Rozamunda (VI wiek)
królowa Longobardów | |
Jako żona | |
---|---|
Dane biograficzne | |
Data urodzenia |
ok.540 |
Data śmierci |
572/573 |
Ojciec |
Kunimund |
Rozamunda (ok.540–572/573) – Gepidka; córka Kunimunda; była królową Longobardów poprzez małżeństwo z Alboinem.
W Panonii Longobardowie toczyli walki z Awarami i Gepidami, innym wrogim plemieniem. Dopiero sojusz Alboina z Awarami doprowadził do upadku ojczyzny Rozamundy – państwa Gepidów w 567 r.[1]
Według Pawła Diakona po zgładzeniu Kunimunda Alboin zamienił czaszkę jej ojca w udekorowaną czarę do picia, a jego branka Rozamunda została przez niego zmuszona do wypicia wina podczas uczty zorganizowanej w Weronie[2].
W maju 572 lub 573 r. Rozamunda uczestniczyła w spisku przeciwko mężowi. Najsłynniejszy z longobardzkich królów miał zostać zamordowany z podpuszczenia swej żony[3]. Skontaktowała się z namiestnikiem Longinusem i uciekła łodzią do Rawenny wraz z Albsuintą i dworską świtą. Zabrała ze sobą także cały królewski skarbiec Longobardów. Później Rozamunda pokłóciła się z dostojnikiem, co doprowadziło do śmierci obojga, najprawdopodobniej po wypiciu zatrutego wina[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alboin (król Longobardów 565-572). [w:] twojahistoria.pl [on-line]. [dostęp 2023-03-23].
- ↑ a b Herrin 2021 ↓, s. 258.
- ↑ Kasperski 2013 ↓, s. 202.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alboin (król Longobardów 565-572). [w:] twojahistoria.pl [on-line]. [dostęp 2023-03-23].
- J. Herrin: Rawenna. Stolica imperium, tygiel Europy. Poznań: 2021. ISBN 978-83-8188-360-3.
- R. Kasperski: Teodoryk Wielki i Kasjodor. Studia nad tworzeniem „tradycji dynastycznej Amalów”. Kraków: 2013. ISBN 97883-242-2225-4.
- M. Pandura, „Ardarici Gladius”. Historia Królestwa Gepidów (454–567), Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań: 2004, ISBN 83-7063-431-1.