Przejdź do zawartości

Romulus Augustulus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Romulus Augustus)
Romulus Augustulus
Flavius Romulus Augustus
Ilustracja
Romulus Augustus przed Odoakrem
Cesarz rzymski
Okres

od 31 października 475
do 4 września 476

Koronacja

31 października

Poprzednik

Juliusz Nepos

Następca

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 463

Data i miejsce śmierci

po 507
Castellum Lucullanum (?)

Miejsce spoczynku

Castel dell’Ovo w Neapolu (?)

Ojciec

Orestes

Moneta
moneta

Flawiusz Romulus Augustus (łac. Flavius Romulus Augustus, zwany później przez swych wrogów szyderczo Augustulus, „Auguścik”, „cesarzątko”; ur. ok. 463, zm. po 507) – ostatni cesarz zachodniorzymski, syn Orestesa, naczelnika wojsk, który w rzeczywistości sprawował władzę.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Fiolet: Cesarstwo zachodniorzymskie w przededniu upadku. Róż: Cesarstwo wschodniorzymskie

Panował od 31 października 475 do 4 września 476 roku. Właściwą władzę w jego imieniu sprawował jego ojciec Orestes, który jako magister militum praesentalis, czyli głównodowodzący wojsk rzymskich, zbuntował się przeciwko Juliuszowi Neposowi. Orestes przyjął tytuł patrycjusza i dowódcy obu rodzajów wojsk (magister utriusque militiae)[1].

W sierpniu 476 na czele buntu wojsk barbarzyńskich w Italii złożonych ze Skirów, Herulów i Alanów stanął Odoaker, który pokonał Orestesa pod Ticinum (obecnie Pawia). Przyczyną buntu była odmowa Orestesa nadania żołnierzom ziemi w Italii. Sam Orestes zginął 28 sierpnia 476, a 4 września pod Rawenną zabito jego brata Pawła. Romulus przebywający w Rawennie został pozbawiony władzy przez Odoakra, który jednak zachował ustępującego cesarza przy życiu, obdarzył go majątkiem ziemskim na północ od dzisiejszego Neapolu i nakazał wypłacanie corocznej renty w wysokości 6000 solidów (odpowiadało to mniej więcej rocznemu dochodowi rzymskiego senatora). Zamieszkał w willi Castellum Lucullanum. Być może Odoaker chciał w przyszłości wykorzystać Romulusa do swoich celów[2][3][4].

Koniec jego panowania uważa się za koniec cesarstwa zachodniorzymskiego. Często data ta jest też uznawana za symboliczny koniec starożytności.

Jego dalsze losy są nieznane. Prawdopodobnie żył jeszcze długo i pobierał rentę zarówno od Odoakra, jak i jego następców, w tym Teodoryka Wielkiego. Kasjodor w 507 (lub 511) roku napisał w imieniu tego władcy list do „Romulusa”, potwierdzający wypłacanie mu renty. Większość historyków identyfikuje owego „Romulusa” z byłym cesarzem. Uważa się, że Romulus Augustulus zmarł przed przywróceniem władzy bizantyjskiej w Italii (536).

Charakter rządów

[edytuj | edytuj kod]

Obejmując rządy, Romulus Augustulus miał 12 lat (był więc młodszy niż Heliogabal i Aleksander Sewer, mający w roku objęcia rządów 14 lat). Jak dwaj wymienieni był marionetką w rękach swojej rodziny, z tą różnicą, że Romulusem kierował ojciec, a dwoma pozostałymi babka Julia Maesa oraz ich matki Julia Soaemias (Heliogabala) i Julia Mamaea (Aleksandra Sewera)[5]. Jego władza nie została uznana przez cesarza wschodniorzymskiego Zenona.

Romulus Augustulus jest jedną z głównych postaci filmu z 2007, pt. „Ostatni Legion”. W jego rolę wcielił się Thomas Brodie-Sangster. Film jest pełen anachronizmów i przeinaczeń: podaje jedną z nieprawdopodobnych wersji dalszego życia ostatniego cesarza Rzymu, utożsamiając go z królem BrytaniiUtherem Pendragonem, pogromcą Vortigerna i ojcem króla Artura.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pawlak 2010 ↓, s. 71.
  2. Krawczuk 1991 ↓, s. 555–566.
  3. Pawlak 2010 ↓, s. 71–72.
  4. Strzelczyk 1984 ↓, s. 123.
  5. Aleksander Krawczuk 1986. „Poczet Cesarzy rzymskich”. Iskry, Warszawa.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]