowym Ligi Europy UEFA z holenderskim AFC Ajax. Miał wówczas 16 lat i 218 dni, a w historii rozgrywek UEFA młodszymi strzelcami goli byli tylko Ghańczyk Nii Lamptey i Szwed Niklas Bärkroth[8]. 6 sierpnia 2011 Chelsea doszła do porozumienia z Anderlechtem w sprawie transferu Lukaku[9]. 18 sierpnia Belg został piłkarzem londyńskiego klubu[10]. Zadebiutował w nim 27 sierpnia w wygranym 3:1 meczu z Norwich City, zmieniając w drugiej połowie Fernando José Torresa Sanza. 10 sierpnia 2012 został wypożyczony na rok do West Bromwich Albion[11]. W 2013 podczas finału Superpucharu Europy w meczu Chelsea-Bayern Monachium zakończonym 2:2, o zwycięstwie któregoś z zespołów musiały zadecydować rzuty karne. Lukaku przestrzelił i jego drużyna przegrała. 2 września 2013 został wypożyczony do końca sezonu do Evertonu[12]. 30 lipca podpisał 5-letni kontrakt z Evertonem. Everton zapłacił za niego 28 milionów funtów[13].

8 lipca 2017 Manchester United ogłosił że doszedł do porozumienia z Evertonem w sprawie transferu Lukaku. 10 lipca 2017 podpisał 5-letni kontrakt z opcją przedłużenia o kolejny rok z Manchesterem United. Kwota transferu wyniosła 85 milionów funtów. Oficjalnie w klubie zadebiutował 8 sierpnia 2017 w przegranym 2:1 meczu o Superpuchar Europy przeciwko Realowi Madryt, rozgrywając całe spotkanie i zdobywając swoją pierwszą bramkę dla klubu.

8 sierpnia 2019 podpisał 5-letni kontrakt z Interem Mediolan.

12 sierpnia 2021 powrócił do Chelsea, związując się z nią 5-letnią umową.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Belgii do lat 21 Lukaku zadebiutował 8 września 2009 w meczu przeciwko Słowenii. W 71. minucie strzelił bramkę i ustalił wynik spotkania na 2:0[14]. 24 lutego 2010 Dick Advocaat powołał go do seniorskiej kadry na mecz z Chorwacją[15]. Spotkanie zostało rozegrane 3 marca, Chorwacja zwyciężyła 1:0, a Lukaku spędził na boisku 77 minut[16].

W 2016 znalazł się w reprezentacji kraju na Mistrzostwa Europy. W meczu fazy grupowej przeciwko reprezentacji Irlandii strzelił dwie bramki.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 2 marca 2022)
Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Ogólnie
Sezon Klub Liga Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
2008/09 RSC Anderlecht Eerste klasse 1 0 – – – – 1 0
2009/10 33 15 1 0 – 11 4 – 45 19
2010/11 37 16 2 0 – 11 4 – 50 20
2011/12 2 2 – – – – 2 2
Chelsea Premier League 8 0 1 0 3 0 – – 12 0
2012/13 West Bromwich Albion (wyp.) 35 17 2 0 1 0 – – 38 17
2013/14 Chelsea 2 0 – – – 1 0 3 0
Everton (wyp.) 31 15 1 1 1 0 – – 33 16
2014/15 Everton 36 10 2 2 1 0 9 8 – 48 20
2015/16 37 18 3 3 6 4 – – 46 25
2016/17 37 25 1 1 1 0 – – 39 26
2017/18 Manchester United 34 16 6 5 2 0 8 5 1 1 51 27
2018/19 32 12 3 1 1 0 9 2 – 45 15
2019/20 Inter Mediolan Serie A 36 23 4 2 – 11 9 – 51 34
2020/21 36 24 3 2 – 5 4 – 44 30
2021/22 Chelsea Premier League 17 5 3 2 4 0 4 2 2 2 30 11
Ogólnie w karierze 414 198 32 19 20 4 68 38 4 3 538 262

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

RSC Anderlecht[edytuj | edytuj kod]

Inter Mediolan[edytuj | edytuj kod]

Chelsea[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ojciec Romelu – Roger Lukaku, był zawodowym piłkarzem i występował dla reprezentacji Zairu. Jego młodszy brat – Jordan Lukaku, również jest piłkarzem[18].

