Rosz ha-Nikra
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Siedziba | |
| Powierzchnia |
180,6 km² |
Położenie na mapie Izraela  | |
 33°05′37,75″N 35°06′13,39″E/33,093820 35,103720
| |
| Strona internetowa | |
Rosz ha-Nikra (hebr. ראש הנקרה) – formacja geologiczna położona na wybrzeżu Morza Śródziemnego w północnej części Izraela.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Są to białe skały kredowe stanowiące zachodnią krawędź grzbietu górskiego Reches ha-Sulam. Morska woda wyżłobiła w skałach malownicze pieczary. Całkowita długość korytarzy wynosi około 200 metrów. Rozchodzą się one w różnych kierunkach. W przeszłości dostęp do nich był jedynie od strony morza i mogli je odwiedzać jedynie doświadczeni płetwonurkowie. Obecnie funkcjonuje tutaj kolej linowa zabierająca turystów na dół do jaskiń. Miejsce to jest położone w bezpośrednim sąsiedztwie granicy z Libanem, jest tutaj nieczynne przejście graniczne Rosz ha-Nikra. W pobliżu jest kibuc Kefar Rosz ha-Nikra.
Historia[edytuj | edytuj kod]
.JPG)
Pierwotnie przebiegała tędy linia kolejowa z Hajfy do Bejrutu w Libanie. Przy nadmorskich klifach Rosz ha-Nikra podczas II wojny światowej wybudowano most i tunel kolejowy, który miał służyć do transportu wojska. Podczas Wojny domowej w Mandacie Palestyny członkowie żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana wysadzili w dniu 14 marca 1948 tunel w Rosz ha-Nikra. Uczyniono to, aby uniemożliwić wojskom libańskim wkroczenie do Palestyny. Po zakończeniu I wojny izraelsko-arabskiej, na początku 1949, w miejscu tym prowadzono negocjacje i podpisano porozumienie o zawieszeniu broni izraelsko-libańskim. Tunelu jednak nie odbudowano i przejście jest nieczynne.
Rezerwat przyrody[edytuj | edytuj kod]
Od 1965 władze izraelskie rozpoczęły program ochrony przyrody Rosz ha-Nikra. Utworzono wówczas tutaj pierwszy rezerwat przyrody. Obejmował on obszar 31,1 hektarów wysp i jaskiń. W 1966 obszar rezerwatu powiększono o 76,5 hektary, a w 1969 o dodatkowe 50 ha. W 2003 do rezerwatu dołączono 23 hektary sąsiednich plaż nadmorskich[1].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Aby ułatwić dostęp turystom do grot, w 1968 wybudowano kolej linową o łącznej długości około 400 metrów. Kolej ma dwa wagoniki (o kolorach żółtym i czerwonym), biorące po 15 osób każdy. Podróż w jedną stronę trwa około minutę.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Do Rosz ha-Nikra można dojechać drogą nr 4 (Netiw ha-Asara-Rosz ha-Nikra).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lista parków narodowych i rezerwatów przyrody. [w:] Parki Natury i Rezerwaty Izraela [on-line]. 2009-11-03. [dostęp 2011-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-07)]. (hebr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rosz ha-Nikra
- Bet-Alon. bet-alon.co.il. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-11)].