Ropocice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ropocice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

włoszczowski

Gmina

Secemin

Liczba ludności (2006)

40

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

29-145[2]

Tablice rejestracyjne

TLW

SIMC

0145520[3]

Położenie na mapie gminy Secemin
Mapa konturowa gminy Secemin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ropocice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ropocice”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ropocice”
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego
Mapa konturowa powiatu włoszczowskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Ropocice”
Ziemia50°46′30″N 19°53′24″E/50,775000 19,890000[1]

Ropocicewieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Secemin[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego[5].

Historia[6][edytuj | edytuj kod]

Osadę po raz pierwszy odnotowały źródła z 1381, gdy władał nią nieznany Stefan. Dziesięć lat później panem na Ropocicach mienił się Jaśko Bieńkowic herbu Grzymała, natomiast w roku 1443 Mikołaj, syn Stanisława herbu Nowina. W 1508 wsią zarządzała pani Katarzyna, dziedziczka władających tu wcześniej rycerzy. Ponieważ owa pani dopuściła się przestępstwa nie ekspediując na wojnę nikogo w swoim zastępstwie, Ropocice zostały jej skonfiskowane i nadane przez króla Mikołajowi Zebrzydowskiemu. Później wieś stała się własnością Kłobukowskich herbu Oksza, familii pochodzącej spod Mstowa, ale spokrewnionej z Psarskimi. W XVII wieku Ropocicami zawładnęła kolejna możnowładcza rodzina Szembeków.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 116535
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1082 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  4. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Historia. [dostęp 2015-05-01]. (pol.).
  6. Marceli Antoniewicz: Secemin i okolice. Secemin: 1997, s. 9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]