Rossija siegodnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Rossija Siegodnia)
Rossija siegodnia
Россия сегодня
ilustracja
Państwo

 Rosja

Siedziba

Zubowskij Bulwar 4, Moskwa

Data założenia

9 grudnia 2013[1]

Forma prawna

przedsiębiorstwo państwowe

Prezes

Dmitrij Kisielow (ros. Дмитрий Константинович Киселёв)

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Rossija siegodnia”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rossija siegodnia”
Ziemia55°44′14,50″N 37°35′25,91″E/55,737360 37,590530
Strona internetowa

Federalne Państwowe Zjednoczone Przedsiębiorstwo Międzynarodowa Agencja Informacyjna „Rossija siegodnia” (skrót: Rossija siegodnia, wym. /rɐˈsʲijə sʲɪˈvodnʲə/, ros. Федеральное государственное унитарное предприятие международное информационное агентство „Россия сегодня”) – rosyjskie rządowe przedsiębiorstwo medialne utworzone 9 grudnia 2013 r. dekretem prezydenta Rosji Władimira Putina w sprawie „podwyższenia poziomu efektywności państwowych środków masowego przekazu”[2][3]. Na mocy dekretu zlikwidowano (istniejące od 1941): agencję RIA Novosti i rozgłośnię radiową Głos Rosji[1], a w ich miejsce powstało nowe przedsiębiorstwo medialne „Rossija siegodnia”. Szef Administracji Prezydenta Rosji Siergiej Iwanow zakomunikował, iż powstanie „Rossija siegodnia” „było związane z potrzebą redukcji kosztów w mediach państwowych”[4], ale z raportu opublikowanego przez RIA Novosti, który odnosił się do tej decyzji, można wysnuć wniosek, że była to próba konsolidacji kontroli nad mediami należącymi do państwa[5].

Zgodnie z informacją opublikowaną przez telewizję RT „Rossija siegodnia” „nie jest w żaden sposób związana” z telewizją RT pomimo podobieństwa nazwy (RT była wcześniej znana jako Russia Today – do czasu rebrandingu w 2009)[potrzebny przypis].

Reakcje[edytuj | edytuj kod]

11 grudnia 2013 dotychczasowa szefowa likwidowanej RIA Novosti Swietłana Mironjuk pożegnała się z pracownikami: „W ciągu najbliższych trzech miesięcy struktura pod nazwą Ria Novosti, która liczy sobie 72 lata i która wiele, wiele przeszła, zostanie zlikwidowana. To znaczy zostanie zniszczona. Wszyscy pracownicy w ciągu 3–6 miesięcy zostaną zwolnieni. Właściwie powinny zostać tylko trzy osoby”[6][7]. Poinformowała również, że w okresie trzech miesięcy będzie działać komisja likwidacyjna[8]. Dodała, że wszystko co emituje w Rosji zostanie zlikwidowane. Ria Novosti przetrwa do 8 marca[9]. Poinformowała jednocześnie, że rozpoczęły się negocjacje z przedstawicielami agenci informacyjnej ITAR-TASS oraz holdingu mediowego RBK w sprawie zatrudnienia pracowników likwidowanej agencji informacyjnej[10]. Dodała również, że nie dyskutuje się na temat dekretów prezydenta, natomiast wykonuje się je (bezdyskusyjnie) działając w ramach struktury państwa[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Przewrót w rosyjskich mediach. Putin zamyka agencję Ria Novosti i radio Głos Rosji. polskieradio.pl, 9 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-16].
  2. Rusłan Szoszyn: Putin wzmacnia propagandę. rp.pl, 9 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-16].
  3. Указ о мерах по повышению эффективности деятельности государственных СМИ („Dekret w sprawie środków mających na celu poprawę wydajności państwowych mediów” wydany przez Władimira Putina z dnia 9 grudnia 2013). kremlin.ru, 2013-12-09. (ros.).
  4. Steven Lee Myers: Without Notice, Putin Dissolves a News Agency. nytimes.com, 9 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  5. RIA Novosti to Be Liquidated in State-Owned Media Overhaul. ria.ru, 9 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  6. Станислав Елисеев: Миронюк прощается с РИА «Новости»: «Мне правда очень больно, что на мне эта история закончилась». slon.ru, 9 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-16]. (ros.).
  7. Прощание Светланы Миронюк с РИА Новости. Удаленное с YouTube видео. tvrain.ru, 9 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-16]. (ros.).
  8. Главный редактор РИА Новости Светлана Миронюк попрощалась с сотрудниками агентства и разъяснила процедуру его ликвидации. echo.msk.ru, 9 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-16]. (ros.).
  9. Коллеги Дмитрия Киселева ничего не знали о его назначении. РИА Новости закрыли в строжайшей тайне. tvrain.ru, 9 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-16]. (ros.).
  10. Светлана Миронюк попрощалась с сотрудниками РИА Новости. lenta.ru, 9 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-16]. (ros.).
  11. Светлана Миронюк расплакалась, прощаясь с РИА Новости. tv.mk.ru, 10 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-13)]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]