Jest praktykującym katolikiem[19].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 31 (15)
    Liga Europy UEFA – 33 (20)
    kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA – 4 (3)
  2. ↑ Uwzględniono:
    Klubowe mistrzostwa świata – 2 (2)
    Superpuchar Europy UEFA – 2 (1)
  3. ↑ Ex aequo – Abdoulay Diaby, Yasser Ibrahim i Raphael Veiga.
  4. ↑ Ex aequo – Alan.
  5. ↑ Ex aequo – Erling Braut Håland i Ferran Torres.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Romelu Lukaku, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-25].
  2. ↑ Romelu Lukaku (ang.). premierleague.com. [dostęp 2016-08-05].
  3. ↑ Romelu Lukaku, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2019-06-18].
  4. ↑ Anderlecht behoudt 15-jarige Lukaku (niderl.). voetbalbelgie.be. [dostęp 2009-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
  5. ↑ Lukaku: « Je sais que je serai récompensé de mes efforts » (fr.). footgoal.net. [dostęp 2009-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-03)].
  6. ↑ Standard is opnieuw kampioen van België (niem.). sporza.be. [dostęp 2009-12-21].
  7. ↑ SV Zulte-Waregem 0-2 Anderlecht (ang.). guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-14)].
  8. ↑ Lukaku stoot Lamptey net niet van de troon (niem.). sporza.be. [dostęp 2009-12-21].
  9. ↑ LUKAKU DEAL AGREED (ang.). chelseafc.com. [dostęp 2011-08-07].
  10. ↑ LUKAKU: THE FIRST INTERVIEW (ang.). chelseafc.com. [dostęp 2011-08-18].
  11. ↑ Lukaku West Brom Loan (ang.). Chelsea FC, 2012-08-10. [dostęp 2012-08-10].
  12. ↑ Lukaku Becomes Club Record Signing (ang.). Everton, 2014-07-30. [dostęp 2014-07-30].
  13. ↑ Transfer deadline day: Everton sign James McCarthy and Romelu Lukaku (ang.). Sky Sports, 2013-09-03. [dostęp 2013-089-03].zły zapis daty dostępu
  14. ↑ Belgia U21 - Słowenia U21, 8 wrz 2009 - Eliminacje do Mistrzostw Europy U-21, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [online] [dostęp 2009-12-21].
  15. ↑ Romelu Lukaku est officiellement Diable Rouge (fr.). dhnet.be. [dostęp 2010-02-26].
  16. ↑ Belgia - Chorwacja, 3 mar 2010 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [online] [dostęp 2010-05-08].
  17. ↑ Romelu Lukaku, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–kadra) [online] [dostęp 2021-04-19].
  18. ↑ Lukaku: „Es geht schneller als erwartet” (niem.). anderlecht-online.be. [dostęp 2009-12-21].
  19. ↑ British tabloids wrongly claim black Christian footballer is ‘devout Muslim’, The Independent, 18 czerwca 2018 [dostęp 2021-09-15] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Chelsea F.C. – obecny skład
  • Aktualny na dzień 2 września 2021
Składy reprezentacji Belgii
Skład reprezentacji Belgii na Mundialu 2014

Belgia

Skład reprezentacji Belgii na Euro 2016

Belgia

Skład reprezentacji Belgii na Mundialu 2018

Belgia

Skład reprezentacji Belgii na Euro 2020

Belgia

Skład reprezentacji Belgii na finałach Ligi Narodów UEFA 2021

Belgia

Królowie strzelców Eerste klasse
Królowie strzelców Pucharu UEFA i Ligi Europy
Puchar UEFA
Liga Europy UEFA
Laureaci Belgijskiego Hebanowego Buta
Jedenastka gwiazd Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020
Bramkarze
Obrońcy
Pomocnicy
Napastnicy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Romelu_Lukaku&oldid=66966728”